ปัจจัยที่ส่งผลต่อการคงอยู่ของพนักงานฝ่ายผลิตรายวัน ระหว่างช่วงโควิด-19 ในอุตสาหกรรมชิ้นส่วนยานยนต์ นิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร จังหวัดชลบุรี
คำสำคัญ:
การคงอยู่, พนักงานฝ่ายผลิตรายวัน, โควิด-19, อุตสาหกรรมชิ้นส่วนยานยนต์, นิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร จังหวัดชลบุรีบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ปัจจัยด้านประชากรศาสตร์ 2) ปัจจัยการธำรงอยู่ 3) ระดับการคงอยู่ 4) ปัจจัยด้านประชากรศาสตร์ที่ส่งผลต่อการคงอยู่ และ 5) ปัจจัยการธำรงอยู่ของพนักงานที่ส่งผลต่อการคงอยู่ของพนักงานฝ่ายผลิตรายวัน ระหว่างช่วงโควิด-19 ในอุตสาหกรรมชิ้นส่วนยานยนต์ นิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร จังหวัดชลบุรี กลุ่มตัวอย่างเป็นพนักงานฝ่ายผลิตรายวัน ระหว่างช่วงโควิด-19 ในอุตสาหกรรมชิ้นส่วนยานยนต์ นิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร จังหวัดชลบุรี จำนวน 400 คน ใช้วิธีการสุ่มแบบบังเอิญ (accidental sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม เป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ พบว่า 1) ปัจจัยด้านประชากรศาสตร์ของพนักงานฝ่ายผลิตรายวัน ระหว่างช่วงโควิด-19 ในอุตสาหกรรมชิ้นส่วนยานยนต์ นิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร จังหวัดชลบุรี เป็นเพศชายและหญิงในอัตราส่วนที่ใกล้เคียงกัน มีอายุต่ำกว่า 25 ปี มีสถานภาพสมรส การศึกษาระดับมัธยมศึกษา/ปวช. มีประสบการณ์ทำงานอยู่ในช่วง 1-3 ปี และมีรายได้ต่อเดือนอยู่ระหว่าง 15,001-20,000 บาท 2) ปัจจัยการธำรงอยู่ของพนักงานฝ่ายผลิตรายวัน ระหว่างช่วงโควิด-19 ในอุตสาหกรรมชิ้นส่วนยานยนต์ นิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร จังหวัดชลบุรี อยู่ในระดับปานกลาง 3) การคงอยู่ของพนักงานฝ่ายผลิตรายวัน ระหว่างช่วงโควิด-19 ในอุตสาหกรรมชิ้นส่วนยานยนต์ นิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร จังหวัดชลบุรี อยู่ในระดับปานกลาง 4) ปัจจัยด้านประชากรศาสตร์ของพนักงานฝ่ายผลิตรายวัน ระหว่างช่วงโควิด-19 ในอุตสาหกรรมชิ้นส่วนยานยนต์ นิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร จังหวัดชลบุรี มีผลต่อการคงอยู่ของพนักงานไม่แตกต่างกัน 5) ปัจจัยการธำรงอยู่ของพนักงาน ด้านความผูกพันทางจิตใจและด้านความพึงพอใจในการปฏิบัติงานส่งผลต่อการคงอยู่ของพนักงานฝ่ายผลิตรายวัน ระหว่างช่วงโควิด-19 ในอุตสาหกรรมชิ้นส่วนยานยนต์ นิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร จังหวัดชลบุรี มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
เอกสารอ้างอิง
คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จุไรวรรณ บินดุเหล็ม. (2562). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความตั้งใจคงอยู่ในงานของข้าราชการและลูกจ้าง องค์การบริหารส่วนจังหวัดสงขลา. สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร
มหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ชลธิชา บรรจงธรรม. (2557). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความตั้งใจลาออกและคงอยู่ในงานของพยาบาล กรณีศึกษา พยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งของรัฐ.
วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ, คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ดนัย ฮันตระกูล. (2557). Staff retention การรักษาบุคลากร (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: http://hrabkk.com/15683351/staff-retention-การรักษาบุคลากร
[2563, 9 ธันวาคม].
ธงชัย ชลศิริพงษ์. (2563). จับสัญญาณตลาดแรงงานไทย ตกงานสูงสุดในรอบ 11 ปี ธุรกิจแห่ปิดกิจการคนอายุน้อยไม่มีงานทำเพียบ (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:
https://brandinside.asia/scb-eic-thai-labor-market-covid-19 [2563, 15 ธันวาคม].
นันท์ธนาดา สวามิวัสสุกิจ. (2558). หัวหน้างานและเพื่อนร่วมงาน สภาพแวดล้อมในการทำงาน และแรงจูงใจในงานที่มีความสัมพันธ์กับความคาดหวังในการธำรงรักษาคนเก่งของ
พนักงานระดับปฏิบัติการในองค์กร. การค้นคว้าอิสระธุรกิจมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
นิศาชล ภูมิพื้นผล. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการคงอยู่ของพนักงาน: กรณีศึกษา บริษัท เดลแมกซ์ แมชินเนอรี่ จำกัด. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชา
การจัดการวิศวกรรมธุรกิจ, คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
นุชนาถ ดีสนั่น. (2560). การคงอยู่ของพนักงาน บริษัท สังคมสุขภาพ จำกัด. การศึกษาอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาการจัดการ, สำนักบัณฑิตศึกษา
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
บริษัท อมตะ คอร์ปอเรชัน จำกัด (มหาชน). (2562). รายงานความยั่งยืน 2562 (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:
https://amata.listedcompany.com/misc/flipbook/index.html?id=129189 [2563, 25 พฤษภาคม].
พรหมมาตร จินดาโชติ, สไบทิพย์ มงคลนิมิตร์ และธนกฤต สังข์เฉย. (2563). รายงานการวิจัยเรื่อง ปัจจัยที่ส่งผลต่อความผูกพันทางจิตใจกับองค์การ และความตั้งใจคงอยู่ในงาน
ของพนักงานโรงแรมในกลุ่มคนเจนเนอเรชั่นวาย. กรุงเทพฯ: คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พีรดา เสาร์แก้ว. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการคงอยู่ของพนักงานรายวัน กรณีศึกษา บริษัท ดอยคำ ผลิตภัณฑ์อาหาร จำกัด. การศึกษาโดยอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต
สาขาวิชาการจัดการ, สำนักวิชาการจัดการ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.
วารุณี มิลินทปัญญา. (2561). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการคงอยู่ในงานของบุคลากรโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 12 (28), หน้า 244-255.
เอ็ม รีพอร์ท (M Report). (2563). ผลกระทบจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 ต่ออุตสาหกรรมยานยนต์ (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:
https://www.mreport.co.th/experts/business-and-management/125-Impact-of-the-coronavirus-pandemic-on-the-automotive-industry
[2563, 20 ตุลาคม].
Cronbach, Lee J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York, NY: Harper Collins.
Krejcie, Robert V., & Morgan, Daryle W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3),
pp. 607-610.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี
