THE CREATIVE AGRO-TOURISM MANAGEMENT IN RAYONG AND CHANTHABURI PROVINCE

Authors

  • คมพล สุวรรณกูฏ สาขาวิชาสังคมศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี

Keywords:

creativity tourism management, agro-tourism, Rayong province, Chanthaburi province.

Abstract

The objective of this research were to study about models and factors of creative agro-tourism management in Ban Talay Noi Community, Thang Kwian Sub-district, Klaeng District, Rayong Province and Bang Sa Kao Community, Bang Sa Kao Sub-district, Laem Sing District, Chantaburi Province. The collects data by using the in-depth interview of 27 key-informants, data analyzed with logical context. The research found that creative agro-tourism management model is a part of cultural-learning experience supporting. Community tourism management is also the leading-way to make creative agro-tourism management by signification factors including with; fertilization of natural resources. The unique of cultural, folkway and life styles, folk wisdom, community skills and experience etc. All of these factors, generate many different kind of travel activity and products such as local foods and community products.   

Recommendations that people in the community have learning, adapt and prepare to be entrepreneurs, communities should make community business plans for knowing destinations and roles that they want to walk together, the community must develop and increase the value of natural resources and their cultural heritage, promotion and creative of a community tourism network.

References

คมพล สุวรรณกูฏ. (2555). รูปแบบการจัดการท่องเที่ยวเพื่อการเสริมสร้างรายได้ภาคเกษตรกรรมในพื้นที่จังหวัดระยอง. วารสารราชบัณฑิตยสถาน, 37(4), หน้า 285-303.
คมพล สุวรรณกูฏ, กนกวรรณ เบญจาทิกุล และณิชาภา เจริญรูป. (2563). รายงานการวิจัย: รูปแบบการขับเคลื่อนการจัดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์: ศึกษากรณีการจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในจังหวัดระยองและจันทบุรี. จันทบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
นิตยา ทองหนูนุ้ย และฎารัตน์ ชิตวงศ์. (2553). รายงานการวิจัย: ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นในกระบวนการการพัฒนาการท่องเที่ยวชายฝั่งทะเลในจังหวัดจันทบุรี. จันทบุรี: คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
บุษรา บรรจงการ และคณะ. (2555). รายงานการวิจัย: ผลกระทบที่มีต่อประชาชนในแนวพื้นที่ริมชายฝั่งทะเลจังหวัดจันทบุรี จากโครงการก่อสร้างถนนเฉลิมบูรพาชลทิต. จันทบุรี: คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
ปรียนันท์ สิทธิจินดาห์, ภัคพงศ์ ปวงสุข และเดือนรุ่ง เบญจมาศ. (2557). รายงานการวิจัย: การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนตำบลคลองพลู อำเภอเขาคิชฌกูฏ จังหวัดจันทบุรี. จันทบุรี: คณะเทคโนโลยีการเกษตร คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าลาดกระบัง และคณะเทคโนโลยีการเกษตร มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
ยุวดี นิรัตน์ตระกูล. (2544). อุตสาหกรรมบริการด้านการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ.
วิทยากร เชียงกูล. (2558). สิ่งแวดล้อม ระบบนิเวศสังคม ที่ทุกคนควรรู้. กรุงเทพฯ: แสงดาว.
สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย. (2543). การศึกษาเพื่อกำหนดแนวทางการพัฒนาและการจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรกรรม. กรุงเทพฯ: ศูนย์บริการวิชาการสถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.). (2558). สรุปสาระสำคัญรายงานผลการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศ 3 ปี ของแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 11. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ศรีเมืองการพิมพ์.
Vago, Steven. (1994). Law and society. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.

Downloads

Published

2020-12-28

Issue

Section

บทความวิจัย