ปฏิสัมพันธ์ระหว่างประสบการณ์การอบรมหลักสูตรพัฒนาศักยภาพด้านการสอนและหลักสูตรการพยาบาลเฉพาะทางสาขาเวชปฏิบัติทั่วไป (การรักษาโรคเบื้องต้น) ที่มีผลต่อสมรรถนะของพยาบาลพี่เลี้ยงนักศึกษาพยาบาล
คำสำคัญ:
หลักสูตรพัฒนาศักยภาพด้านการสอน, หลักสูตรการพยาบาลเฉพาะทางสาขาเวชปฏิบัติทั่วไป (การรักษาโรคเบื้องต้น), สมรรถนะพยาบาลพี่เลี้ยงบทคัดย่อ
การวิจัยเชิงปริมาณเพื่อศึกษาระดับสมรรถนะของพยาบาลพี่เลี้ยงนักศึกษาพยาบาล และปฏิสัมพันธ์ระหว่างประสบการณ์การอบรมหลักสูตรพัฒนาศักยภาพด้านการสอนและการอบรมหลักสูตรการพยาบาลเฉพาะทางสาขาเวชปฏิบัติทั่วไป (การรักษาโรคเบื้องต้น) ที่มีผลต่อสมรรถนะพยาบาลพี่เลี้ยงนักศึกษาพยาบาล วิชาปฏิบัติการรักษาพยาบาลเบื้องต้น กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพแผนกผู้ป่วยนอกและแผนกผู้ป่วยฉุกเฉิน โรงพยาบาลชุมชนในจังหวัดสงขลาและพัทลุง จำนวน 140 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 3 คน ได้ค่า IOC ระหว่าง .67-1.00 ตรวจสอบความเที่ยงโดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค เท่ากับ .93 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบสองทาง ผลการวิจัยพบว่า
- กลุ่มตัวอย่างมีสมรรถนะของพยาบาลพี่เลี้ยงนักศึกษาพยาบาลโดยรวมอยู่ในระดับดี (
= 3.88, SD = 0.40) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าทุกด้านอยู่ในระดับดี โดยด้านที่มีค่าคะแนนเฉลี่ยมากที่สุด คือ ด้านการเสริมพลังอำนาจ (
- ประสบการณ์การอบรมหลักสูตรพัฒนาศักยภาพด้านการสอนและการอบรมหลักสูตรการพยาบาลเฉพาะทางสาขาเวชปฏิบัติทั่วไป (การรักษาโรคเบื้องต้น) ที่มีผลต่อสมรรถนะของพยาบาลพี่เลี้ยงนักศึกษาพยาบาลวิชาปฏิบัติการรักษาพยาบาลเบื้องต้น ไม่มีปฏิสัมพันธ์กัน (F = .124, p = .725)
ดังนั้นวิทยาลัยและแหล่งฝึกควรส่งเสริมให้พยาบาลพี่เลี้ยงนักศึกษาพยาบาลมีระดับสมรรถนะสูงขึ้น ในทุกด้าน โดยเฉพาะด้านการสอน
References
กนกพร นทีธนสมบัติ, รัชนี นามจันทรา, พรศิริ พันธสี และอิสรีย์ เหลืองวิลัย. (2558). การสอนภาคปฏิบัติของพยาบาลพี่เลี้ยงและแนวทางการพัฒนาระบบพยาบาล
พี่เลี้ยงคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ. วารสาร มฉก.วิชาการ, 19(37), หน้า 71-88.
จันทนา โปรยเงิน และ แสงจันทร์ สุนันต๊ะ. (2561). การพัฒนาศักยภาพการสอนสำหรับพยาบาลพี่เลี้ยง วิทยาลัยพยาบาลกองทัพบก. วารสารพยาบาลทหารบก, 19(3),
หน้า 18-43.
จุฑารัตน์ บันดาลสิน, ศิริพร พูนชัย, สายสมร เฉลยกิตติ และกุสุมา กังหลี. (2558). การปฏิบัติบทบาทพยาบาลพี่เลี้ยงของพยาบาลวิชาชีพในแหล่งฝึกปฏิบัติงานของ
วิทยาลัยพยาบาลกองทัพบก. วารสารพยาบาลทหารบก, 16(3), หน้า 32-41.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2553). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพฯ: ไทเนรมิตกิจอินเตอร์ โปรเกรสซิฟ.
นันทวัน ดาวอุดม. (2550). องค์ประกอบสมรรถนะพยาบาลพี่เลี้ยง. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลพยาบาลมหาบัณฑิต สาขาบริหารการพยาบาล, คณะพยาบาลศาสตร์
จุฬาลงกรมหาวิทยาลัย.
ปรางค์ทิพย์ อุจะรัตน, วัฒนา พันธุ์ศักดิ์ และฉวีวรรณ โพธิ์ศรี. (2557). ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างพลังอำนาจต่อการพัฒนาศักยภาพการดูแลตนเองของผู้สูงอายุใน
ชุมชน. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(2), หน้า 216-224.
ลือชัย ชูนาคา และวิทยา จันทร์ศิลา. (2559). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะการบริหารวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา.
วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 18(2), หน้า 72-80.
วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สงขลา. (2562). คู่มือการการฝึกปฏิบัติวิชาปฏิบัติการรักษาพยาบาลเบื้องต้น ปีการศึกษา 2562. สงขลา: ม.ป.ท.
_____________ . (2562). โครงการอบรมเชิงปฏิบัติการพัฒนาศักยภาพด้านการสอนสำหรับพยาบาลพี่เลี้ยง. สงขลา: ม.ป.ท.
อรชร ภาศาวัต และบุญใจ ศรีสถิตนรากูร. (2554). การวิเคราะห์ปัจจัยสมรรถนะพยาบาลพี่เลี้ยงโรงพยาบาลตติยภูมิ. วารสารพยาบาลทหารบก, 12(พิเศษ), หน้า 21-27.
อัญญา ปลดเปลื้อง. (2559). สมรรถนะของพยาบาลพี่เลี้ยง. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 8(3), หน้า 168-174.
Krejcie, Robert V., & Morgan, Daryle W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological
Measurement, 30(3), pp. 607-610.
McClelland, David C. (1973). Testing for Competence rather than Intelligence (Online). Available:
https://www.therapiebreve.be/documents/mcclelland-1973.pdf [2020, May 2].
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี
