การศึกษาความสัมพันธ์ของบุคลิกภาพแบบ 5 องค์ประกอบกับการเห็นคุณค่า ในตนเองของนักศึกษากายภาพบำบัด สายสุขภาพ ชั้นปีที่ 1 สถาบันอุดมศึกษาแห่งหนึ่ง ปีการศึกษา 2564

ผู้แต่ง

  • ฐปนัท อือตระกูล คณะจิตวิทยา วิทยาลัยเซนต์หลุยส์

คำสำคัญ:

ลักษณะบุคลิกภาพแบบ 5 องค์ประกอบ, การเห็นคุณค่าในตนเอง

บทคัดย่อ

            การวิจัยเชิงพรรณนามีวัตถุประสงค์เพื่อหาระดับบุคลิกภาพแบบ 5 องค์ประกอบกับการเห็นคุณค่า   ในตนเองของนักศึกษากายภาพบำบัด สายสุขภาพ ชั้นปีที่ 1 สถาบันอุดมศึกษาแห่งหนึ่ง ปีการศึกษา 2564 และเพื่อหาความสัมพันธ์ของบุคลิกภาพแบบ 5 องค์ประกอบกับการเห็นคุณค่าในตนเองของนักศึกษากายภาพบำบัด สายสุขภาพ ชั้นปีที่ 1 สถาบันอุดมศึกษาแห่งหนึ่ง ปีการศึกษา 2564 กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษากายภาพบำบัด สายสุขภาพ ชั้นปีที่ 1 สถาบันอุดมศึกษาแห่งหนึ่ง ปีการศึกษา 2564 รวมทั้งสิ้น      36 คน โดยการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือได้แก่ ลักษณะบุคลิกภาพแบบ 5 องค์ประกอบ คณะผู้วิจัยได้นำแบบวัดลักษณะบุคลิกภาพแบบ 5 องค์ประกอบไปทดสอบกับนักศึกษากายภาพบำบัด สายสุขภาพในเขตกรุงเทพมหานครที่คล้ายกับกลุ่มตัวอย่างเพื่อหาค่าความเชื่อมั่นใหม่อีกครั้งได้ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .92 และแบบวัดการเห็นคุณค่าในตนเองคณะผู้วิจัยได้หาความเที่ยงตรงตามเนื้อหาโดยตรวจสอบความสอดคล้องของเนื้อหากับวัตถุประสงค์และนิยามปฏิบัติการณ์ และหาค่าความเชื่อมั่นโดยใช้ α-Coefficient ของครอนบาค ได้ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .88 วิเคราะห์ข้อมูลโดยค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันผลการศึกษาพบว่า 1) นักศึกษากายภาพบำบัด สายสุขภาพชั้นปีที่ 1 สถาบันอุดมศึกษาแห่งหนึ่ง ปีการศึกษา 2564 มีระดับการเห็นคุณค่าในตนเอง บุคลิกภาพแบบเปิดรับประสบการณ์ บุคลิกภาพแบบมีสติ และมีบุคลิกภาพแบบยินยอมเห็นใจ ในระดับสูง และมีบุคลิกภาพแบบแสดงตัว กับบุคลิกภาพแบบหวั่นไหวทางอารมณ์ ในระดับปานกลาง 2) ความสัมพันธ์พบว่าการ เห็นคุณค่า   ในตนเองมีความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ได้แก่ลักษณะบุคลิกภาพแบบเปิดรับประสบการณ์ แบบมีสติ และแบบแสดงตัว (r=.52**, .72**. และ .50**) บุคลิกภาพแบบหวั่นไหวทางอารมณ์ มีความสัมพันธ์เชิงลบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (r=-.37*) และไม่พบความสัมพันธ์กับบุคลิกภาพแบบยินยอมเห็นใจ

ประวัติผู้แต่ง

ฐปนัท อือตระกูล , คณะจิตวิทยา วิทยาลัยเซนต์หลุยส์

อาจารย์ประจำคณะจิตวิทยา วิทยาลัยเซนต์หลุยส์

เอกสารอ้างอิง

คัคนางค์ มณีศรี. (2560). อิทธิพลส่งผ่านการเห็นคุณค่าในตนเองต่อความสัมพันธ์ระหว่างบุคลิกภาพ 5 องค์ประกอบ และความพึงพอใจ

ในชีวิต. วารสารวิธีวิทยาการวิจัย, 30(1), หน้า 1-14.

พรพรรณ มากบุญ. (2555). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทักษะทางสังคมของเด็กและเยาวชนชายในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน เขต 2

จังหวัดราชบุรี. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 24 (4), หน้า 114-125.

ภิญญู อุยะนันทน์ และคณะ. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างบุคลิกภาพแบบห้าองค์ประกอบและการเห็นคุณค่า. กรุงเทพฯ: คณะจิตวิทยา

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อดิศร วงค์เมฆ, สมพร สุทัศนีย์ และเสรี ชัดแช้ม. (2550). การสร้างมาตรวัดบุคลิกภาพห้าองค์ประกอบตามโมเดล OCEAN ของคอสตา

และแมคเครสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารวิจัยและวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา, 5(1), หน้า 33-47.

อภันตรี สาขากร. (ม.ป.ป.). เสริมสร้างความรู้สึกเห็นคุณค่าในตนเอง (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:

https://www.manarom.com/blog/improving_self_esteem.html [2564, 24 มิถุนายน].

Allport, Gordon Willard., & Odbert, Henry Sebastian. (1998). Personality: A psychological interpretation. New York,

NY: Holt Rinehart & Winston.

Best, J. W. (1981). Research in Education (4th ed). New Delhi, NJ: Prentice-Hall.

Branden, Nathaniel. (1969). The Psychology of Self-Esteem. Los Angeles, CA: Nash.

Cattell, Raymond B. (2020). The Wiley-Blackwell Encyclopedia of Personality and Individual Differences. New York,

NY: Wiley-Blackwell.

Coopersmith, S. (1981). SEI Self-Esteem Inventories Manual. Redwood City, CA: Mind Garden.

--------------. (1984). SEI: Self-esteem Inventories. CA: Psychologist Press.

Costa Jr, P.T., & McCrae, R. R. (1992). The five-factor model of personality and its relevance to personality disorders.

Journal of Personality Disorders, 6(4), pp. 343-359.

Costa, P.T. (2008). Personality Disorders and the Five-Factor Model of Personality. New York, NY: Guilford.

Krejcie, R.V., & Morgan, D.W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and psychological

measurement, 30(3), pp. 607-610.

Marshall, Tara C., Lefringhausen, Katharina., & Ferenczi, Nelli. (2015). The Big Five, self-esteem, and narcissism

as Predictors of the topics people write about in Facebook status updates. Personality and Individual

Differences, 85, pp. 35-40.

McCrae, R. R. (2001). Mainstream Personality Psychology and the Study of Religion. Journal of Personality. 67(6),

pp. 1209-1218.

Mruk, C. J. (2013). Self-esteem and positive psychology: Research, theory, and practice. New York, NY: Springer.

Varanarasama, E., Kaur, A., Singh, G., & Muthu, K.N. (2018). The Relationship between Personality and Self Esteem

towards University Student in Malaysia. Advances in Social Science. Education and Humanities Research

(ASSEHR), (304), pp. 410-414.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-03-17

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย