Mapping of Local Information Sources in Maeka Subdistrict, Muang District, Phayao Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were 1) to survey local information sources, 2) to classify the local Information sources, and 3) to develop map of local information sources in Maeka Subdistrict, Muang District, Phayao Province. This was a survey research by studying secondary and primary sources. The database system was created by MySQL database management system and PHP language as to manage the data of temples and organizations. Data collections and records were done in the database management system. The collected data were rechecked and analyzed. The program namely Google Maps was applied to pin the information sources and Adobe Photoshop program was used to develop mapping. The study revealed that there were 30 institutional information sources in Maeka Subdistrict, consisting of 9 temples, 2 churches, 9 educational institutions, 2 health promoting hospitals, 3 agricultural organizations, 2 handcraft centers, 1 government agency which was Maeka Municipality, and 2 other information sources were archaeological sites, namely Wieng Bua kilns and monument of Captain Hans Marqvard Jensen or Hans Markward Jensen. The only information source about mass media was the Royal Thai Army Radio Region 3, Phayao Province. In addition, there were 5 sources of person information consisting of 2 monks and 3 laymen.
Article Details
1. Any views and comments in the article are the authors’ views. The editorial board has not to agree with those views and it is not considered as the editorial board’s responsibility. In case, there is any lawsuit about copyright infringement, it is considered as the authors’ sole responsibility.
2. The article copyright belonging to Faculty of Humanities and Social Sciences, Phetchaburi Rajabhat University are copyrighted legally. Republication must be received direct permission from the authors and Phetchaburi Rajabhat University in written form.
References
จุฑาทิพย์ จันทร์ลุน. (2561). การประเมินสารสนเทศและแหล่งสารสนเทศ. สืบค้นเมื่อ 29 ตุลาคม 2562, จาก https://jutatipc.files.wordpress.com/jutatipc.files. wordpress.com › 2017/10.
ฉวีลักษณ์ บุณยะกาญจน. (2557). สารสนเทศท้องถิ่นกับการศึกษา. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 8(2), 23-32.
ฉวีลักษณ์ บุณยะกาญจน และน้ำทิพย์ วิภาวิน. (2556). “ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับทรัพยากรสารสนเทศท้องถิ่น” ใน เอกสารการสอนชุดวิชาการจัดการทรัพยากรสารสนเทศท้องถิ่น หน่วยที่ 1-8 (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี: สาขาวิชาศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ทัศนา หาญพล. (2556). “แหล่งทรัพยากรสารสนเทศท้องถิ่น” ใน เอกสารการสอนชุดวิชาการจัดการทรัพยากรสารสนเทศท้องถิ่น หน่วยที่ 1-8 (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี: สาขาวิชาศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ปรีดาวรรณ เกษเมธีการุณ. (ม.ป.ป.). บทที่ 3 การเข้าถึงแหล่งสารสนเทศ ใน ความรู้เท่าทันสารสนเทศ. สืบค้นเมื่อ 23 ธันวาคม 2562, จาก http://www.elfms.ssru.ac.th/somchai_bu/file.php/1/GEH1101_3.pdf.
ปาริชาติ อ่อนทิมวงค์. (2559). การประยุกต์แผนที่วัฒนธรรมเพื่องานด้านการพัฒนาเมือง กรณีศึกษา Discover City Walks Application. ปทุมธานี: ศูนย์ศึกษามหานครและเมือง วิทยาลัยรัฐกิจ มหาวิทยาลัยรังสิต. สืบค้นเมื่อ 8 พฤศจิกายน 2562, จาก https://www.slideshare.net/FURD_RSU/idiscover-city-walks-application.
แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564). (2559). กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงศึกษาธิการ.
มาลี กาบมาลา. (2559). แนวทางการศึกษาการจัดระบบความรู้ภูมิปัญญา. วารสารสารสนเทศศาสตร์, 34(1), 148-185. รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย. (6 เมษายน 2560). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 134 ตอนที่ 40 ก.
รายงานของคณะกรรมาธิการขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศด้านการศึกษา สภาขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ เรื่อง “แผนการปฏิรูประบบการอุดมศึกษา”. (2560). กรุงเทพฯ: คณะกรรมาธิการขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศด้านการศึกษา สภาขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ.
วัชรี เกณฑ์ปัญญา. (2551). การจัดทำแผนที่แหล่งการเรียนรู้ในท้องถิ่นเพื่อการเรียนการสอนกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยในอำเภอดอยหล่อ จังหวัดเชียงใหม่. เชียงใหม่: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
แววตา เตชาทวีวรรณ. (2559). การรู้สารสนเทศสำหรับการเรียบเรียงโครงงาน (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ภาควิชาบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ.
สายัณห์ ไพรชาญจิตร์. (2548). พิพิธภัณฑ์ชุมชนท้องถิ่นและการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพฯ: ศูนย์ศึกษาพัฒนาโบราณคดีชุมชน ภาควิชาการพัฒนาชุมชน คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2562, จาก http://www.archaeopenfoundations.com/.
สุขเกษม จันทรแสน และฤทัย นิ่มน้อย. (2560). แหล่งสารสนเทศท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้: กรณีศึกษาโรงเรียนมาบกราดวิทยา ตำบลมาบกราด อำเภอพระทองคำ จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 9(2), 179-196.