ผลการใช้ตัวแบบสัญลักษณ์ในการส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ ทางสังคมของนักศึกษาออทิสติกระดับปริญญาตรี

Abstract

การค้นคว้าแบบอิสระมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างตัวแบบสัญลักษณ์ในการส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ทางสังคมของนักศึกษาออทิสติกระดับปริญญาตรี และศึกษาผลการใช้ตัวแบบสัญลักษณ์ในการส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ทางสังคมของนักศึกษาออทิสติกระดับปริญญาตรี กรณีศึกษาได้รับการวินิจฉัยจากแพทย์ว่าเป็น        ออทิสติก ประเภทความพิการ (High Function) เพศชาย อายุ 22 ปี จำนวน 1 คน ปัจจุบันเป็นนักศึกษาโครงการพิเศษ ระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 4 สาขาวิชาศิลปศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ผู้ศึกษาทำการศึกษาพบว่า กรณีศึกษามักมีพฤติกรรมชอบเลียนแบบจากหนังสือ การ์ตูนที่ชอบอ่าน ผู้ศึกษาจึงสนใจที่จะศึกษาการเรียนรู้โดยการสังเกต (Observational Learning)หรือการเลียนแบบ (Modeling) สิ่งแวดล้อม เพราะคนเรามีปฏิสัมพันธ์(Interact) กับสิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบๆตัวเราอยู่เสมอ การเรียนรู้เกิดจากปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้เรียนและสิ่งแวดล้อมซึ่งทั้งผู้เรียนและสิ่งแวดล้อมมีอิทธิพลต่อกันและกัน พฤติกรรมของคนเราส่วนมากจะเป็นการเรียนรู้โดยการสังเกต (Observational Learning) หรือการเลียนแบบจากตัวแบบ(Modeling)  ผู้ศึกษาเลือกที่จะศึกษาเรื่องทักษะทางสังคมเพราะมีความสำคัญในการช่วยให้บุคคลอยู่ร่วมกันในสังคมได้อย่างมีความสุข ช่วยในการพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างกันได้อย่างเหมาะสม โดยใช้แผนการวิจัย แบบ  Single Subject Design รูปแบบ ABA Design โดยวิธีเลือก กลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ 1. สตอรี่บอร์ดที่ผู้ศึกษาสร้างขึ้น มีเนื้อหาเกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์สังคมด้านการแสดงออกกับเพื่อนที่เหมาะสมจำนวน 1 เรื่อง ได้แก่ การ์ตูน เรื่องไม่ยากถ้าอยากสนิท ซึ่งเนื้อหาประกอบด้วยปฏิสัมพันธ์สังคมเกี่ยวกับการสัมผัสตัวเพื่อนผู้หญิงการนั่งใกล้เพื่อนผู้หญิงมากเกินไปและการพูดเรื่องเดิมซ้ำหลายครั้ง 2. แบบสำรวจพฤติกรรมก่อน ระหว่าง และหลังการทดลองจากเพื่อนสนิทของกรณีศึกษาโดยเลือกแบบเจาะจง จำนวน 5 คน 3. แผนการสอนเฉพาะบุคคลจำนวน 5 แผน และ 4. เครื่องบันทึกวีดิทัศน์ทําการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาและกราฟเส้นดูการเปลี่ยนแปลงของพฤติกรรมเป้าหมายก่อนและหลังการให้กิจกรรมตัวแบบสัญลักษณ์ในการส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ทางสังคมของนักศึกษาออทิสติกระดับปริญญาตรีโดยใช้สถิติ The Split Middle Method