Thai Consonants Pronunciation of Lua Speakers, Nan Province

Main Article Content

Chommanad Intajamornrak

Abstract

This paper aimed to analyze and compare the Thai consonants pronunciation of the speakers of four Lua dialects in Nan Province which were 1) Ban Sakad Klang Lua Mal, 2) Ban Kwet Lua Mal, 3) Ban Ta Luang Lua Mal, and 4) Ban Huay Lom Lua Pray. The wordlist comprised of Thai consonants occurring in initial, cluster and final position for a total of 41 words. The informants were 20 Lua speakers (five for each language). They were asked to pronounce each test word five times randomly in the sentence frame “say….again”. Total number of test tokens for acoustical analysis was 4,100. The data were recorded directly onto a computer. The results showed that the initial consonants /f/ /s/ and /r/ are wrongly pronounced as [phw] [ch] and [l] respectively. The consonant clusters, both in Consonant + /r/; /kr//khr//pr//phr/ /tr/ and Consonant + /l/; /kl/ /khl/ /pl/ /phl/, were also wrongly pronounced. Only the consonant clusters which were Consonant + /w/; /kw/ /khw/ were all correctly pronounced, as same as the final consonants that the Lua speakers could pronounce all Thai final consonants. It could say that the pronunciation of Thai consonants and tones by Lua speakers was influenced by their mother tongue which was the Lua language. The Lua dialects, which were more different to Thai sound system, were highly interfered than those dialects, which had similar sound system to Thai.

Article Details

How to Cite
Intajamornrak, C. . (2021). Thai Consonants Pronunciation of Lua Speakers, Nan Province. Journal of Humanities and Social Sciences Review, 23(1), 58–71. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/hspbruacthjournal/article/view/252768
Section
Research Article

References

1. กฤษณา สุวรรณลพ. (2550). การสร้างชุดฝึกทักษะการออกเสียง และการเขียนคำที่มีตัวสะกดตรงมาตราสำหรับนักเรียนชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยงโปร์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 ในจังหวัดแม่ฮ่องสอน. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
2. ชมนาด อินทจามรรักษ์. (2552). เส้นทางสู่การเป็นภาษาวรรณยุกต์ของภาษามัล-ไปรที่พูดในจังหวัดน่าน. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาษาศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
3. ชมนาด อินทจามรรักษ์. (2559). รายงานผลการวิจัยโครงการ“สระและวรรณยุกต์ภาษาไทยที่ออกเสียงโดยผู้พูดภาษาเขมร เวียดนาม พม่า และมลายู: การศึกษาทางกลสัทศาสตร์และการรับรู้”. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
4. ชมนาด อินทจามรรักษ์. (2562ก). รายงานผลการวิจัยโครงการ“การออกเสียงภาษาไทยของผู้พูดภาษาลัวะ จังหวัดน่าน: การศึกษาทางกลสัทศาสตร์”. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (สกสว.).
5. ชมนาด อินทจามรรักษ์. (2562ข). วรรณยุกต์ภาษาไทยของผู้พูดภาษาลัวะ จังหวัดน่าน: การศึกษาทางกลสัทศาสตร์. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 19(2): 1-21.
6. ณัฐพงษ์ วงษ์อำไพ. (2552). วรรณยุกต์ภาษาไทยกรุงเทพฯ ที่ออกเสียงโดยเด็กอายุ 6-7 ปี ซึ่งพูดภาษามลายูถิ่นปัตตานีเป็นภาษาแม่: การศึกษาทางกลสัทศาสตร์และการรับรู้. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
7. ธนภัทร สินธวาชีวะ. (2552). วรรณยุกต์ภาษาไทยกรุงเทพฯ ที่ออกเสียงโดยคนญี่ปุ่น: การศึกษาทางกลสัทศาสตร์และการรับรู้. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
8. ธีระพันธ์ เหลืองทองคำ และคณะ. (2550). บทประมวลและสังเคราะห์ฐานข้อมูล 902 หมู่บ้าน (99 ตำบล). กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
9. นฤมล มหาไพบูลย์. (2547). การพัฒนาความสามารถในการออกเสียงและการเขียนคำที่สะกดด้วยแม่กน ของนักเรียนชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก โดยใช้แบบฝึกการออกเสียงและการเขียนคำที่สะกดด้วยแม่กน. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
10. ผณินทรา ธีรานนท์. (2559). กลสัทศาสตร์และโสตสัทศาสตร์เสียงวรรณยุกต์ภาษาไทยโดยชาวเวียดนามและชาวกัมพูชา. วารสารภาษาและวัฒนธรรม, 35(1): 81-100.
11. ฤทัยวรรณ ปานชา. (2560). วรรณยุกต์ภาษาไทยกรุงเทพฯ ที่พูดโดยคนกัมพูชาที่มีประสบการณ์ภาษาไทยแตกต่างกัน. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
12. สุวัฒนา เลี่ยมประวัติ. (2558). ปัญหาการออกเสียงคำในภาษาไทยของนักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนต้น เชื้อสายกะเหรี่ยงและมอญ จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารวรรณวิทัศน์, 15(ฉบับพิเศษ), 319-344.
13. สุวิทย์ ชาวไทย. (2549). การสร้างชุดฝึกทักษะทางการอ่านและการเขียนคำศัพท์ในมาตราแม่กนสำหรับนักเรียนชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
14. Diffloth, G. (1985). Austro-Asiatic Languages. Encyclopaedia Britannica. (pp 480-484). Chicago: Encyclopaedia Britannica.
15. Filbeck, D. (1978). T’in: a historical study. Canberra: Australian National University.
16. Intajamornrak, C. (2009). Tai loanword in Mal: A minority language of Thailand. Mon-Khmer Studies, 39: 123-136.
17. Weinreich, U. (1968). Language in contact (3rd edition). New York: Linguistic Circle of New York.