MARKETING DEVELOPMENT OF AGRO-TOURISM AND TOURISM SUPPLY CHAIN OF KHLONG YONG-LAN TAK FA COMMUNITY DEE HOUSE GROUP, A CASE STUDY OF THE COMMUNITY MILL, BAN CHANOTE COMMUNITY ENTERPRISE, KHLONG YONG-LAN TAK FA COMMUNIT LAN TAK FA SUBDISTRICT NAKHONCHAI
Keywords:
Marketing Development, Agro-tourism, Ban Chanod Klongyong-Lantakfah Community EnterpriseAbstract
This research aimed to investigate the potential of agro-tourism, the factors to develop agro-tourism marketing, and guidelines to marketing development of Agro-tourism and tourism supply chain on the basis of community innovation resources of Ban Chanod Klongyong-Lantakfah Community Enterprise, Lantakfah Sub-district, Nakhon Chaisi District, Nakhon Pathom Province. The key informants of this qualitative research were members of Ban Chanod Klongyong-Lantakfah Community Enterprise, people in the community, and Thai tourists. This research collected data from a total of 30 key informants subdivided into a group of 10 informants. The interview was applied as a tool of this study. The results showed that the potential in agro-tourism of Ban Chanod Klongyong-Lantakfah Community Enterprise had attractions which could bring to the agro-tourism places, such as, organic agriculture learning center, community enterprise, lifestyle of doing organic agriculture according to the Sufficiency Economy Philosophy, and learning-based activities of organic agriculture. The factors to develop agro-tourism marketing of Ban Chanod Klongyong-Lantakfah Community Enterprise were as follows: 1) Supply chain participation (stakeholders) of the community enterprise for agro-tourism should participate in the development of agro-tourism of community enterprises in various matters such as products or activities of agricultural community and the benefits that stakeholders will receive, 2) Marketing strategy applied for developing agro-tourism of the community consisted of (1) providing both online and offline public relations channels for products and services of the community enterprise related to agro-tourism, (2) building brand showing the identity of Ban Chanod Klongyong-Lantakfah organic agriculture community, and (3) promoting sales of the community enterprise. Moreover, (4) the agricultural products of the community enterprise are of quality and (5) the price of community enterprise products is appropriately set. Therefore, the guidelines for the development of agro-tourism marketing are that the members of the community enterprise and people in the community must cooperate in the development, must establish a public relations channel for the products and services, build brand which shows the identity, need to help promote sales, and should always take part in maintaining the product quality and product price of the community enterprise to be appropriate.
References
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2546). ท่องเที่ยวเกษตรทั่วถิ่นไทย. กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.
ขวัญชนก พุทธจันทร์. (2563). การท่องเที่ยวเชิงเกษตร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ซัมรอฮ ดอเลาะ และประจวบ ทองศรี. (2563). การประเมินศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงเกษตรของชุมชน ตันหยงเปาว์ ตำบลท่ากำชำ อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี.
วารสารมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์, 37(1), หน้า 80-111.
นาตยา เกตุสมบูรณ์ และวันทนา เนาว์วัน. (2562). ศักยภาพด้านการท่องเที่ยวเพื่อการพัฒนาหมู่บ้านท่องเที่ยว หมู่บ้านหนองสรวง ตำบลกระแซง อำเภอบางไทร จังหวัด
พระนครศรีอยุธยา. สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย ในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี. 25(1), หน้า 81-93.
วชิรวัชร งามละม่อม (2559). ทฤษฎีการมีส่วนร่วม (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:
http://learningofpublic.blogspot.com/2016/02/blog-post_79.html [2564, 15 พฤศจิกายน].
วาสนา สุรีย์เดชะกุล. (2564). รายงานการวิจัย การสร้างศักยภาพในการพัฒนาสังคมอย่างยั่งยืน กรณีศึกษามาตรการคุ้มครองการจ้างแรงงานในงานเกษตรกรรม
ต.คลองโยง อ.พุทธมณฑล จ.นครปฐม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
สัญญา สัญญาวิวัฒน์. (2547). ทฤษฎีและกลยุทธ์การพัฒนาสังคม ( พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สนธยา พลศรี. (2547). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
อาริยา ภู่ระหงษ์. (2564). รายงานการวิจัยโครงการพัฒนาศักยภาพในการจัดการพัฒนาสังคมและวัฒนธรรมอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา ตำบลคลองโยง อำเภอพุทธมณฑล
จังหวัดนครปฐม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
Cohen, John M., & Uphoff, N.T. (1981). Rural Development Participation: Concept and Measure For Project Design Implementation and
Evaluation: Rural Development Committee Center for international Studies. New York, NY: Cornell University Press.
Kotler, Philip., Bowen, John., & Makens, James. (2003). Marketing for hospitality and tourism. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
Downloads
Published
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี