ผักพื้นบ้านในแกงโค ตำบลหนองห้าง อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์

Abstract

การศึกษาผักพื้นบ้านในแกงโค ตำบลหนองห้าง อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ชนิดของผัก การใช้ประโยชน์และคุณค่าทางยาของผักพื้นบ้านแต่ละชนิด โดยวิธีการวิจัยแบบมีส่วนร่วมกับชุมชน และสืบค้นจากเอกสารที่เกี่ยวข้อง ผลการศึกษาผักพื้นบ้านในแกงโคของชาวผู้ไทนั้น พบว่าผักพื้นบ้านส่วนใหญ่เป็นผักตามฤดูกาลที่หาได้จากท้องถิ่น ได้แก่ ผักสะแงะ ผักลืมผัว ผักอีฮุม ผักโขม ผักเม่น ผักแว่น ผักห่อนแห่น ถั่วปี และผักขี้แสด ผักส่วนใหญ่พบได้มากในฤดูฝนและทั่วทุกภาค ผักสะแงะ ผักลืมผัว ผักโขม ผักเม่น ผักแว่น ผักห่อนแห่นและผักขี้แสดใช้ประโยชน์จากใบ ส่วนผักอีฮุมใช้ประโยชน์จากผล ถั่วปีใช้ประโยชน์จากเมล็ด ผักที่ใช้ส่วนใหญ่มีฤทธิ์เย็น ดับพิษร้อน แก้ไข้ ดังนั้น แกงโค นอกจากเป็น
อาหารตามภูมิปัญญาดั้งเดิมแล้ว ยังเป็นอาหารสุขภาพได้ด้วย

This study of local vegetables in Kaeng kho, Nonghang Sub-District focused on the type of vegetables usually prepared and cooked in that community. The study included a review of utilities and medical properties. A community participatory action research (PAR) team was formed, and a secondary data study was conducted. The results of the study showed that the vegetables typically used in Kaeng kho of Phutai were Pak-sa-ngae (Coraindrum), Pak-leumpoa, Pak-ehoom (Horse Radish tree), Pak-Khoom (Amaranth), Pak-men (Sweet potato), Pak-vaan (Centella), Pak-honhane, Taupee (Cow pea) and Pak-keesad. The part of the vegetables eaten most often were the leafy parts, except for Pak-ehoom and Taupee where the fruit and seeds were consumed. The medical properties of most of the vegetables decreased heat in the body and were antipyretic. Local food coupled with local wisdom in Kaeng kho can attest to the health of the food.