ความสัมพันธ์ระหว่างพระมหากษัตริย์กับเมืองเพชรบุรี ในสมัยรัชกาลที่ 4 ถึงรัชกาลที่ 6 (พ.ศ.2394 – 2468)
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาถึงความสัมพันธ์ระหว่างพระมหากษัตริย์กับเมืองเพชรบุรี ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 4 ถึงรัชกาลที่ 6 พบว่า เมืองเพชรบุรีได้รับการพัฒนาเป็นเมืองที่มีศักยภาพในการต้อนรับชาวต่างชาติที่เดินทางเข้ามาในประเทศไทย โดยจะเห็นได้ว่าในช่วงเวลาดังกล่าวมีการเปลี่ยนแปลงทางสังคม และเศรษฐกิจของเมืองเพชรบุรีเป็นอย่างมาก ทั้งนี้เกิดขึ้นจากความผูกพันระหว่างพระมหากษัตริย์กับประชาชนชาวเพชรบุรี การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นนั้นมีจุดเริ่มต้นมาจากอิทธิพลตะวันตกที่หลั่งไหลเข้ามาหลังการทำสนธิสัญญาเบาริ่ง ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ซึ่งทำให้ประเทศสยามต้องปรับปรุงประเทศให้ทัดเทียมกับตะวันตกในทุก ๆ ด้าน
การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวนำมาซึ่งการปรับปรุงประเทศในทุกด้าน เพื่อให้มีความเจริญทัดเทียมกับตะวันตก ซึ่งรวมถึงการพัฒนาประเทศในส่วนภูมิภาคทำให้อิทธิพลเหล่านั้นแผ่กระจายสู่ภูมิภาคอย่างมากมาย เพชรบุรีเป็นเมืองหนึ่งที่ได้รับการพัฒนาตามอิทธิพลนั้นด้วย ดังปรากฏหลักฐานทั้งที่เป็นรูปธรรม และนามธรรม เช่น การสร้างพระราชวัง การสร้างถนน สะพาน สิ่งเหล่านี้นำมาซึ่งความผูกพันที่ประชาชนชาวเมืองเพชรบุรีมีต่อพระมหากษัตริย์ และสายสัมพันธ์นั้นยังคงอยู่มาจนถึงปัจจุบัน
Article Details
1. มุมมองและความคิดเห็นใด ๆ ในบทความเป็นมุมมองของผู้เขียน คณะบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับมุมมองเหล่านั้นและไม่ถือเป็นความรับผิดชอบของคณะบรรณาธิการ ในกรณีที่มีการฟ้องร้องเกี่ยวกับการละเมิดลิขสิทธิ์ ให้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน แต่เพียงผู้เดียว
2. ลิขสิทธิ์บทความที่เป็นของคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรีมีลิขสิทธิ์ถูกต้องตามกฎหมาย การเผยแพร่จะต้องได้รับอนุญาตโดยตรงจากผู้เขียนและมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรีเป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
2. กองจดหมายเหตุแห่งชาติ. เอกสารกรมราชเลขาธิการ รัชกาลที่ 5กระทรวงวัง มร. 5รล/7 เรื่อง ปลูกต้นไม้ที่พระราชวังบ้านปืน (28 พฤษภาคม – 19 กันยายน 2453)
3. กองจดหมายเหตุแห่งชาติ. เอกสารกรมราชเลขาธิการ รัชกาลที่ 6 กระทรวงวัง มร. 6 ว/1 เรื่อง ทำทางรถไฟหาดเจ้าสำราญ (6 พฤษภาคม 2462 – 23 สิงหาคม 2465)
4. เจ้าพระยาทิพากรวงศ์. (2477)พระราชพงศาวดาร กรุงรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 4 พ.ศ. 2394 – 2411. พิมพ์เป็นที่ระลึก ในงานพระราชทานเพลิงศพ คุณหญิงธรรมสารเนติ (อบ บุนนาค) วันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2477 ณ วัดประยูรวงศาวาส.พระนคร:โรงพิมพ์พระจันทร์ ท่าพระจันทร์. สืบค้นเมื่อ 28 กรกฎาคม 2563,จากhttps://vajirayana.org.
5. ฉลอง สุนทราวาณิชญ์. (บรรณาธิการ.). (2550). สมุดราชบุรี พ.ศ. 2468 (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สมาคมมิตรภาพญี่ปุ่น – ไทย.
6. ฐิติมา สุวรรณชาติ.(2559). ประวัติศาสตร์เพชรบุรี. เพชรบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
7. ประวัติศาสตร์เมืองเพชรบุรี. (ม.ป.ป.) สืบค้นเมื่อ 28 กันยายน 2559, จาก http://research.pbru. ac.th/web/index.
8. พยุง วงษ์น้อย. (2557). พื้นภูมิเพชรบุรี: ภูมิสถานโครงการจัดทำหนังสือเฉลิมพระเกียรติ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. เพชรบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
9. มนู อุดมเวช. (2531).งานวิจัยเรื่องเพชรบุรีสมัยอยุธยาและรัตนโกสินทร์ตอนต้น. เพชรบุรี: วิทยาลัยครูเพชรบุรี.
10. มนู อุดมเวช และคณะ. (2559). พื้นภูมิเพชรบุรี: ภูมิประวัติ โครงการจัดทำหนังสือเฉลิมพระเกียรติ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. เพชรบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
11. วรางคณา นิพัทธ์สุขกิจ. (2561). การเสด็จประพาสเมืองเพชรบุรีสมัยรัชกาลที่ 4 – รัชกาลที่ 6. วารสารประวัติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 43: 47–72.
12. เสยย์ เกิดเจริญ. (2523). พระพุทธเจ้าหลวงกับเมืองเพชรบุรี. อนุสรณ์ในงานฌาปนกิจศพ คุณพ่อเสริม บุระมาน. เพชรบุรี: เพชรบุรีการพิมพ์.
13. เสยย์ เกิดเจริญ. (2542). พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวกับเมืองเพชรบุรี. อนุสรณ์ในงานพระราชทานเพลิงศพ อาจารย์สายพิณ เปี่ยมสง่า. เพชรบุรี: เพชรภูมิการพิมพ์.
14. เสยย์ เกิดเจริญ. (2542). พระปิยมหาราชกับเมืองเพชร. อนุสรณ์ในงานพระราชทานเพลิงศพ จ่าสิบเอกหญิงอุไร อังกินันท์. เพชรบุรี: เพชรภูมิการพิมพ์.
