Development of Augmented Reality (AR) Technology to Enhance Thinking Skill for Higher Education Students

Main Article Content

kongkieat Hirankerd
Nattapakal Kittisunthonphisarn
Pornsawan Amornsakchai

Abstract

The purposes of this research were; to develop Augmented Reality (AR) technology media to improve thinking skills of higher education students, to compare student achievement through Augmented Reality (AR) technology before and after studying, and to compare the academic achievement of students with different levels of thinking. A quasi-experimental research method was used with a sample of 30 students who were selected through simple random sampling. Data analysis was conducted using mean, standard deviation, t-test, and one-way ANOVA. The results can be summarized as follows. 1) The mean academic achievement score of students using AR technology before learning was 19.16, and the mean academic achievement score after learning was 25.33, which was higher than before learning. 2) The academic achievement score of students using AR technology after learning was significantly higher than before learning at the 0.05 level 3) The academic achievement score of students using AR technology to develop different levels of critical thinking was not significantly different.

Article Details

How to Cite
Hirankerd, kongkieat, Kittisunthonphisarn, N. ., & Amornsakchai, P. (2023). Development of Augmented Reality (AR) Technology to Enhance Thinking Skill for Higher Education Students. Rattanakosin Journal of Social Sciences and Humanities, 5(3), 10–24. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RJSH/article/view/268071
Section
Research Articles

References

กาญจนา วิวัฒน์รุ่งเรืองดี. (2561). การพัฒนาหนังสือเทคโนโลยีความเสมือนจริง วิชาชีววิทยา เรื่องความหลากหลายทางชีวภาพ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

เขมปริต ขุนราชเสนา. (2560). การพัฒนาแอพพลิเคชันเสริมการเรียนรู้เรื่องอุปกรณ์ไอซีทีน่ารู้ร่วมกับเทคโนโลยีความจริงเสริม. การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ ครั้งที่ 4 (หน้า 17). มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์.

จรรยา โชคกลาง. (2559). การพัฒนาสื่อการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ด้วยเทคโนโลยีความจริงเสริม (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.

ชวลิต ชูกำแพง. (2553). การวิจัยหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ชาติชวลิต วรรณขาว. (2561). ผลการใช้สื่อความจริงเสริมที่มีต่อการเรียนรู้ในรายวิชาวิทยาศาสตร์เรื่อง ระบบสุริยะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาชั้นปีที่ 4 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ณัฐวี อุตกฤษฏ์ และนวพล วงศ์วิวัฒน์ไชย. (2555). การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีความจริงเสริมเพื่อช่วยในการสอนเรื่องตัวอักษรภาษาอังกฤษ A-Z. ภาควิชาการจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.

ธีรชัย เนตรถนอมศักดิ์. (2538) การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับความคิดสร้างสรรค์ในประเทศไทย. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ปัญจรัตน์ ทับเปีย. (2555). การพัฒนาสื่อประสมแบบโลกเสมือนผ่านโลกจริง เรื่องโครงสร้างและการทำงานของหัวใจ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบางระจันวิทยา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร.

พนิดา ตันศิริ. (2553). โลกเสมือนผสานโลกจริง. วารสารนักบริหาร, 30(2), 169-175.

พรทิพย์ ปริยวาทิต. (2558). ผลของการใช้บทเรียน Augmented Reality Code เรื่องคําศัพท์ภาษาจีนพื้นฐาน สําหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนเทศบาล 2 วัดตานีนรสโมสร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพเยาว์ ยินดีสุข. (2558). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พิสณุ ฟองศรี. (2552). การสร้างและการพัฒนาเครื่องมือการวิจัย. ด่านสุทธาการพิมพ์.

ไพฑูรย์ ศรีฟ้า. (2556). ผูกข้อมูลไว้ในโลกเสมือนจริงด้วยเทคโนโลยี. Aurasma CAT Magazine, 32, 40-41.

ไพฑูรย์ ศรีฟ้า. (2556). พลิกบทบาท 3D สู่โลกความจริงเสมือน (Augmented Reality) (เอกสารประกอบการบรรยาย). ภาควิชาเทคโนโลยีการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

รักษพล ธนานุวงศ์. (2556).สื่อเสริมการเรียนรู้โลก เสมือนผสมโลกจริง (Augmented Reality) ชุดการจมและการลอย. นิตยสาร สสวท., 41(181), 28-31.

วศกร เพ็ชรช่วย. (2557). การพัฒนาสื่อความจริงเสมือนบนเอกสารประกอบการเรียนเรื่องอุปราคาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

วิวัฒน์ มีสุวรรณ์. (2556). การออกแบบและพัฒนาสื่อการเรียนรู้ด้วยเทคโนโลยีออคเมนเต็ดเรียลลิตี้ Augmented Reality. จุลดิศการพิมพ์.

สมศักดิ์ เตชะโกสิต และพัลลภ พิริยะสุรวงศ์. (2558). การเรียนการสอนตามทฤษฎีการเรียนรู้เพื่อสร้างสรรค์ด้วยปัญญาโดยใช้เทคโนโลยีเสมือนจริงในวิชาวิทยาศาสตร์. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรม พระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 6(1), 225-230.

อานนท์ โพธิ์เอม. (2561). การพัฒนาสื่อความจริงเสริมประเภทมาร์กเกอร์ เรื่อง ระบบการทำงานของหัวใจ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

อำนาจ ชิดทอง. (2555). การประยุกต์เทคนิคความเป็นจริงเสริมเพื่อผลิตสื่อการสอนสาหรับโครงสร้างไม้ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

Enyedy, E. (2012). Exploring the changes in in-service teachers’ perceptions of technological pedagogical content knowledge and efficacy for ICT design thinking. Nanyang Technological University, Singapore. http://icce2013bali.org/datacenter/workshopproceedings/w8.pdf.

Kem, J. E. (1990). The instructional design process. Harper & Row Publisher.

Kuo, M.-L. A., & Hooper, S. (2004). The effects of visual and verbal coding mnemonics on learning Chinese characters in computer-based instruction. Educational Technology Research and Development, 52(3), 23–38.

Milgram, A. and Kishino, F. (1994). Taxonomy of mixed reality virtual displays. IEICE Transactions on Information and Systems, E77-D (12), 1321-1329.

Rees, C. (2008). The “Heat Game”: An augmented reality game for scientific literacy (Master's thesis). Mount Saint Vincent University. https://www.learntechlib.org/p/129744/.

Ronald, T. (1997). A survey of augmented reality. In Presence: Teleoperators and Virtual Environments, 6(4), 355-385.

Yen, J. C., Tsai, C. H., & Wu, M. (2013). Augmented reality in higher education: Students’ science concept learning and academic achievement in astronomy. Procedia-social and Behavioral Sciences, 103, 165-173.