The Development of Art Activity to Promote Identity and Beliefs in Yaowarat Community

Main Article Content

Phonphen Khongnuai
Usana Pimporn
Pimchanok Kattiya
Mutita Thepbangchag
Sarocha Saetan
Arphanuch Janphaetrak
Naphat Eakjariyakorn
Apichart Pholprasert
Sirikoy Chutataweesawas

Abstract

This research aimed to: 1) study the identity of Thai people of Chinese descent in Yaowarat, 2) design art activities for individuals in three age groups: children and youth, adults, and the elderly, and 3) summarize and evaluate the outcomes of the activities with a sample group of 30 individuals in Yaowarat. Research tools included: 1) interviews on opinions regarding Chinese cultural identity, 2) a set of art activities to promote community identity beliefs in Yaowarat. Activity quality were assessed by experts in art activities and Chinese culture, and 3) satisfaction surveys from activity participants. The research findings indicated that: 1) the identity of Thai people of Chinese descent in the Yaowarat area consisted of three main groups: festivals, deities, and ancestral shrines,
2) suitable art activities for the three age groups include themed hanging calendars containing festival and belief content in printed and online digital formats featuring deity images and important day stickers, 3) regarding the activity outcomes, participants expressed high satisfaction with the art activities' participatory nature, suitable for all ages, at a very high level, and 4) the quality assessment of the art activities by both art activity organizers and Chinese culture experts was rated very highly. The guidelines for expanding the impact of these activities could be utilized commercially by entrepreneurs, cafes, or cultural tourism operators to enhance art activities in other areas.

Article Details

How to Cite
Khongnuai, P. ., Pimporn, U. ., Kattiya, P. ., Thepbangchag, M. ., Saetan, S. ., Janphaetrak, A. ., Eakjariyakorn, N. ., Pholprasert, A. . ., & Chutataweesawas, S. . (2024). The Development of Art Activity to Promote Identity and Beliefs in Yaowarat Community. Journal of Humanities and Social Sciences Review, 26(1), 127–141. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/hspbruacthjournal/article/view/274056
Section
Research Article

References

กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. (2559). ทุนวัฒนธรรมไทยสู่การสร้างสรรค์เศรษฐกิจ. อุตสาหกรรมสาร, (58): 1-44.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.). (2560). เยาวราช. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://thai.tourismthailand.org/Search-result/tagword/เยาวราช

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2560). ผู้สูงอายุหมายถึง. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://www.dop.go.th/th/know/15/646

กุมารี ลาภอาภรณ์. (2554). เยาวราช: คุณค่าทางประวัติศาสตร์ศิลปวัฒนธรรม. ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร. สืบค้นเมื่อ 27 มีนาคม 2567, จาก https://db.sac.or.th/museum/article/18

คณะแพทย์ศาสตร์รามาธิบดีโรงพยาบาล. (2561). สภาพจิตใจของวัยผู้ใหญ่. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://www.rama.mahidol.ac.th/ramamental/generalknowledge/general/06272014-1009

ณชนก หล่อสมบูรณ์ และโสมฉาย บุญญานันต์. (2562). รูปแบบกิจกรรมศิลปะเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวชุมชนเก่าในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 23(1): 97-108.

ดนู จีระเดชากุล. (2541). นันทนาการสำหรับเด็ก. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

ต้วน ลี่เซิง และ บุญยิ่ง ไร่สุขสิริ. (2543). การสำรวจศาลเจ้าจีนในเขตกรุงเทพมหานคร. สมุทรปราการ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ.

ทัศติยะ เต็มสุริยวงศ์ และ ศยามล เจริญรัตน์. (2564). การเปลี่ยนผ่านของย่านเยาวราชกับบทบาทด้านการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม และการปรับตัวของการท่องเที่ยวในสภาวะการแพร่ระบาดโควิด 19. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(7): 432-446.

ธีติ พฤกษ์อุดม. (2560). การพัฒนากิจกรรมศิลปะเพื่อส่งเสริมการเห็นคุณค่าของอัตลักษณ์ในงานศิลปหัตถกรรมภาคใต้สำหรับเยาวชน. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นรุตม์ คุปต์ธนโรจน์. (2558). ย่านไชน่าทาวน์เยาวราช: พื้นที่การนำเสนออัตลักษณ์เชิงซ้อนของวัฒนธรรม ความเป็นจีนในสังคมไทยร่วมสมัย. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นิชกานต์ เตมียศิลปิน. (2559). ศิลปะชุมชนสามแพร่ง. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ภัทรภร สุวรรณจินดา. (2560). การปรับตัวทางวัฒนธรรมของคนไทยเชื้อสายจีน: กรณีศึกษาคนไทยเชื้อสายจีน ย่านเยาวราช. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

โสมฉาย บุญญานันต์ และสุชาติ อิ่มสำราญ. (2567). กิจกรรมศิลปะที่ส่งเสริมการเห็นคุณค่าของอัตลักษณ์ศิลปะผ้าทอจังหวัดน่านสำหรับนักท่องเที่ยว. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ร่มพฤกษ์, 42(1): 55-75.

สร้อยสุดา ไชยเหล็ก. (2558). ตำนานไท้ส่วยเอี้ยะ 60 องค์และพิธีแก้ปีชงในศาสนสถานจีนในสังคมไทยร่วมสมัย. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

องค์การยูนิเซฟ ประเทศไทย (2560). อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2567, จาก https://www.unicef.org/thailand/th/what-is-crc

Lu Xiaohui. (2564). กระดาษไหว้: คติความเชื่อและการเปลี่ยนแปลงของคนไทยเชื้อสายจีนชุมชนเจริญไชย ย่านเยาวราช จังหวัดกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ.