INTERACTION BETWEEN TEACHING COMPETENCY DEVELOPMENT TRAINING COURSE AND GENERAL NURSE PRACTITIONER TRAINGING COURSE (PRIMARY MEDICAL CARE) AFFECTING NURSING STUDENTS’ MENTORS’ COMPETENCY

Authors

  • Trongrit Thongmeekhaun Boromarajonani College of Nursing, Songkhla, Faculty of Nursing, Praboromarajchanok Institute
  • Sakuntala Saetiaw Boromarajonani College of Nursing, Songkhla, Faculty of Nursing, Praboromarajchanok Institute
  • Varinlada Juntaveemuang Boromarajonani College of Nursing, Songkhla, Faculty of Nursing, Praboromarajchanok Institute

Keywords:

Teaching competency development training course, General nurse practitioner training course (Primary Medical Care), Competency of nursing students’ mentors

Abstract

        This quantitative research aimed to study level of competency of nursing students’ mentors and interaction between experience in teaching competency development training course and general nurse practitioner training course (primary medical care) affecting nursing students’ mentors’ competency. The samples recruited by simple random sampling were 140 registered nurses working for Outpatient and Emergency Departments at community hospitals in Songkhla and Phattalung provinces. The instrument was a questionnaire validated for contents by a panel of 3 experts. The instrument had IOC ranging from .67-1.00 and had Cronbach alpha coefficient reliability of .93. Data were analyzed using descriptive statistics and two-way ANOVA. The research results were as follows:

  1. Competency of nursing students’ mentors, overall, was at a good level (gif.latex?\bar{X}= 3.88, SD = 0.40). When considering each aspect, it was found that all aspects were at a good level. Aspect of empowerment had the highest mean score (gif.latex?\bar{X}= 3.93, SD = 0.45), followed by aspect of counseling (gif.latex?\bar{X}= 3.90, SD = 0.48), and aspect of team leader (gif.latex?\bar{X}= 3.90, SD = 0.47). Aspect of teaching had the least mean score (gif.latex?\bar{X}= 3.82, SD = 0.43).
  2. There was no interaction between experience in teaching competency development training course and general nurse practitioner training course (primary medical care) affecting nursing students’ mentors’ competency (F = .124, p = .725)

            Therefore, college and practice settings should encourage nursing students’ mentors to have high level of all competencies, particularly, teaching competency.

Author Biographies

Trongrit Thongmeekhaun, Boromarajonani College of Nursing, Songkhla, Faculty of Nursing, Praboromarajchanok Institute

Lecturer, Boromarajonani College of Nursing, Songkhla, Faculty of Nursing, Praboromarajchanok Institute

Sakuntala Saetiaw, Boromarajonani College of Nursing, Songkhla, Faculty of Nursing, Praboromarajchanok Institute

Lecturer, Boromarajonani College of Nursing, Songkhla, Faculty of Nursing, Praboromarajchanok Institute

Varinlada Juntaveemuang, Boromarajonani College of Nursing, Songkhla, Faculty of Nursing, Praboromarajchanok Institute

Lecturer, Boromarajonani College of Nursing, Songkhla, Faculty of Nursing, Praboromarajchanok Institute

References

กนกพร นทีธนสมบัติ, รัชนี นามจันทรา, พรศิริ พันธสี และอิสรีย์ เหลืองวิลัย. (2558). การสอนภาคปฏิบัติของพยาบาลพี่เลี้ยงและแนวทางการพัฒนาระบบพยาบาล

พี่เลี้ยงคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ. วารสาร มฉก.วิชาการ, 19(37), หน้า 71-88.

จันทนา โปรยเงิน และ แสงจันทร์ สุนันต๊ะ. (2561). การพัฒนาศักยภาพการสอนสำหรับพยาบาลพี่เลี้ยง วิทยาลัยพยาบาลกองทัพบก. วารสารพยาบาลทหารบก, 19(3),

หน้า 18-43.

จุฑารัตน์ บันดาลสิน, ศิริพร พูนชัย, สายสมร เฉลยกิตติ และกุสุมา กังหลี. (2558). การปฏิบัติบทบาทพยาบาลพี่เลี้ยงของพยาบาลวิชาชีพในแหล่งฝึกปฏิบัติงานของ

วิทยาลัยพยาบาลกองทัพบก. วารสารพยาบาลทหารบก, 16(3), หน้า 32-41.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2553). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพฯ: ไทเนรมิตกิจอินเตอร์ โปรเกรสซิฟ.

นันทวัน ดาวอุดม. (2550). องค์ประกอบสมรรถนะพยาบาลพี่เลี้ยง. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลพยาบาลมหาบัณฑิต สาขาบริหารการพยาบาล, คณะพยาบาลศาสตร์

จุฬาลงกรมหาวิทยาลัย.

ปรางค์ทิพย์ อุจะรัตน, วัฒนา พันธุ์ศักดิ์ และฉวีวรรณ โพธิ์ศรี. (2557). ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างพลังอำนาจต่อการพัฒนาศักยภาพการดูแลตนเองของผู้สูงอายุใน

ชุมชน. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(2), หน้า 216-224.

ลือชัย ชูนาคา และวิทยา จันทร์ศิลา. (2559). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะการบริหารวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา.

วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 18(2), หน้า 72-80.

วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สงขลา. (2562). คู่มือการการฝึกปฏิบัติวิชาปฏิบัติการรักษาพยาบาลเบื้องต้น ปีการศึกษา 2562. สงขลา: ม.ป.ท.

_____________ . (2562). โครงการอบรมเชิงปฏิบัติการพัฒนาศักยภาพด้านการสอนสำหรับพยาบาลพี่เลี้ยง. สงขลา: ม.ป.ท.

อรชร ภาศาวัต และบุญใจ ศรีสถิตนรากูร. (2554). การวิเคราะห์ปัจจัยสมรรถนะพยาบาลพี่เลี้ยงโรงพยาบาลตติยภูมิ. วารสารพยาบาลทหารบก, 12(พิเศษ), หน้า 21-27.

อัญญา ปลดเปลื้อง. (2559). สมรรถนะของพยาบาลพี่เลี้ยง. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 8(3), หน้า 168-174.

Krejcie, Robert V., & Morgan, Daryle W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological

Measurement, 30(3), pp. 607-610.

McClelland, David C. (1973). Testing for Competence rather than Intelligence (Online). Available:

https://www.therapiebreve.be/documents/mcclelland-1973.pdf [2020, May 2].

Downloads

Published

2022-08-31

Issue

Section

บทความวิจัย