ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่มีผลต่อประสิทธิผลองค์การ: กรณีศึกษาสวนอุตสาหกรรมบางกะดี จังหวัดปทุมธานี

Main Article Content

จิราภรณ์ เดชกัลยา
ภาวิน ชินะโชติ
ทองฟู ศิริวงศ์
ลักษมี ทุ่งหว้า

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงและประสิทธิผลองค์การ 2) เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นเกี่ยวกับระดับประสิทธิผลองค์การ จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล และ 3) ศึกษาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่มีผลต่อประสิทธิผลองค์การ: กรณีศึกษาสวนอุตสาหกรรมบางกะดี จังหวัดปทุมธานี ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ พนักงานที่ปฏิบัติงานในสวนอุตสาหกรรมบางกะดี จังหวัดปทุมธานี จำนวน 13,930 คน กลุ่มตัวอย่าง 388 คน โดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ ใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที วิเคราะห์ความแตกต่างใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และหาความสัมพันธ์ของตัวแปรด้วยวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุแบบขั้นตอน  ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงและประสิทธิผลองค์การ: กรณีศึกษาสวนอุตสาหกรรมบางกะดี จังหวัดปทุมธานี อยู่ในระดับมากที่สุด 2) ความคิดเห็นเกี่ยวกับระดับประสิทธิผลองค์การ จำแนกตามปัจจัยลักษณะส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ ระดับการศึกษารายได้ต่อเดือน และ ประเภทการจ้างงาน แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 3) ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงมีผลต่อประสิทธิผลองค์การ พบว่า มีตัวแปรจำนวน 2 ตัว ที่มีค่าระดับนัยสำคัญทางสถิติน้อยกว่า 0.05 สามารถนำมาใช้ในการพยากรณ์ภาพรวมประสิทธิผลองค์การ ได้แก่ ด้านการสร้างแรงบันดาลใจ และ ด้านการกระตุ้นทางปัญญา

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เดชกัลยา จ., ชินะโชติ ภ. ., ศิริวงศ์ ท. ., & ทุ่งหว้า ล. . (2021). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่มีผลต่อประสิทธิผลองค์การ: กรณีศึกษาสวนอุตสาหกรรมบางกะดี จังหวัดปทุมธานี. วารสารมนุษยสังคมปริทัศน์, 23(1), 163–181. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/hspbruacthjournal/article/view/252777
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

1. การนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย. (2560). นิคมอุตสาหกรรมในประเทศไทย. ค้นเมื่อ 10 พฤษภาคม 2562,จาก https://www.ieat.go.th/.
2. กัญญนันทน์ ภัทร์สรณ์สิริ. (2557). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการทำงานของบุคลากร : กรณีศึกษาสำหรับสถาบันเทคโนโลยีปทุมวัน. สาขาวิชาศึกษาทั่วไป คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สถาบันเทคโนโลยีปทุมวัน.
3. เกรียงศักดิ์ เลาหะวัฒน์ และประกอบ คุณารักษ์. (2557). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนประถมศึกษา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย. 4(1): 51-62.
4. จินตนา อาจสันเที๊ยะ และคณะ. (2557). แรงบันดาลใจในภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของพยาบาลหัวหน้าหอผู้ป่วย. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(3): 398-406.
5. ชยาภาภรณ์ ทองบ่อ. (2562). อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงต่อประสิทธิผลการบริการสาธารณะ ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตอำเภอนาแก จังหวัดนครพนม. วิทยานิพนธ์ หลักสูตร ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
6. ธัญญา ผลอนันต์. (2546). การมุ่งเน้นทรัพยากรบุคคลแนวทางการสร้างความพึงพอใจแก่พนักงาน (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: อินโนกราฟฟิกส์.
7. พรจันทร์ เทพพิทักษ์. (2548). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของหัวหน้าหอผู้ป่วย ภาวะ ผู้ตามที่มีประสิทธิผลของพยาบาลประจำการกับประสิทธิผลของหอผู้ป่วยตามการรับรู้ของพยาบาลประจำการ โรงพยาบาลรัฐ กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการพยาบาล) บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
8. พิพัฒน์ นนทนาธรณ์. (2558). ภาวะผู้นำเชิงปฏิบัติการ: Life Model. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดีการพิมพ์.
9. ภรดี สีหบุตร และคณะ. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลและความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การกับประสิทธิผลองค์การตามการรับรู้ของผู้ให้บริการสถานพยาบาล สังกัดกองบัญชาการกองทัพไทย. วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
10. ภุมรินทร์ ทวิชศรี. (2554). ความคาดหวังและความพึงพอใจในการปฏิบัติของพนักงาน บริษัท พรอคเตอร์แอนด์แกมเบิล แมนูแฟคเจอริ่ง (ประเทศไทย) จำกัด. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
11. วรางคณา กาญจนพาที. (2556). ภาวะผู้นำและภาวะผู้ตามที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลองค์กร : กรณีศึกษาธนาคารเพื่อการส่งออกและนำเข้าแห่งประเทศไทย. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
12. สำนักงานอุตสาหกรรมจังหวัดปทุมธานี. (2561). ทำเนียบโรงงาน. ปทุมธานี: สำนักงานอุตสาหกรรมจังหวัดปทุมธานี.
13. Bass. B.M. and Avolio. B.J., (1998). Improving organization effectiveness through transformation Leadership. Thousand Oaks: Sage.
Burn, J.M. (1985). Leadership. New York : Harper and Row.
14. Johns, G. (1983). Organizations : Behavior : Understanding life at work. Texas : Scott, Foreman and Company.
15. Hoy, W.K. and Miskel, C. (1991). Educational administration : Theory, Research, and practice. (4th ed). New York : McGraw-Hill.
16. Lowe, K. B., Kroeck, K. G., and Sivasubramaniam, N. (1996). Effectiveness correlates of transformational and transactional leadership: A meta-analytic review of the MLQ literature. The Leadership Quarterly, 7(3): 385-425
17. Parsons, T. (1960). Structure and Process in Modern Societies. New York: The Press Clench.
18. Steers, R., W. (1991). Introduction to Organization Behavior. (4th ed). New York: Harper Collins Publishers.
19. Yamane, T. (1967). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd ed). New York : Harper and Row.
20. Yukl, Gary. (1994). Leadership in Organization. (3rd ed). New Jersey, Prentice Hall International, Inc.,