การพัฒนาระบบติดตามและประเมินผลการพัฒนาศักยภาพกำลังคน ในภาคการศึกษาและภาคอุตสาหกรรม
คำสำคัญ:
ระบบติดตามและประเมินผล, การพัฒนาศักยภาพ, ภาคการศึกษาและภาคอุตสาหกรรมบทคัดย่อ
การวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยและพัฒนามีวัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อพัฒนาเครื่องมือ ตัวชี้วัดและเกณฑ์ และทดลองใช้และนำเสนอสารสนเทศของระบบติดตามและประเมินผลการพัฒนาศักยภาพกำลังคนในภาคการศึกษาและภาคอุตสาหกรรม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาเป็นครู ผู้บริหาร และนักเรียน ในสถาบันอาชีวศึกษาที่เข้าร่วมการพัฒนาศักยภาพกำลังคนในพื้นที่เป้าหมาย 5 แห่ง คือ ปทุมธานี นครนายก ปราจีนบุรี สระแก้ว ฉะเชิงเทรา และอื่น ๆ จำนวนทั้งสิ้น 517 คน ด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย เก็บรวบรวมข้อมูลออนไลน์ ด้วยแบบสอบถามที่มีค่า IOC อยู่ระหว่าง .80–1 และค่าสัมประสิทธิ์ความเที่ยงของครอนบาค อยู่ระหว่าง .95-.97 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติบรรยาย ได้แก่ การแจงแจกความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า1. ตัวชี้วัดการติดตามและประเมินผลการพัฒนาศักยภาพกำลังคนในภาคการศึกษาและภาคอุตสาหกรรม ประกอบด้วย 3 ด้าน 5 ตัวชี้วัดคือ (1) ด้านปัจจัยนำเข้า มี 1 ตัวชี้วัด (2) ด้านกระบวนการ มี 1 ตัวชี้วัด และ (3) ด้านผลลัพธ์ มี 3 ตัวชี้วัด 2. สารสนเทศของระบบติดตามและประเมินผลการพัฒนาศักยภาพกำลังคนในภาคการศึกษาและภาคอุตสาหกรรมพบว่า (1) ด้านปัจจัยนำเข้าและด้านกระบวนการ โดยครูและผู้บริหารมีความเห็นสอดคล้องกัน ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก และ (2) ด้านผลลัพธ์ โดยครูและผู้บริหารมีความเห็นสอดคล้องกันคือ ก่อนและหลังเข้าร่วมการพัฒนาศักยภาพกำลังคน ครูมีศักยภาพด้านความรู้ ทักษะ และคุณลักษณะ อยู่ในระดับปานกลาง ถึงมากที่สุด ส่วนผู้เรียนหลังได้รับการถ่ายทอดจากครูที่เข้าร่วมการพัฒนาศักยภาพกำลังคน อยู่ในระดับมาก ทั้ง 3 ด้าน
เอกสารอ้างอิง
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2555). เทคนิคการประเมินโครงการ. กรุงเทพฯ: เฮ้าส์ ออฟ เคอร์มิสท์.
รัตนะ บัวสนธ์. (2556). รูปแบบการประเมิน CIPP และ CIPPIEST มโนทัศน์ที่คลาดเคลื่อนและถูกต้องในการใช้. วารสารศิลปากร
ศึกษาศาสตร์วิจัย, 5(2), หน้า 7-24.
สมพิศ สุขแสน. (2547). การประเมินผลโครงการ. อุตรดิตถ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12
(พ.ศ.2560-2564) (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.php?nid=6422 [2564, 30 ตุลาคม].
สำนักงานปลัดกระทรวงอุตสาหกรรม. (2559). แผนยุทธศาสตร์กระทรวงอุตสาหกรรม พ.ศ.2560-2564 (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:
https://psd.industry.go.th/th/cms-of-412/download? did=78660&filename=%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B9%88%E0%B8%A1%E0%B9%81%E0%B8%9C%E0%B8%99%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B9%8C+%E0%B8%AD%E0%B8%81.60-64.pdf&mid=15603&mkey=m_document&lang=th&url=%2Fweb-upload%2Fmigrated%2Ffiles%2F2016_psd%2Fdocument_download_31ffdde6-9df5-441d-b72c-8d17de5fa808_4_article_file.pdf [2564, 30 ตุลาคม].
Stufflebeam, D. L. (2000). The CIPP model for evaluation. Evaluation models: Viewpoints on educational and human
services evaluation, pp. 279-317.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี
Sripatum Chonburi Journal

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี