THE “DOS” AND “DOTHE “DOS” AND “DON’TS” OF LITERATURE REVIEWSN’TS” OF LITERATURE REVIEWS

Authors

  • Wirayut Phonphotthanamat Faculty of Political Science, Ramkhamhaeng University

Keywords:

literature review., research method, research process.

Abstract

This article aims to provide “dos” and “don’ts” in the literature review process. It has been found that in order to acquire new knowledge and truth in academia, at present, research methods are commonly used.  As research is a systematic process or a scientific method, the discoveries are accurate and reliable. In addition to determining the research question, reviewing of literature is considered as one of the most crucial steps in the research process (Nonglak Wiratchai, 2009, p. 23). This implies that a thorough and comprehensive literature review is a key to the successful research study (Thirapat Serirangsan, 2018, p. 11) as it contributes to the quality of the research. This article presents a compilation of 10 “dos” and 8 “don’ts” in the literature review process as a consideration for future researchers.

Author Biography

Wirayut Phonphotthanamat, Faculty of Political Science, Ramkhamhaeng University

Faculty of Political Science, Ramkhamhaeng University

References

กาญจนา วัธนสุนทร. (2550). บทที่ 3 การทบทวนวรรณกรรมและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง. ใน ตำราชุดฝึก
อบรมหลักสูตรนักวิจัย (หน้า 41-74). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
กาสัก เต๊ะขันหมาก. (2553). หลักการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญ. (2553). หลักการวิจัยทางสังคม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
ชัยเสฏฐ์ พรหมศรี. (2557). แนวทางการทบทวนวรรณกรรมสำหรับงานวิทยานิพนธ์ ระดับบัณฑิตศึกษา.
วารสารนักบริหาร, 34(1), หน้า 11-22.
ชไมพร กาญจนกิจสกุล. (2556). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). ตาก: โพรเจ็คท์ ไฟฟ์.
ฐาปะนะ วงษ์สาธิตศาสตร์, พัน ฉัตรไชยยันต์ และกิรติ คเชนทวา. (2561). การทบทวนวรรณกรรมกับการ
กำหนดโครงร่างงานวิจัยด้านการสื่อสาร. วารสารรามคำแหง ฉบับมนุษยศาสตร์, 37(2),
หน้า 149-174.
ณรงค์ ศรีสวัสดิ์. (2552). เทคนิคการวิจัยทางวิทยาศาสตร์สังคม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
ทวีศักดิ์ นพเกสร. (2551). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ เล่ม 1 (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครราชสีมา: โชคเจริญ
มาร์เก็ตติ้ง.
ธีรภัทร์ เสรีรังสรรค์. (2561). หน่วยที่ 5 การทบทวนวรรณกรรมการวิจัยเชิงคุณภาพ. ใน ประมวลสาระ
ชุดวิชาระเบียบวิธีวิจัยทางรัฐศาสตร์ (หน้า 1-69). นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัย
ธรรมาธิราช.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2552). วิจัยและสถิติ: คำถามชวนตอบ. กรุงเทพฯ: ภาควิชาวิจัยและจิตวิทยาการศึกษา
คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิรัช สุดสังข์. (2559). ระเบียบวิธีวิจัยทางการออกแบบ. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
บุญมี พันธุ์ไทย. (2555). บทที่ 3 วรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง. ใน ระเบียบวิธีวิจัยทางการศึกษา (หน้า 39-47).
กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.
ประเวศ มหารัตน์สกุล. (2561). แนวคิด หลักการและกระบวนการวิจัย: เชิงปริมาณ คุณภาพและผสานวิธี
การเขียนวิทยานิพนธ์. กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.
ประสพชัย พสุนนท์. (2555). การวิจัยการตลาด. กรุงเทพฯ: ท้อป.
พงษ์เทพ สันติกุล. (2561). การวิจัยทางวิทยาศาสตร์สังคมสำหรับนักศึกษาและผู้ปฏิบัติงานสวัสดิการสังคมและสังคมสงเคราะห์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2531). การวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
พัชนี เชยจรรยา. (2558). การวิจัยเชิงปริมาณทางนิเทศศาสตร์. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัย
ธรรมาธิราช.
เพ็ญแข แสงแก้ว. (2541). การวิจัยทางสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ภาควิชาคณิตศาสตร์และสถิติ คณะวิทยาศาตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
รวีวรรณ ชินะตระกูล. (2545). วิธีวิจัยการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: เฟื่องฟ้า พริ้นติ้ง.
วรัญญา ภัทรสุข. (2557). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วีรพงษ์ พวงเล็ก. (2556). การวิจัยการโฆษณา (พิมพ์ครั้งที่ 2). ปทุมธานี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ศรีเพ็ญ ทรัพย์มนชัย, มนวิกา ผดุงสิทธิ์ และนภดล ร่มโพธิ์. (2557). การวิจัยทางธุรกิจ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ฟิสิกส์เซ็นเตอร์.
ศรีรัฐ โกวงศ์. (2554). ระเบียบวิธีวิจัยทางรัฐประศาสนศาสตร์. กรุงเทพฯ: โครงการศิลปศาสตร
มหาบัณฑิต รัฐศาสตร์ภาคพิเศษ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ศศิพัฒน์ ยอดเพชร. (2551). ระเบียบวิธีวิจัยทางสวัสดิการสังคมและสังคมสงเคราะห์ (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: เทพเพ็ญวานิสย์.
ศิริพงษ์ เสาภายน. (2546). การวิจัยทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: บุ๊ค พอยท์.
สุจิตรา บุณยรัตพันธุ์. (2563). ระเบียบวิธีวิจัยสำหรับรัฐประศาสนศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 19). กรุงเทพฯ: เสมาธรรม.
สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2546). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: สามลดา.
สุทิติ ขัตติยะ และวิไลลักษณ์ สุวจิตตานนท์. (2553). แบบแผนการวิจัยและสถิติ. กรุงเทพฯ: เปเปอร์เฮาส์.
องอาจ นัยพัฒน์. (2551). วิธีวิทยาการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สามลดา.
อรพรรณ คงมาลัย และอัญณิฐา ดิษฐานันท์. (2562). เทคนิควิจัยด้านการบริหารเทคโนโลยีและนวัตกรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อัญชนา ณ ระนอง. (2554). ระเบียบวิธีวิจัย. กรุงเทพฯ: แสงสว่างเวิลด์เพรส.
Babbie, Earl. (2010). The practice of social research (12th ed). Belmont, CA: Wadsworth, Cengage Learning.
Fraenkel, Jack R., Wallen, Norman E., & Hyun, Helen H. (2019). How to design and evaluate research in education (10th ed.). New York, NY: McGraw-Hill Education.
Gay, Lorraine R., Mills, Geoffrey E., & Airasian, Peter W. (2014). Educational research: Competencies for analysis and applications (10th ed.). New York, NY: Pearson Education.
Webster, Jane, & Watson, Richard T. (2002). Analyzing the past to prepare for the future: Writing a literature review. MIS Quarterly, 26(2), pp. xiii-xxiii.

Downloads

Published

2021-10-02

Issue

Section

บทความวิชาการ