ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะในงานกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ศาลยุติธรรมในจังหวัดระยอง

บทคัดย่อ

            การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) สมรรถนะในงานของเจ้าหน้าที่ศาลยุติธรรมในจังหวัดระยอง 2) ประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ศาลยุติธรรมในจังหวัดระยอง 3) เปรียบเทียบประสิทธิผลในงานของเจ้าหน้าที่ศาลยุติธรรมในจังหวัดระยอง จำแนกตามข้อมูลส่วนบุคคล 4) ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะในงานกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ศาลยุติธรรมในจังหวัดระยอง และ5) สมรรถนะในงานที่ส่งผลต่อประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ศาลยุติธรรมในจังหวัดระยอง กลุ่มตัวอย่างเป็นเจ้าหน้าที่ศาลยุติธรรมในจังหวัดระยอง จำนวน 50 คน ด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น (Stratified Random Sampling) จำแนกตามหน่วยงาน ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล จำนวน 50 ชุด สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่, ค่าร้อยละ, ค่าเฉลี่ย, ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน, การทดสอบค่าที(t test) การทดสอบค่าเอฟ (F test) แบบ One-way ANOVA, การวิเคราะห์ค่าสหสัมพันธ์เพียร์สัน (Pearson Product Moment Correlation) และการวิเคราะห์การถดถอยแบบพหุคูณ (Multiple Regression Analysis)

            จากการวิจัยพบว่าส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง สถานภาพสมรส อายุ 31-40 ปี การศึกษาระดับปริญญาตรี สังกัดกลุ่มงานส่วนช่วยพิจารณาคดี อายุราชการ 6 ปีขึ้นไป และระดับตำแหน่งชำนาญงาน สมรรถนะในงานของเจ้าหน้าที่ศาลยุติธรรมในจังหวัดระยอง ภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ศาลยุติธรรมในจังหวัดระยอง ภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เพศของเจ้าหน้าที่ศาลยุติธรรมในจังหวัดระยองที่แตกต่างกันมีผลต่อประสิทธิผลในการปฏิบัติงานที่แตกต่างกัน สมรรถนะในงานมีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ศาลยุติธรรมในจังหวัดระยองในภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลางทิศทางเดียวกัน และสมรรถนะในงาน ด้านความถูกต้องของงาน ส่งผลต่อประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ศาลยุติธรรมในจังหวัดระยอง