DIGITAL LEADERSHIP OF SCHOOL ADMINISTRATORS UNDER CHACHOENGSAO PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 1
Keywords:
leadership in the digital age, school administratorAbstract
The objectives of this research were: 1) to study the digital leadership of school administrators under the Chachoengsao Primary Educational Service Area Office 1; and 2) to compare the digital leadership of school administrators under the Chachoengsao Primary Educational Service Area Office 1, classified by gender, age, educational level, and work experience. The sample consisted of 310 teachers working in schools under the Chachoengsao Primary Educational Service Area Office 1, selected through simple random sampling using a computer-based randomization method. The research instrument used for data collection was a questionnaire. The statistical methods employed for data analysis included frequency, percentage, mean, standard deviation, independent samples t test, F test, and one-way analysis of variance (ANOVA). When statistically significant differences were found, pairwise mean comparisons were conducted using Scheffé’s method.
The research findings revealed that: 1) the overall level of digital leadership of school administrators under the Chachoengsao Primary Educational Service Area Office 1 was at a high level. When ranked from highest to lowest, the dimensions were teamwork, motivation, vision, creativity, and digital technology skills, respectively; and 2) comparisons of digital leadership classified by educational level, age, and work experience showed statistically significant differences at the .05 level, while no significant differences were found when classified by gender. Further pairwise comparisons indicated that teachers aged 31–40 years and 41 years and above perceived the digital leadership of school administrators to be higher than those aged 20–30 years. Teachers holding a degree higher than a bachelor’s degree reported higher perceptions of digital leadership than those holding a bachelor’s degree. Additionally, teachers with 5–10 years of work experience perceived digital leadership to be higher than those with less than 5 years of experience, while teachers with more than 10 years of experience perceived digital leadership to be higher than those with 5–10 years of experience.
References
กมลทิพย์ อินแก้วเครือ. (2564). ทักษะและภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. ใน การประชุม วิชาการนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 14 (หน้า 985-991). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
กะรัต ทองใสพร, กิติมา ศรีขำ เขมรัตน์, บุญสุข และมัทนา วังถนอมศักดิ์. (2566). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร, 6(2), หน้า 261-270.
กัญญาภัค จูฑพลกุล และ ทัศนะ ศรีปัตตา. (2565). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครสวรรค์. วารสารวิชาการร้อยแก่นสาร, 7(10), หน้า 271-284.
ณิรดา เวชญาลักษณ์. (2566). การศึกษาภาวะผู้นำการจัดการเรียนรู้ยุคดิจิทัลของบุคลากรในสถานศึกษา. วารสารวิจัยวิชาการ, 6(2), หน้า 137-154.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ฝนทิพย์ หาญชนะ และคึกฤทธิ์ ศิลาลาย. (2565). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครู โรงเรียนสหวิทยาเขตชลบุรี 1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาชลบุรีระยอง. วารสารวิชาการร้อยแก่นสาร, 7(6), หน้า 117–133.
เลอศักดิ์ ตามา และสุมาลี ศรีพุทธรินทร์. (2564). ภาวะผู้นำยุคดิจิทัสของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการดำเนินงานระบบประกันคุณภาพการศึกษาของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา มัธยมศึกษา เขต 22. วารสารรัชต์ภาคย์, 15(38), หน้า 224-240.
ลัทธวรรณ วงษ์โพย. (2566). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากาฬสินธุ์. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
วีระพล สันโดษ และพระมหาศุภชัย สุภกิจฺโจ. (2567). ภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 6. วารสารวิชาการแสงอีสาน, 21(1), หน้า 93–109.
สุดที่รัก บุญเรือน และปิยะนาถ บุญมีพิพิธ. (2567). ภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 2. วารสารวิชาการสิรินธรปริทรรศน์, 25(2), หน้า 1898–1906.
สุภาวดี ศรีมูลผา และภูมิพิพัฒน์ รักพรมงคล. (2567). แนวทางพัฒนาภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา ในเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 3. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย, 6(1), หน้า 170-189.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 1. (2567). แผนปฏิบัติการ ประจำปีงบประมาณ ประจำปี 2567 (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: https:// drive.google.com/file/d/1TA00KHSslMRinfywh4jeKHu6jple67DC/view [2567, 9 กันยายน].
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 พ.ศ.2566-2570 (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: https://www.nesdc.go.th/wordpress/wp-content/uploads/2025/02/article_file_20230307173518.pdf [2568, 15 มีนาคม].
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2560-2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
เอกชัย กี่สุขพันธ์. (2559, 1 พฤศจิกายน). การบริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:
http://www.trueplookpanya.com/knowledge/content/52232/-edu-t2s1-t2-t2s3. [2568, 5 มิถุนายน].
Amabile, T. M. (1996). Creativity in context : Update to the social psychology of creativity. Boulder, CO: Westview Press.
Avolio, B.J., Kahai, S., & Dodge, G.E. (2001). E-leadership: Implications for theory, research, and practice. The Leadership Quarterly, 11(4), pp. 615–668.
Bass, B.M., & Riggio, R.E. (2006). Transformational Leadership (2nd ed.). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
Cronbach, L.J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), pp. 297-334.
Edmondson, A.C. (1999). Psychological safety and learning behavior in work teams. Administrative Science Quarterly, 44(2), pp. 350-383.
Guo, J., Gonzales, R., & Dilley, A.E. (2016). Creativity and leadership in organizations: A literature review. Creativity. Theories–Research-Applications, 3(1), pp. 127-151.
Herzberg, F. (1966). Work and the nature of man. Cleveland, OH: World.
Hyde, J.S. (2005). The gender similarities hypothesis. American Psychologist, 60(6), pp. 581–592.
Juntrakot, P., Chalakbang, W., & Nantasri, W. (2025). A Digital Leadership Development Model of Administrators in Large-Sized Secondary Schools under the Basic Education Commission Offices in the Northeast of Thailand. International Education Studies, 18(2), pp. 69–76.
Krejcie, R.V. & Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), pp. 607-610.
Likert, R. (1962). The human organization: Its management and value. New York: McGraw-Hill.
Maslow, A. H. (1954). Motivation and personality. New York: Harper & Row.
Northouse, P.G. (2021). Leadership: Theory and Practice (9th ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
Robinson, K. (2011). Out of our minds: Learning to be creative. Chichester, UK: Capstone.
Shen, W., & Joseph, D.L. (2021). Gender and leadership: A criterion-focused review and research agenda. Human Resource Management Review, 31(2), p. 100765.
Sosik, J.J., Kahai, S.S., & Avolio, B.J. (1998). Transformational leadership and dimensions of creativity: Motivating idea generation in computer-mediated groups. Creativity Research Journal, 11(2), pp. 111–121.
Van Wart, M., Roman, A., Wang, X., & Liu, C. (2019). Operationalizing the definition of e-leadership: identifying the elements of e-leadership. International review of administrative sciences, 85(1), pp. 80-97.
Westerman, G., Bonnet, D., & McAfee, A. (2014). Leading Digital: Turning Technology into Business Transformation. Boston: Harvard Business Review Press.
Yukl, G. (2020). Leadership in Organizations (9th ed.). New York: Pearson Education.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Sripatum University Chonburi Campus
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี
