Safety Management in Ferry Services in Bangkok
Main Article Content
Abstract
Passenger ferry services in Bangkok have long facilitated travel, with increasing usage over time. Therefore, safety is crucial for providing services. This study aimed to assess the level of safety management and to compare personal factors with safety management of ferry services in Bangkok. The sample consisted of 400 passengers using ferry services in Bangkok. The research instrument was a questionnaire, and the statistical methods used included frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test, One-way ANOVA, and LSD (Least Significant Difference Test). The research findings were 1) The level of safety management in ferry services in Bangkok, in term of the location, the condition of the ferry, and the services of port officer, was at a moderate level, while the behavior of passenger was at a high level. 2) The comparison of personal factors with safety management of ferry services found that age, education, occupation and condition use of ferries were significant difference at the level of 0.05.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The content within the published articles, including images and tables, is copyrighted by Rajamangala University of Technology Rattanakosin. Any use of the article's content, text, ideas, images, or tables for commercial purposes in various formats requires permission from the journal's editorial board.
Rajamangala University of Technology Rattanakosin permits the use and dissemination of article files under the condition that proper attribution to the journal is provided and the content is not used for commercial purposes.
The opinions and views expressed in the articles are solely those of the respective authors and are not associated with Rajamangala University of Technology Rattanakosin or other faculty members in the university. The authors bear full responsibility for the content of their articles, including any errors, and are responsible for the content and editorial review. The editorial board is not responsible for the content or views expressed in the articles.
References
กตัญญ หิรัญญสมบูรณ์. (2545). การบริหารอุตสาหกรรม. เท็กซ์ แนด์ เจอร์นัล พับลิเคชั่น.
กรมเจ้าท่า. การรักษาความปลอดภัยสำหรับท่าเรือ. https://www.md.go.th/md/index. php/2014-01-19-05-02-28/2014-01-19-0514-13/2014-01-19-06-00-47/227
กรมเจ้าท่า. ข้อมูลสถิติอุบัติเหตุทางน้ำ. https://datagov.mot.go.th
กลุ่มสถิติวิเคราะห์ สำนักแผนงาน กรมเจ้าท่า. (2563). รายงานสถิติข้อมูล ปีงบประมาณ 2563. กรมเจ้าท่า
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2557). การศึกษาและการวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติ ด้วย SPSS. วีอินเตอร์พริ้นทร์.
วสุ บุณโยดม. (2550). พฤติกรรมในการทำงานของช่างซ่อมบำรุงอากาศยานเพื่อให้เกิดความปลอดภัยในการฝึกบินหน่วยฝึกการบินพลเรือนกองทัพอากาศ. มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย. วิถีคนคลอง (21 มิถุนายน 2557). Facebook https://www.facebook.com/vitikonklong/84345 5289017603/
วิทยา อยู่สุข. (2542). อาชีวอนามัย ความปลอดภัยและสิ่งแวดล้อม. มหาวิทยาลัยมหิดล.
ศิริลักษณ์ ขันตรี. (2559). การจัดการความปลอดภัยของพนักงานประจำเรือ กรณีศึกษา: บริษัทท่าเรือข้ามฟากแห่งหนึ่งในประเทศไทย (สารนิพนธ์). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สิทธิโชค วรานุสันติกุล. (2546). จิตวิทยาสังคม: ทฤษฎีและการประยุกต์. ซีเอ็ด.
สุนันทา ทวีผล. (2550). ความพึงพอใจของประชาชนที่มีต่อการให้บริการด้านให้คำปรึกษาแนะนำปัญหาด้านกฎหมายของสำนักงานอัยการพิเศษฝ่ายช่วยเหลือทางกฎหมาย 3 (สคช.) (การค้นคว้าอิสระ). มหาวิทยาลัยบูรพา.
สุรชัย ตรัยศิลานนันท์. (2552). ปัจจัยที่มีผลต่อการรับรู้การจัดการความปลอดภัยของพนักงานโรงงานอุสาหกรรมพลาสติกในจังหวัดนครราชสีมา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
สำราญ ผลดี. (2560). บางกอกในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์: วิถีริมน้ำของชาวสยามจากมุมมองของชาวตะวันตก. https://www.thonburi-u.ac.th/Journal/Document/11-25/Journal11_25_15.pdf
Heinrich, H.W. (1959). Industrial Prevention. McGraw-Hill.