การจัดเส้นทางยานพาหนะในการจัดเก็บขยะมูลฝอยภายในเขตเทศบาลนครไกสอนพมวิหาน แขวงสะหวันนะเขต สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
คำสำคัญ:
การจัดเส้นทาง, ฮิวริสติกส์, การจัดเก็บขยะ, สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพเส้นทางปัจจุบันของการจัดเก็บขยะมูลฝอยภายในเขตเทศบาลนครไกสอนพมวิหาน แขวงสะหวันนะเขต และเพื่อเสนอแนวทางในการปรับปรุงเส้นทางการจัดเก็บขยะมูลฝอย โดยใช้วิธีฮิวริสติกส์ในการจัดเส้นทางยานพาหนะจัดเก็บขยะมูลฝอย มีจุดเก็บขยะทั้งหมด 39 จุด และใช้วิธีฮิวริสติกส์ทั้งหมด 4 วิธี ได้แก่ วิธีประหยัด วิธีการหาจุดใกล้ที่สุด วิธีการหาจุดไกลที่สุด และวิธีการจัดเส้นทางแบบกวาด ยานพาหนะที่ใช้เก็บขยะมูลฝอยมี 2 ประเภท ได้แก่ รถหกล้อและรถสิบล้อ วิเคราะห์เส้นทางด้วยโปรแกรมไมโครซอฟต์เอ็กเซล พบว่าการจัดเส้นทางโดยใช้วิธีประหยัด ทำให้บริษัทใช้รถขนส่งเพียง 3 คัน และได้ระยะทางที่สั้นที่สุดคือ สามารถลดระยะทางจากเดิม 666.80 กิโลเมตร เหลือ 414.60 กิโลเมตร กล่าวคือลดระยะทางลงได้ 252.20 กิโลเมตร คิดเป็นร้อยละ 37.82 สำหรับวิธีที่ได้ระยะทางสั้นรองลงมาคือ วิธีการหาจุดไกลที่สุด มีระยะทาง 419.30 กิโลเมตร ส่วนวิธีการหาจุดใกล้ที่สุด มีระยะทาง 422.10 กิโลเมตร และวิธีการจัดเส้นทางแบบกวาด ได้ระยะทางไกลที่สุดคือ 537.60 กิโลเมตร ดังนั้น วิธีประหยัดมีต้นทุนรวมค่าขนส่งถูกที่สุด จำนวน 1,926,563 บาทต่อปี จากต้นทุนแบบเดิมในปัจจุบัน สามารถลดลงได้ 1,215,713 บาทต่อปี
เอกสารอ้างอิง
คลอเคลีย วจนะวิชากร และกนกกาญจน์ ศรีสุรินทร์. (2559). วิธีการหาคำตอบสำหรับปัญหาการจัดเส้นทางรถเก็บขยะมูลฝอย กรณีศึกษาเทศบาลตำบลอุบล จังหวัด
อุบลราชธานี. วารสารวิชาการวิศวกรรมศาสตร์ ม.อบ., 11(2), หน้า 41-52.
จีระพันธ์ โกมุทพันธุ์. (2556). ศึกษาข้อมูลเส้นทางการใช้รถเก็บขยะเพื่อวางแผนการจัดการขยะและขนส่งขยะ กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลในเมือง อำเภอพิมาย
จังหวัดนครราชสีมา. โครงงาน วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมโยธา (การบริหารงานก่อสร้างและสาธารณูปโภค), สำนักวิชาวิศวกรรมศาสตร์
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
บริษัทลาวพัฒนากำจัดของเสีย จำกัด. (2020). บทรายงานประจำปี 2020 บริษัทลาวพัฒนากำจัดของเสีย จำกัด. สะหวันนะเขต, สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว:
บริษัทลาวพัฒนากำจัดของเสีย จำกัด.
ปัญญวัฒน์ จันทร์ชัยภักดิ์. (2561). การแก้ปัญหาการจัดเส้นทางเดินรถรับส่งนักเรียน กรณีศึกษาโรงเรียนประสิทธิ์ศึกษาสงเคราะห์. วิทยานิพนธ์วิศวกรรมศาสตร
มหาบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมอุตสาหการ, คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
ภคพร ผงทอง. (2561). รายงานการวิจัย: การวางแผนเส้นทางการขนส่งโดยใช้เชฟวิ่งอัลกอริทึม กรณีศึกษาเส้นทางการขนส่งขยะ อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี.
นนทบุรี: มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์.
รัฐกร แตงแสงจันทร์. (2558). การจัดเส้นทางเดินรถเพื่อส่งสินค้าหลายจุดที่มีเงื่อนไขกรอบเวลาและข้อจำกัดเวลาการทำงาน. วิทยานิพนธ์วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต
สาขาวิชาการพัฒนางานอุตสาหกรรม, คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วนัฐฌพงษ์ คงแก้ว, ณัฐณิชา รุ่งโรจน์ชัชวาล และอินทุอร ศรีสว่าง. (2559). การประยุกต์ใช้ปัญหาการจัดเส้นทางการเดินรถสำหรับการเก็บขนขยะมูลฝอย กรณีศึกษา
มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่. วารสารไทยการวิจัยดำเนินงาน, 4(2), หน้า 18-31.
วิไลวรรณ์ แก่นสาร และสมบัติ สินธุเชาวน์. (2556). การเปรียบเทียบวิธีการฮิวริสติกส์สำหรับระบบการจัดการขยะ. วารสารวิชาการ Thai VCML, 6(2), หน้า 9-17.
เวียงคำ แสงสุรีย์จัน. (2563). ศึกษารูปแบบการบริหารจัดการขยะมูลฝอยที่มีประสิทธิผลของนครไกสอนพมวิหาน แขวงสะหวันนะเขต สาธารณรัฐประชาธิปไตย
ประชาชนลาว. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 7(1), หน้า 343-356.
Clarke, G., & Wright, J. W. (1964). Scheduling of vehicles from a Central Depot to a number of delivery points. Operations Research, 12(4),
pp. 568-581.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี
