FACTORS AFFECTING RETENTION OF DAILY OPERATORS IN AUTO PARTS INDUSTRY DURING COVID-19 PANDEMIC, AMATA NAKORN INDUSTRIAL ESTATE CHONBURI
Keywords:
retention, daily operators, COVID-19, auto parts industry, Amata Nakorn Industrial Estate Chonburi provinceAbstract
This research aimed to study: 1) the demographic factors, 2) the retention factors, 3) the retention level, 4) the relationship between demographic factors and the retention, and 5) the relationship between the retention factors of employees and the retention of daily operators in the auto parts industry in Amata City Chonburi during the COVID-19 pandemic. The sample group using the accidental sampling, 400 daily operators in Auto Parts Industry during COVID-19 Pandemic Amata City Chonburi were used. Using the questionnaire 5 level Likert scale.
The research results were found as follows: 1) The demographic factors of daily operators in the auto parts industry in Amata City Chonburi during the COVID-19 pandemic were male and female in a similar ratio. Most of them were less than 25 years and married. Their education was between secondary and vocational level. They had 1 to 3 years of work experience and earned from 15,000 to 20,000 baht monthly, 2) The retention factors of daily operators in the auto parts industry in Amata City Chonburi during the COVID-19 pandemic were in the middle level, 3) The retention level of daily operators in the auto parts industry in Amata City Chonburi during the COVID-19 pandemic was in the middle level, 4) The difference of demographic factors did not affect the daily operators’ retention significantly, and 5) The retention factors in psychological engagement and job satisfaction effected the retention of daily operators in the auto parts industry in Amata City Chonburi during the COVID-19 pandemic. Coefficient was statistically significant at the .01 level.
References
คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จุไรวรรณ บินดุเหล็ม. (2562). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความตั้งใจคงอยู่ในงานของข้าราชการและลูกจ้าง องค์การบริหารส่วนจังหวัดสงขลา. สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร
มหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ชลธิชา บรรจงธรรม. (2557). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความตั้งใจลาออกและคงอยู่ในงานของพยาบาล กรณีศึกษา พยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งของรัฐ.
วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ, คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ดนัย ฮันตระกูล. (2557). Staff retention การรักษาบุคลากร (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: http://hrabkk.com/15683351/staff-retention-การรักษาบุคลากร
[2563, 9 ธันวาคม].
ธงชัย ชลศิริพงษ์. (2563). จับสัญญาณตลาดแรงงานไทย ตกงานสูงสุดในรอบ 11 ปี ธุรกิจแห่ปิดกิจการคนอายุน้อยไม่มีงานทำเพียบ (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:
https://brandinside.asia/scb-eic-thai-labor-market-covid-19 [2563, 15 ธันวาคม].
นันท์ธนาดา สวามิวัสสุกิจ. (2558). หัวหน้างานและเพื่อนร่วมงาน สภาพแวดล้อมในการทำงาน และแรงจูงใจในงานที่มีความสัมพันธ์กับความคาดหวังในการธำรงรักษาคนเก่งของ
พนักงานระดับปฏิบัติการในองค์กร. การค้นคว้าอิสระธุรกิจมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
นิศาชล ภูมิพื้นผล. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการคงอยู่ของพนักงาน: กรณีศึกษา บริษัท เดลแมกซ์ แมชินเนอรี่ จำกัด. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชา
การจัดการวิศวกรรมธุรกิจ, คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
นุชนาถ ดีสนั่น. (2560). การคงอยู่ของพนักงาน บริษัท สังคมสุขภาพ จำกัด. การศึกษาอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาการจัดการ, สำนักบัณฑิตศึกษา
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
บริษัท อมตะ คอร์ปอเรชัน จำกัด (มหาชน). (2562). รายงานความยั่งยืน 2562 (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:
https://amata.listedcompany.com/misc/flipbook/index.html?id=129189 [2563, 25 พฤษภาคม].
พรหมมาตร จินดาโชติ, สไบทิพย์ มงคลนิมิตร์ และธนกฤต สังข์เฉย. (2563). รายงานการวิจัยเรื่อง ปัจจัยที่ส่งผลต่อความผูกพันทางจิตใจกับองค์การ และความตั้งใจคงอยู่ในงาน
ของพนักงานโรงแรมในกลุ่มคนเจนเนอเรชั่นวาย. กรุงเทพฯ: คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พีรดา เสาร์แก้ว. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการคงอยู่ของพนักงานรายวัน กรณีศึกษา บริษัท ดอยคำ ผลิตภัณฑ์อาหาร จำกัด. การศึกษาโดยอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต
สาขาวิชาการจัดการ, สำนักวิชาการจัดการ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.
วารุณี มิลินทปัญญา. (2561). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการคงอยู่ในงานของบุคลากรโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 12 (28), หน้า 244-255.
เอ็ม รีพอร์ท (M Report). (2563). ผลกระทบจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 ต่ออุตสาหกรรมยานยนต์ (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:
https://www.mreport.co.th/experts/business-and-management/125-Impact-of-the-coronavirus-pandemic-on-the-automotive-industry
[2563, 20 ตุลาคม].
Cronbach, Lee J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York, NY: Harper Collins.
Krejcie, Robert V., & Morgan, Daryle W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3),
pp. 607-610.
Downloads
Published
Issue
Section
License
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี