Research and Development Journal Suan Sunandha Rajabhat University

Research on Emotional Design of University Guide System Based on Cultural Heritage and User Experience

2025-02-21T12:02:51+07:00

The university guide system is not only a functional facility for transmitting information but also an important medium for carrying and spreading university culture. As the emotional needs of the target audience continue to grow, this study incorporates the concept of emotional design. This study takes Beijing University of Technology as the research object. Based on emotional design theory, we conducted systematic investigations through literature review, field surveys, and user interviews. The material, behavioral, and spiritual genes of university culture are extracted, the "culture-emotion" demand matrix is constructed, and the weight of user emotional needs is clarified. Combined with the Kano model and the Better-Worse index, the importance and priority of user needs are analyzed and transformed into design practice. In designing the guide system, this paper conducts research on the three levels of instinct, behavior, and reflection. Through the optimization design of elements such as shape, font, color, etc., the visual appeal and functionality of the system are enhanced; through the system specification design at the behavioral level, the ease of use and efficiency of the guide are ensured; and through the expression of cultural images at the reflective level, the identification and sense of belonging of teachers and students to the university culture are strengthened. The research results show that emotional design has significant results in improving the user experience of the guide system and spreading university culture, which provides theoretical support and practical guidance for the design of the university guide system.

Application of the Traditional Chinese Five-Color View to the Color Patterns in Ming Dynasty Temple Murals

2025-02-18T11:04:01+07:00

The traditional Chinese concept of five colors is an integral part of China's cultural and artistic heritage. Rooted in ancient philosophical reflections on the laws of nature and the operation of the universe, the five-color concept embodies the ancients' profound understanding of the world and their construction of a cultural system.

This study examines the link between the five traditional Chinese colors and the five directions, a relationship that has long guided the use of color in Chinese mural art. Focusing on Ming Dynasty temple murals, the research explores how this philosophical system is reflected in color choices, revealing themes of harmony, balance, and order. Qualitative methods—including literature reviews, comparative studies, and case analyses—were used to explore the connection among the five elements, directions, and colors, as well as their artistic application. Quantitative methods, such as experiments and data analysis, further assessed how five-color schemes influence visual perception, emotional impact, and cultural symbolism. The findings show that Ming murals developed a complex color framework rooted in philosophical and cosmological ideas, which enhanced both spiritual meaning and aesthetic expression. These murals not only convey religious content but also mirror cultural ideals and visual standards of the time. This research highlights the importance of traditional color theory in mural art, examining its philosophical basis, artistic techniques, and broader cultural meaning. It also considers how these traditional principles still motivate and inform contemporary artistic practices.

Guidance on the Design of Cultural and Creative Products of Zhuxian Town Woodblock New Year Paintings from the Perspective of Cultural Symbols

2025-02-18T15:33:01+07:00

This study aims to provide theoretical guidance and practical reference for the design of cultural and creative products of Zhuxian Town woodblock New Year paintings. The researchers adopted a combination of qualitative and quantitative analysis methods: (1) Literature research: By consulting and analyzing relevant literature, summarize the core contents of cultural symbol theory and art design theory; (2) Theoretical analysis: Combined with cultural semiotics, in-depth research on the artistic connotation and symbolic meaning of Zhuxian Town woodblock New Year paintings; (3) Data analysis: Analyze the relationship between cultural symbols and design elements to provide data support and theoretical basis for subsequent research.

The research results show that: (1)Incorporating cultural symbols of Zhuxian Town woodblock New Year paintings into the design of cultural and creative products can not only effectively reflect the profound heritage of traditional culture but also give the products modern artistic value; (2)Through in-depth exploration of the artistic connotation and symbolic meaning of Zhuxian Town woodblock New Year paintings, the design works can accurately convey the auspicious meaning and cultural spirit in traditional New Year paintings; (3)The design of the product stems from the refinement and innovation of classic New Year painting elements and decorative patterns, organically combining traditional patterns with modern aesthetic trends to create cultural and creative products that are both culturally significant and meet the needs of modern consumers. Zhuxian Town woodblock New Year painting cultural and creative products adhere to the design concept of "equal emphasis on inheritance and innovation", focus on in-depth deconstruction and innovation of artistic styles from the dimension of cultural symbols and combine diversified design forms to give new vitality to the traditional New Year painting style in modern aesthetics. Through this design idea, the product not only shows a unique cultural charm, but also injects new vitality and innovative thinking into the cultural and creative industry.

การวิเคราะห์สมรรถนะการคิดขั้นสูงสำหรับการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยเชิงสร้างสรรค์ของผู้เรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย

2025-02-18T11:47:41+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์และหาคุณภาพสมรรถนะการคิดขั้นสูง และ 2) นำเสนอแนวทางการส่งเสริมสมรรถนะการคิดขั้นสูงสำหรับการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยเชิงสร้างสรรค์ของผู้เรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ดำเนินการวิจัยโดยกระบวนการวิจัยแบบผสมผสานวิธี กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย แบ่งเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มที่ 1 คือกลุ่มผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ 1) ผู้เชี่ยวชาญ 5 คน 2) ผู้บริหารสถานศึกษา 5 คน 3) ผู้บริหารการศึกษา 6 คน 4) ผู้สอนวิชาภาษาไทย 12 คน 5) ฝ่ายวิชาการ 10 คน และ 6) ผู้เรียนระดับระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย 50 คน สำหรับกลุ่มที่ 2 คือกลุ่มผู้ประเมินคุณภาพ ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญด้านหลักสูตร การสอน การสอนภาษาไทย และการวัดและการประเมินผล 7 คน เครื่องมือที่ใช้สำหรับรวบรวมข้อมูล ได้แก่ 1) แบบวิเคราะห์เอกสาร 2) แบบสัมภาษณ์ 3) ประเด็นสนทนากลุ่ม และ 4) แบบสอบถาม สำหรับเครื่องมือที่ใช้ในการประเมินคุณภาพ ได้แก่ แบบประเมินคุณภาพ ใช้การวิเคราะห์ข้อมูล ดังนี้ 1) การวิเคราะห์เนื้อหา 2) ค่าเฉลี่ย และ 3) ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัยพบว่าสมรรถนะการคิดขั้นสูง มี 2 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) การคิดอย่างมีวิจารณญาณ และ 2) การคิดสร้างสรรค์ โดยภาพรวมมีคุณภาพอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.87, S.D.= 0.25) สำหรับการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยเชิงสร้างสรรค์มีกระบวนการเรียนรู้ 5 ขั้นตอนสามารถส่งเสริมสมรรถนะการคิดขั้นสูงได้ทุกขั้นตอน ถือเป็นส่วนสำคัญในการส่งเสริมผู้เรียนให้เกิดสมรรถนะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21

การพัฒนาบทเรียนออนไลน์แบบผสมผสานรายวิชาภาษาฝรั่งเศสเพื่องานมัคคุเทศก์บนแพลตฟอร์ม CMRU MOOC

2025-02-20T15:09:23+07:00

ปัจจุบันการเรียนการสอนภาษาฝรั่งเศสเพื่องานมัคคุเทศก์จำเป็นต้องปรับให้สอดคล้องกับสถานการณ์
และความต้องการของผู้เรียน การพัฒนาบทเรียนออนไลน์แบบผสมผสานจึงเป็นแนวทางที่เหมาะสมในการเสริมสร้างทักษะการสื่อสารภาษาฝรั่งเศสสำหรับงานมัคคุเทศก์ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาบทเรียนออนไลน์แบบผสมผสานรายวิชาภาษาฝรั่งเศสเพื่องานมัคคุเทศก์บนแพลตฟอร์ม CMRU MOOC และ 2) ศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียน กลุ่มเป้าหมายคือ นักศึกษาชั้นปีที่ 3 สาขาวิชาภาษาฝรั่งเศสเพื่ออุตสาหกรรมการบริการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ ที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชาภาษาฝรั่งเศสเพื่องานมัคคุเทศก์ ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 5 คน โดยการคัดเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือวิจัยประกอบด้วย (1) บทเรียนออนไลน์แบบผสมผสานจำนวน 5 บท ได้แก่ การต้อนรับนักท่องเที่ยว การแจ้งข้อควรปฏิบัติและข้อห้าม การถามและบอกเส้นทาง การให้ข้อมูลสถานที่ท่องเที่ยว และการซื้อของ (2) แบบสอบถามความพึงพอใจ และ (3) แบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า 1) บทเรียนออนไลน์ที่พัฒนาขึ้นมีการนำเสนอผ่านคลิปวิดีโอสองภาษา (ไทย-ฝรั่งเศส) ผสมผสานกับการเรียนในชั้นเรียน และ 2) ผู้เรียนมีความพึงพอใจในระดับสูงสุด โดยด้านการนำไปใช้ได้รับคะแนนเฉลี่ยสูงสุด รองลงมาคือเนื้อหาของบทเรียนและรูปแบบการนำเสนอ ตามลำดับ ผลสัมภาษณ์ระบุว่าผู้เรียนสามารถนำความรู้ไปใช้ในสถานการณ์จริง เช่น การบอกเส้นทาง การให้คำแนะนำเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยว และการสื่อสารกับนักท่องเที่ยวชาวฝรั่งเศส บทเรียนนี้สามารถใช้เป็นต้นแบบในการพัฒนาสื่อการเรียนการสอนภาษาต่างประเทศเพื่องานมัคคุเทศก์ในบริบทอื่น ๆ ต่อไป

การพัฒนาความสามารถด้านการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบเชิงรุกและจุลภาค สำหรับนักศึกษาครูวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฎลำปาง

2025-02-19T15:08:14+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความสามารถในด้านการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ระดับประถมศึกษาของนักศึกษาครูวิทยาศาสตร์ 2) ศึกษาความสามารถในด้านการจัดการเรียนการสอนวิทยาศาสตร์ระดับประถมศึกษา และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาครูวิทยาศาสตร์ที่มีต่อการจัดการเรียนรู้แบบเชิงรุกและจุลภาค ผนวกกับการเขียนบันทึกสะท้อนการคิดการเรียนรู้ การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบการทดลองขั้นพื้นฐาน แบบกลุ่มเดียวทดสอบหลังเรียน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักศึกษาสาขาวิชาวิทยาศาสตร์ทั่วไป ที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชาการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ระดับประถมศึกษา จำนวน 16 คน เป็นรายวิชาบังคับตามหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้แบบเชิงรุกและจุลภาค ผนวกกับการเขียนบันทึกสะท้อนคิดการเรียนรู้ 2) แบบประเมินความสามารถด้านการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ระดับประถมศึกษา 3) แบบประเมินความสามารถด้านการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ระดับประถมศึกษา 4) แบบบันทึกสะท้อนคิดการเรียนรู้ และ 5 แบบสอบถามความพึงพอใจของนักศึกษาครูวิทยาศาสตร์

ผลการวิจัยพบว่า ความสามารถในด้านการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ระดับประถมศึกษา (= 4.55, S.D.= 0.47) อยู่ในระดับมากที่สุด ความสามารถในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ระดับประถมศึกษาของนักศึกษา (= 4.53, S.D.= 0.51) อยู่ในระดับมากที่สุด และความพึงพอใจของนักศึกษาครูวิทยาศาสตร์ (= 4.63, S.D.= 0.49) อยู่ในระดับมากที่สุด

การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่อง ทฤษฎีบทพีทาโกรัส ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ เทคนิค STAD ร่วมกับ GeoGebra

2025-02-18T13:40:47+07:00

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาแผนการจัดการเรียนรู้ เรื่อง ทฤษฎีบทพีทาโกรัส โดยจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค STAD ร่วมกับ GeoGebra ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ให้ได้ประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 75/75 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่อง ทฤษฎีบทพีทาโกรัส ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค STAD ร่วมกับ GeoGebra กับเกณฑ์ ร้อยละ 75 และ 3) ศึกษาความพึงพอใจต่อการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ต่อการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค STAD ร่วมกับ GeoGebra เรื่อง ทฤษฎีบทพีทาโกรัสของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 จำนวน 30 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน แบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ร้อยละ และการทดสอบที (t-test for one sample)

ผลการวิจัยพบว่า 1) ประสิทธิภาพของแผนการจัดการเรียนรู้โดยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค STAD ร่วมกับ GeoGebra เรื่อง ทฤษฎีบทพีทาโกรัส ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 มีประสิทธิภาพ เท่ากับ 80.29/80.67 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้ 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่อง ทฤษฎีบทพีทาโกรัส ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค STAD ร่วมกับ GeoGebra คิดเป็นร้อยละ 80.67 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 มีความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียน เรื่อง ทฤษฎีบทพีทาโกรัส โดยใช้การเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค STAD ร่วมกับ GeoGebra มีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.68, S.D.= 0.47)

ปัญหาในการทำข้อสอบ TOEIC ภาคการฟังของนักศึกษา สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ ชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยราชภัฎนครศรีธรรมราช

2025-04-02T15:42:18+07:00

แม้ว่าทักษะการฟังจะสำคัญในการเรียนภาษาอังกฤษและการสอบมาตรฐาน แต่นักศึกษาที่เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศมักได้คะแนนต่ำ งานวิจัยด้านนี้ยังมีน้อย โดยเฉพาะในส่วนของการสอบฟัง TOEIC การวิจัยเชิงปฏิบัติการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาการทำข้อสอบ TOEIC ประเภทการฟัง ของนักศึกษาชั้นปีที่ 4 สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช ในปีการศึกษา 2565กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่นักศึกษาชั้นปีที่ 4 จำนวน 7 คน และอาจารย์ผู้สอน 1 คน เครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วยข้อสอบ TOEIC ภาคการฟัง 3 ชุด กระดาษคำตอบ แบบบันทึกปัญหาการฟัง และแบบสัมภาษณ์

ผลการวิจัยพบปัญหา 2 ประเภทหลัก คือ ปัญหาด้านเนื้อหา ได้แก่ ความรู้คำศัพท์และไวยากรณ์ไม่เพียงพอ การเข้าใจประโยคซับซ้อน ศัพท์เฉพาะทางธุรกิจ และสำเนียงที่หลากหลาย และปัญหาด้านอารมณ์ ได้แก่ ความวิตกกังวล ความเหนื่อยล้า และการขาดสมาธิ อาจารย์ผู้สอนพบปัญหาด้านเนื้อหาเช่นเดียวกัน แต่ไม่ได้กล่าวถึงปัญหาด้านอารมณ์ ข้อเสนอแนะคือ ให้นำปัญหาที่พบไปใช้ในการจัดอบรมเพื่อพัฒนาคะแนนการสอบฟัง TOEIC ของนักศึกษา

ผลการใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาความรับผิดชอบในการเรียนของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1

2025-03-12T12:30:17+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1). เปรียบเทียบความรับผิดชอบในการเรียนของนักเรียนกลุ่มทดลอง

ก่อนและหลังเรียนโดยใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาความรับผิดชอบในการเรียน 2). เปรียบเทียบความรับผิดชอบในการเรียนของนักเรียนกลุ่มทดลองที่เรียนโดยใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาความรับผิดชอบในการเรียนและกลุ่มควบคุมที่เรียนด้วยกิจกรรมแนะแนวแบบปกติ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 โรงเรียนอัครศาสน์วิทยา (มูลนิธิ) จำนวน 60 คน คัดเลือกโดยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจงจากห้องเรียนที่มีคะแนนเฉลี่ยความรับผิดชอบในการเรียนต่ำกว่าเปอร์เซ็นต์ไทล์ที่ 25 ตามผลการประเมินจากแบบวัดความรับผิดชอบในการเรียน และมีความสมัครใจเข้าร่วมการทดลอง หลังจากนั้นใช้วิธีการสุ่มแบบจับฉลากเพื่อแบ่งกลุ่มตัวอย่างออกเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มทดลอง 30 คน และกลุ่มควบคุม 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) แบบวัดความรับผิดชอบในการเรียน และ 2) ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาความรับผิดชอบในการเรียน จำนวน 5 กิจกรรม ซึ่งได้รับค่าความเที่ยงตรงทั้งฉบับที่ .91 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเช่น ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที

ผลการวิจัยพบว่า (1) นักเรียนกลุ่มทดลองที่เรียนโดยใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาความรับผิดชอบในการเรียนมีคะแนนเฉลี่ยความรับผิดชอบในการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (2) นักเรียนกลุ่มทดลองที่เรียนโดยใช้ชุดกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาความรับผิดชอบในการเรียนมีคะแนนเฉลี่ยความรับผิดชอบในการเรียนสูงกว่ากลุ่มควบคุมที่เรียนโดยใช้กิจกรรมแนะแนวปกติอย่างมีนัยสำคัญที่สถิติที่ระดับ .01

การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษด้วยเทคนิค ECT2S เพื่อส่งเสริมทักษะการเขียนในการสื่อสาร สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนบ้านหลวง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 3

2025-02-21T15:22:18+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ประเมินประสิทธิภาพของกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษโดยใช้เทคนิค ECT2S ในการส่งเสริมทักษะการเขียนสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังการใช้เทคนิค ECT2S ที่พัฒนาขึ้นและ 3) ประเมินความพึงพอใจของนักเรียนต่อกิจกรรมการเรียนรู้ที่ใช้เทคนิค ECT2S ที่พัฒนาขึ้น กลุ่มเป้าหมายที่ใช้งานการวิจัยได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนบ้านหลวง ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 19 คน โดยคัดเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้ 2) และ 3) แบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ สถิติพื้นฐานและการทดสอบสมมติฐานด้วยค่าที (t-test Dependent)

ผลการวิจัยพบว่า 1) ประสิทธิภาพของกิจกรรมการเรียนรู้: ประสิทธิภาพของกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษด้วยเทคนิค ECT2S เพื่อส่งเสริมทักษะการเขียนในการสื่อสารสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนบ้านหลวง พบว่ามีประสิทธิภาพ (E1/E2) = 83.72/80.70 สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน: ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของกลุ่มเป้าหมายมีคะแนนหลังเรียนสูงกว่าคะแนนก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) ความพึงพอใจของกลุ่มเป้าหมายที่มีต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษด้วยเทคนิค ECT2S เพื่อส่งเสริมทักษะการเขียนในการสื่อสารที่พัฒนาขึ้นโดยรวมพบว่าอยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.66, S.D.= 0.57)

การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาและการกำกับตนเอง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ด้วยการจัดการเรียนรู้ตามกระบวนการเมตาคอกนิชัน

2025-03-18T13:02:46+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ลำดับเลขคณิตและลำดับเรขาคณิต ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้ตามกระบวนการเมตาคอกนิชันระหว่างก่อนและหลังการเรียนรู้ 2) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการกำกับตนเอง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้ตามกระบวนการเมตาคอกนิชัน กับเกณฑ์ร้อยละ 80 กลุ่มตัวอย่างการวิจัยในครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปี 6 โรงเรียนอนุกูลนารี อำเภอเมือง จังหวัดกาฬสินธุ์ กำลังศึกษาในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 120 คน ที่ได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ตามกระบวนการเมตาคอกนิชันในวิชาคณิตศาสตร์ จำนวน 6 แผน แบบทดสอบความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ แบบประเมินการกำกับตนเอง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสถิติทดสอบที (t-test)

ผลการวิจัย พบว่า (1) ความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ลำดับเลขคณิตและลำดับเรขาคณิต ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้ตามกระบวนการเมตาคอกนิชัน คะแนนทดสอบหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (2) ความสามารถในการกำกับตนเอง ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้ตามกระบวนการเมตาคอกนิชัน การกำกับตนเองในการเรียนอยู่ในระดับปฏิบัติบ่อยครั้งขึ้นไป สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 80 ที่ตั้งไว้

พฤติกรรมการเผชิญความเครียดของผู้เล่นเกมออนไลน์ใน 4 จังหวัดชายแดนใต้

2025-02-19T11:18:42+07:00

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการเผชิญความเครียดของผู้ที่เล่นเกมออนไลน์ใน 4 จังหวัดชายแดนใต้ การวิจัยครั้งนี้เป็นวิจัยเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้เล่นเกมออนไลน์ใน 4 จังหวัดชายแดนใต้ จำนวนทั้งสิ้น 150 คน โดยใช้แบบสอบถามออนไลน์ ได้แก่ 1) ข้อมูลทั่วไป 2) พฤติกรรมการเผชิญความเครียด 3) ความชื่นชอบในการเล่นเกมออนไลน์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ทางสถิติแบบ t-test , One way ANOVA และการวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุคูณ

ผลการวิจัยพบว่า 1) เพศ อายุและประเภทเกมออนไลน์ที่ชอบเล่นที่ต่างกันมีพฤติกรรมการเผชิญความเครียดที่ไม่แตกต่างกัน 2) ประเภทเกมออนไลน์ที่ชอบเล่นมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการเผชิญความเครียด และสามารถพยากรณ์พฤติกรรมการเผชิญความเครียดได้ สรุปได้ว่า พฤติกรรมการเผชิญความเครียดสามารถพยากรณ์ได้จากประเภทเกมออนไลน์ที่ชอบเล่นแต่มีผลลัพธ์มีความหลากหลายขึ้นอยู่ปัจจัยส่วนบุคคล

การศึกษาอนาคตภาพหลักสูตรการประกอบการสังคมในประเทศไทย

2025-05-06T12:47:56+07:00

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอนาคตภาพของหลักสูตรการประกอบการทางสังคมในประเทศไทย โดยสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิประกอบด้วยอาจารย์ผู้สอนด้านการประกอบการทางสังคม และผู้ประกอบการทางสังคม เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างเกี่ยวกับอนาคตภาพของหลักสูตรการประกอบการทางสังคมในประเทศไทย และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา (content analysis) โดยการนำข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิมาวิเคราะห์ตีความ และจัดหมวดหมู่องค์ประกอบ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้

การศึกษาอนาคตภาพของหลักสูตรการประกอบการทางสังคมในประเทศไทย ประกอบด้วย 7 ประเด็น ดังนี้ 1) ปัญหาและอุปสรรคในการดำเนินธุรกิจ ผู้ประกอบการทางสังคมส่วนใหญ่จะขาดความรู้ ความชำนาญในการทำธุรกิจ 2) การแก้ไขปัญหาและอุปสรรคในการดำเนินธุรกิจ ผู้ประกอบการทางสังคมส่วนใหญ่ใช้วิธีการลงทะเบียนฝึกอบรมหลักสูตรระยะสั้นเพื่อเพิ่มพูนความรู้ 3) เนื้อหาที่ใช้ในการจัดการเรียนการสอน เนื้อหาที่ใช้ในการจัดการเรียนการสอนเพื่อให้เกิดทักษะการเป็นผู้ประกอบการทางสังคม จะแบ่งออกเป็น 2 ส่วน ส่วนที่ 1 เนื้อหาวิชาทางแกนทางบริหารธุรกิจ และส่วนที่ 2 เนื้อหาวิชาทางการเป็นผู้ประกอบการทางสังคม 4) การจัดการเรียนการสอน ภาพรวมของการจัดการเรียนการสอนในหลักสูตรผู้ประกอบการทางสังคม จะเป็นลักษณะการเรียนการสอนแบบ Active Learning เป็นกระบวนการเรียนการสอนซึ่งเน้นไปที่การลงมือปฏิบัติ 5) สื่อการจัดการเรียนการสอน ใช้รูปแบบการบรรยายที่จะใช้สื่อที่เป็นภาพจากทั้งในและต่างประเทศ โดยอาจจะเป็นภาพที่เป็นภาพนิ่งหรือภาพเคลื่อนไหวที่เป็นภาพวิดีโอ หรืออาจจะเชิญผู้ประกอบการทางสังคม 6) การวัดและประเมินผล การวัดผลใช้เครื่องมือที่ใช้ในการวัดผลประกอบด้วย แบบทดสอบ การออกแบบธุรกิจในรูปแบบการจัดทำแผนธุรกิจเพี่อสังคม และแฟ้มสะสมผลงาน การประเมินผล มีการแบ่งสัดส่วนคะแนนในการประเมินผล ซึ่งการประเมินผลโดยส่วนใหญ่จะเน้นไปที่การวัดทักษะในการปฏิบัติการออกแบบและแก้ปัญหาธุรกิจเพื่อสังคมในสัดส่วนที่มากกว่าการวัดทางด้านพุทธิพิสัยที่เป็นความรู้ และ 7) การพัฒนาหลักสูตรผู้ประกอบการทางสังคมในประเทศไทย การพัฒนาหลักสูตรแบ่งออกเป็น 3 รูปแบบ แบบที่ 1 หลักสูตรระยะสั้นและหลักสูตรระดับปริญญาตรี แบบที่ 2 หลักสูตรระยะสั้น และแบบที่ 3 หลักสูตรระดับปริญญาตรี

การจัดกิจกรรมการเรียนรู้รายวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐานด้วยเทคนิค 3(E)TAS เพื่อเสริมสร้างทักษะการฟังและพูด สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนแม่เมาะวิทยา

2025-02-21T15:22:48+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) หาประสิทธิภาพของกิจกรรมการเรียนรู้รายวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐานด้วยเทคนิค 3(E)TAS สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนแม่เมาะวิทยา 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังการจัดกิจกรรมการเรียนรู้รายวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐานด้วยเทคนิค 3(E)TAS ที่พัฒนาขึ้น และ 3) หาความพึงพอใจของกลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้รายวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐานด้วยเทคนิค 3(E)TAS ที่พัฒนาขึ้น กลุ่มตัวอย่างที่ใช้งานการวิจัยได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/6 ที่เรียนรายวิชาภาษาอังกฤษ รหัสวิชา อ23101 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 30 คน 1 ห้องเรียน คัดเลือกโดยวิธีการสุ่มอย่างง่ายหน่วยห้องเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้ 2) แบบทดสอบ และ 3) แบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ สถิติพื้นฐานและทดสอบสมมติฐานด้วยค่าที (t-test Dependent)

ผลการวิจัยพบว่า (1) ประสิทธิภาพของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้รายวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐานด้วยเทคนิค 3(E)TAS เพื่อเสริมสร้างทักษะการฟังและพูด สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนแม่เมาะวิทยา พบว่ามีประสิทธิภาพของกระบวนการเรียนรู้ (E1/E2) = 81.50/81.33 (2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของกลุ่มตัวอย่างมีคะแนนหลังเรียนสูงกว่าคะแนนก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ (3) ความพึงพอใจของกลุ่มตัวอย่างที่มีต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้รายวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐานด้วยเทคนิค 3(E)TAS ที่พัฒนาขึ้นโดยรวมมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.63, S.D.= 0.77)

การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมแนะแนวโดยใช้กระบวนการจัดการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐานร่วมกับกระบวนการจัดการเรียนรู้แบบรวมพลัง 5 ขั้นตอนเพื่อเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย

2025-03-12T09:22:58+07:00

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาข้อมูลพื้นฐาน สภาพปัญหา ความต้องการจำเป็นและเสนอแนวทางในการพัฒนาทักษะการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย 2) พัฒนาและหาประสิทธิภาพของรูปแบบการจัดกิจกรรมแนะแนวโดยใช้กระบวนการจัดการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐานร่วมกับกระบวนการจัดการเรียนรู้แบบรวมพลัง 5 ขั้นตอน เพื่อเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย 3) ศึกษาผลการใช้รูปแบบการจัดกิจกรรมแนะแนวที่พัฒนาขึ้น ดำเนินการตามกระบวนการวิจัยและพัฒนา กลุ่มตัวอย่างในการทดลองใช้รูปแบบ คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 จำนวน 38 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ รูปแบบการจัดกิจกรรมแนะแนว แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ แบบวัดทักษะ แบบประเมิน แบบฝึกหัด และแบบสะท้อนผล การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ค่าร้อยละ, ค่าเฉลี่ย, ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน, t-test, One-way repeated measures ANOVA , Paired Samples t-test และการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า 1) นักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายมีความจำเป็นต้องพัฒนาทักษะการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคม เนื่องจากระดับทักษะในปัจจุบันต่ำกว่าที่ควรจะเป็น แนวทางการพัฒนาทักษะดังกล่าวอย่างมีคุณภาพและยั่งยืน ควรดำเนินการใน 4 ด้าน ได้แก่ (1) การจัดคาบเรียน (2) เนื้อหา (3) สื่อและเทคโนโลยีแหล่งเรียนรู้ และ (4) รูปแบบการจัดกิจกรรม 2) แบบการจัดกิจกรรมแนะแนวเพื่อเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย พัฒนาขึ้นจากการผสานกระบวนการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐานร่วมกับกระบวนการเรียนรู้แบบรวมพลัง 5 ขั้นตอน ประกอบด้วย 6 องค์ประกอบ ได้แก่ หลักการ จุดมุ่งหมาย เนื้อหา ขั้นตอนกิจกรรม การวัดและประเมินผล และปัจจัยแห่งความสำเร็จขั้นตอนกิจกรรมแนะแนวที่พัฒนาขึ้นมี 8 ขั้นตอน ได้แก่ ใจเบิกบาน ถามชวนคิด พินิจข้อมูล สู่การอภิปราย พร้อมใจสื่อสาร ชื่นชมผลงาน ร้อยรัดความรู้ และคืนสู่สังคม มีค่าประสิทธิภาพ (E1/E2) เท่ากับ 83.12/83.05 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ 80/80 3) ผลการใช้รูปแบบการจัดกิจกรรมแนะแนวโดยใช้กระบวนการจัดการเรียนรู้แบบกิจกรรมเป็นฐานร่วมกับกระบวนการจัดการเรียนรู้แบบรวมพลัง 5 ขั้นตอน เพื่อเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย พบว่านักเรียนมีทักษะการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมหลังการใช้รูปแบบการจัดกิจกรรมแนะแนวสูงกว่าก่อนการใช้รูปแบบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ