Change Management Strategy of New Generation Restaurant Entrepreneurs

Main Article Content

Viroj Jadesadalug
Kanaphat Siriyotin

Abstract

The objectives of this research were to study: 1) the management of restaurant changes of new generation restaurant entrepreneurs, and 2) the characteristics of new generation restaurant entrepreneurs.The research applied qualitative research methods. Data were collected through in-depth interview.The main informant population was restaurant entrepreneur operating for over 10 years in Bangkok. Data was analyzed by descriptive analysis. Research tools used to collect data were a question for a semi-structured interview together with non-participatory observation which were the main tool for data collection.


            The results of the research revealed that 1) The management of restaurant changes of new generation restaurant entrepreneurs were managing changes within the business in terms of structure, strategy, decision-making process work processes and personnel and also managing external changes in the economy competition technology political and legal and society and population. 2) The characteristics of new generation restaurant entrepreneurs were  as follows: self-confident, creative, risk-taking, aggressive in competitive, consistent and aiming for success.


which from the study, the entrepreneurs can adjust the information from the study to improve the restaurant business to continue. According to the study, entrepreneurs could use the information from the study to develop the restaurant business to be sustainable.

Article Details

How to Cite
Jadesadalug, V. ., & Siriyotin, K. . (2021). Change Management Strategy of New Generation Restaurant Entrepreneurs. Journal of Humanities and Social Sciences Review, 23(1), 197–209. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/hspbruacthjournal/article/view/252779
Section
Research Article

References

1. กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. (2550). คุณลักษณะของการเป็นผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จ. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2563, จาก https://www.ryt9.com/s/ryt9/112106.
2. ณัฐสุดา ฟุ้งเฟื่อง. (2559). ปัจจัยแวดล้อมที่ส่งผลต่อธุรกิจ. สืบค้นเมื่อ 15 ตุลาคม 2562, จาก https://sites.google.com/site/businessandentrepreneurship/system/app/pages/recentChanges?offset=0.
3. ดุจฤดี คงสุวรรณ์. (2543) การเปลี่ยนแปลงทางสังคม. สืบค้นเมื่อ 15 ตุลาคม 2562, จากhttps://www.baanjomyut.com/library_2/development_of_society/11.html.
4. นิติพันธุ์ สุขอรุณ. (2561). ปฏิรูปกฎหมายเพื่อ"สตรีทฟู้ด" ทางเท้ายุคใหม่ใช้ประโยชน์คุ้ม. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2563, จาก https://www.posttoday.com/politic/report/562172.
5. วลิต ยิ้มประเสริฐ. (2558). ธุรกิจอาหารกับการเปลี่ยนแปลงของโลก. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2563, จาก http://www.mktevent.com.
6. วันวิสาข์ โชคพรหมอนันต์ และวิโรจน์ เจษฎาลักษณ์. (2558). คุณลักษณะของผู้ประกอบการที่มีต่อความสำเร็จในการดำเนินธุรกิจ ของผู้ประกอบการร้านค้า ในตลาดน้ำดอนหวาย จังหวัดนครปฐม. Veridian E-Journal, Silapakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 8(2): 967-988.
7. วัลยา ก๋ำรามัญ และวิโรจน์ เจษฎาลักษณ์. (2560). กลยุทธ์การสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันของโครงการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ กรณีศึกษา: บ้านลูกประคบสมุนไพร อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ. Veridian E-Journal, Silapakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(3): 2007-2026.
8. วิทวัส รุ่งเรืองผล. (2558). กลยุทธ์สร้างความแตกต่าง. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2563, จาก http:s://www.sbdc.co.th/ knowledge/article/81/%E0%B8%81%.
9. ศิริพร พงศ์ศรีโรจน์. (2540). องค์การและการจัดการ (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
10. สิรวิชญ์ วรมงคล. (2562). เศรษฐกิจไทยปี 2562 ธนาคารแห่งประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2563, จาก https://www. bot.or.th/Thai/ResearchAndPublications/articles/Pages/Article_22Jan.
11. อนนท์ ตุลารักษ์. (2556). การติดต่อสื่อสารเพื่อการประสานงาน. กรุงเทพฯ: ศูนย์ฝึกอบรมและพัฒนาทรัพยากรบุคคล.
12. Smart SME. (2561). เอาชนะคู่แข่งขัน ด้วยการสร้างความแตกต่างให้สินค้าและบริการ. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2561, จาก https://www.smartsme.co.th/content/86776.