การศึกษาแรงจูงใจของนักกีฬาตัวแทนโรงเรียนที่เข้าร่วมการแข่งขัน กีฬาเทเบิลเทนนิสสาธิตสามัคคี ครั้งที่ 44 ประสานมิตรเกมส์

บทคัดย่อ

            งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบแรงจูงใจของนักกีฬาตัวแทนโรงเรียนที่เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาเทเบิลเทนนิสสาธิตสามัคคี ครั้งที่ 44 ประสานมิตรเกมส์ ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักกีฬาตัวแทนโรงเรียนที่เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาเทเบิลเทนนิสสาธิตสามัคคี ครั้งที่ 44 ประสานมิตรเกมส์ จำนวน 224 คน แบ่งเป็นนักกีฬาชาย 122 คน นักกีฬาหญิง 102 คน ตอบแบบสอบถามกลับมา จำนวน 216 คน แบ่งเป็นนักกีฬาชาย 122 คน นักกีฬาหญิง 94 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .93 ผลการวิจัยพบว่า ค่าเฉลี่ยของแรงจูงใจภายในสูงกว่าแรงจูงใจภายนอก แสดงให้เห็นว่านักกีฬาตัวแทนโรงเรียนทั้งเพศชายและหญิงที่เข้าร่วมการแข่งขันครั้งนี้ ส่วนใหญ่เกิดจากแรงจูงใจภายในคือ สนใจในกีฬาเทเบิลเทนนิส นอกจากนี้เมื่อดูค่าเฉลี่ยตามช่วงชั้น พบว่าระดับมัธยมศึกษาตอนปลายมีค่าเฉลี่ยแรงจูงใจที่เข้าร่วมการแข่งขันครั้งนี้แตกต่างไปคือ “ฉันเข้าเร่วมการแข่งขันครั้งนี้เพื่อพบปะเพื่อนฝูง” โดยมีค่าเฉลี่ยมากที่สุด ซึ่งเป็นแรงจูงใจภายนอก สรุปได้ว่าการเป็นนักกีฬาตัวแทนโรงเรียนนั้น ล้วนแล้วแต่ต้องมีแรงจูงใจมาเป็นแรงผลักดันอยู่เสมอเพื่อสนองความต้องการของตนเอง โดยมีทั้งแรงจูงใจภายในและภายนอกที่ช่วยให้นักกีฬาตัวแทนโรงเรียนพัฒนาและเปลี่ยนแปลงตนเองไปในทางที่ดีขึ้น การเริ่มปลูกฝังให้เกิดแรงจูงใจภายในตนเองเป็นลำดับแรก คือการทำให้เกิดความชอบในกีฬาเทเบิลเทนนิส เล่นแล้วสนุกมีความสุข เล่นแล้วรู้สึกว่าตนเองมีคุณค่า การสร้างแรงจูงใจตั้งแต่ระดับประถมศึกษาจะส่งผลให้เด็กเกิดความสนใจและสามารถพัฒนาต่อยอดไปจนถึงระดับมัธยมศึกษาตอนปลายได้