การพัฒนาชุดการเรียนรู้ด้วยตนเอง เรื่อง รอยเชื่อมต่อทางการศึกษาระหว่างชั้นเรียนอนุบาลและชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ของนักศึกษาสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัยและสาขาวิชาการประถมศึกษา

Main Article Content

พัชรา พานทองรักษ์
ฐิตินันท์ ธีรเวชเจริญชัย
ชนิสรา ใจชัยภูมิ
ยศวีร์ สายฟ้า

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อพัฒนาชุดการเรียนรู้ด้วยตนเอง เรื่อง รอยเชื่อมต่อทางการศึกษาระหว่างชั้นเรียนอนุบาลและชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ของนักศึกษาสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัยและสาขาวิชาประถมศึกษา 2) เพื่อเปรียบเทียบความรู้ เรื่อง รอยเชื่อมต่อทางการศึกษาระหว่างชั้นเรียนอนุบาลและชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ของนักศึกษาสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัยและสาขาวิชาการประถมศึกษาก่อนและหลังการใช้ชุดการเรียนรู้ ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักศึกษาชั้นปีที่ 4 สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัยและสาขาวิชาการประถมศึกษา มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง จำนวน 37 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสถิติ t-test ผลการศึกษาครั้งนี้ พบว่า 1) การพัฒนาชุดการเรียนรู้ด้วยตนเอง เรื่อง รอยเชื่อมต่อทางการศึกษาระหว่างชั้นเรียนอนุบาลและชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ของนักศึกษาสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัยและสาขาวิชาการประถมศึกษาที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นมีค่าเฉลี่ยของชุดการเรียนรู้ 4.53 มีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.45    ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์มาตรฐาน เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ด้านเนื้อหา และด้านการออกแบบอยู่ในเกณฑ์ดี  2) นักศึกษามีผลคะแนนความรู้ เรื่อง รอยเชื่อมต่อทางการศึกษาระหว่างชั้นเรียนอนุบาลและชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
พานทองรักษ์ พ. ., ธีรเวชเจริญชัย ฐ. ., ใจชัยภูมิ ช. ., & สายฟ้า ย. . (2023). การพัฒนาชุดการเรียนรู้ด้วยตนเอง เรื่อง รอยเชื่อมต่อทางการศึกษาระหว่างชั้นเรียนอนุบาลและชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ของนักศึกษาสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัยและสาขาวิชาการประถมศึกษา . วารสารมนุษยสังคมปริทัศน์, 25(1), 154–165. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/hspbruacthjournal/article/view/266676
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

คณะอนุกรรมการการตรวจสอบ และประเมินผลภาคราชการ. (2562). รายงานการพัฒนาเด็กปฐมวัย. สืบค้นเมื่อ 23 มีนาคม 2564, จาก https://www.nesdc.go.th/ewt_w3c/ewtdllink.php?nid=10104.

จีระพันธุ์ พูลพัฒน์ และคณะ. (2553). คู่มือฝึกอบรมปฐมวัย. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ใจทิพย์ ณ สงขลา. (2561). การออกแบบการเรียนแนวดิจิทัล: Digital learning design. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธิดา พิทักษ์สินสุข. (2563). วิกฤตปฐมวัยกระทบอนาคตชาติ. วารสารการจัดการศึกษาปฐมวัย, 1(1): 77-89.

เพ็ญพรรณ จิตตะเสนีย์ และวิภา ตัณฑุลพงษ์. (2560). รอยเชื่อมต่อฝึกเด็กไทยอ่านออกเขียนได้. สืบค้นเมื่อ 23 มีนาคม 2564, จาก https://siamrath.co.th/n/19397.

ยศวีร์ สายฟ้า. (2557). รอยเชื่อมต่อการเรียนรู้ระหว่างชั้นเรียนอนุบาลและประถมศึกษา: ก้าวย่างที่สำคัญของเด็กประถมศึกษา. วารสารครุศาสตร์, 42: 143-149.

ศิริลักษณ์ ขยันกิจ. (2559). การใช้วิธีการสังเกตอย่างใคร่ครวญเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการไตร่ตรองตนเองของนิสิตสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิริลักษณ์ ขยันกิจ. (2561). เปิดสถานการณ์เด็กปฐมวัย พบปรากฎการณ์เร่งเรียนตั้งแต่วัยอนุบาล. สืบค้นเมื่อ 29 เมษายน 2564, จาก http://www.qlf.or.th/Home/Contents/1009.

สำนักงานกองทุนส่งเสริมสุขภาพ. (2562). รายงานการประชุมผลการดำเนินงานพัฒนาการเด็กปฐมวัย ปี 2563 และการเตรียมความพร้อมการดำเนินงานพัฒนาการเด็กปฐมวัย ปี 2564. สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2564, จาก https://nich.anamai.moph.go.th/th/general-of-50.

สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน. (2556). เปิด 6 อุปสรรคการทำงานครูไทยเมื่อการเรียนรู้ของเด็กในศตวรรษที่ 21 ไม่เหมือนเดิม. สืบค้นเมื่อ 21 มีนาคม 2564, จาก http://www.qlf.or.th/Home/Contents/571.

Andersen, P. (1996). Design and implementation of some harmful algal monitoring systems. In Intergovernmental Oceanographic Commission Technical Series. Retrieved May 25, 2021 from Design and implementation of some harmful algal monitoring systems - UNESCO Digital Library.

The Ministry of Education. (2010). Growing success: Assessment, evaluation, and reporting in Ontario Schools, kindergarten to grades 12. Retrieved May 25, 2021, from https://www.ontario.ca/page/growing-success-assessment-evaluation-and-reporting-ontario-schools-kindergarten-grade-12.