การพัฒนาจังหวัดกระบี่สู่การเป็นจุดหมายปลายทางการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพสำหรับนักท่องเที่ยวสูงอายุ
คำสำคัญ:
การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ, จังหวัดกระบี่, นักท่องเที่ยวผู้สูงอายุบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคล พฤติกรรมการท่องเที่ยว คุณภาพการบริการ และศักยภาพของแหล่งท่องเที่ยวในจังหวัดกระบี่ และเพื่อเสนอแนวทางการพัฒนาจังหวัดให้เป็นจุดหมาย ปลายทางการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพสำหรับนักท่องเที่ยวสูงอายุ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักท่องเที่ยวสูงอายุชาวไทย จำนวน 400 คน ด้วยการเลือกตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ ในการวิเคราะห์ข้อมูล ดังนี้ สถิติพรรณนา ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติอ้างอิง ได้แก่ การทดสอบค่าที แบบการทดสอบกลุ่มตัวอย่างสองกลุ่มที่เป็นอิสระจากกัน การทดสอบค่าเอฟ การทดสอบความแปรปรวนทางเดียว กรณีพบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ทำการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยรายคู่ด้วยวิธี LSD
ผลการวิจัยพบว่า การศึกษานี้เน้นกลุ่มนักท่องเที่ยวสูงอายุ เป็นผู้หญิงอายุ 60–64 ปี มีการศึกษาระดับปริญญาตรีและรายได้เฉลี่ยสูงกว่า 45,000 บาทต่อเดือน เดินทางเฉลี่ย 3 ครั้งต่อปีโดยใช้รถยนต์ส่วนตัวและเข้าร่วมกิจกรรมน้ำพุร้อนเป็นหลัก ใช้เวลาเฉลี่ยประมาณ 3 ชั่วโมง และมีค่าใช้จ่ายระหว่าง 1,001-1,500 บาทต่อครั้ง คุณภาพการบริการของการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในจังหวัดกระบี่ พบว่าอยู่ในระดับดีทุกมิติ โดยเฉพาะด้านความไว้วางใจ ความมั่นใจ ลักษณะที่จับต้องได้ และการตอบสนอง มีผลต่อการรับรู้ศักยภาพของแหล่งท่องเที่ยวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การพัฒนาคุณภาพบริการในด้านเหล่านี้จะช่วยยกระดับกระบี่ให้เป็นจุดหมายปลายทางการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพที่ยั่งยืน
เอกสารอ้างอิง
กนก บุญศักดิ์, สิทธิชัย พรหมสุวรรณ, เสรี วงษมณฑา, และวาสนา กีรติจำเริญ. (2561). อิทธิพลของปัจจัย ที่มีต่อความภักดีของนักท่องเที่ยวต่อการท่องเที่ยวบนฐานชุมชนภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่างของประเทศไทย. วารสารชุมชนวิจัย, 12(1), หน้า 10-28.
กาญจนาวดี พวงชื่น และแสงสรรค์ ภูมิสถาน. (2563). พฤติกรรมการท่องเที่ยวและความต้องการของนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุต่อการท่องเที่ยวในอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 15(2), หน้า 29-42.
ขวัญฤทัย เดชทองคำ. (2563). ความสำคัญของคุณภาพการบริการสู่ความสำเร็จของธุรกิจท่องเที่ยวภายใต้วิกฤติ COVID-19. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 17(2), หน้า 1-18.
จุฬาลักษณ์ มีผล, ธนาพร ภาคดนตรี, อภัชชา ม่วงนาคร, ธนกิจ วีรวัธน์วณิชย์ และมูฮำหมัด กามีรูกือแด. (2567). คุณภาพการให้บริการส่งผลต่อความภักดีของลูกค้าที่ใช้บริการโรงแรมในหาดเจ้าสําราญจังหวัดเพชรบุรี. วารสารสังคมศาสตร์ลานนาวิชาการ, 1(2), หน้า 16-38.
ธนภร ศรีไชย, ธีรา เอราวัณ, และชินภัทร คันธพนิต. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้คุณภาพการให้บริการกับความพึงพอใจของนักท่องเที่ยว: กรณีของธุรกิจโฮมสเตย์ในประเทศไทย. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 12(3), หน้า 35-48.
ประภาศรี เธียรธุมา, ดรรชนี เอมพันธุ์, และนภวรรณ ฐานะกาญจน์พงษ์เขียว. (2565). ศักยภาพของแหล่งท่องเที่ยวและการรับรู้ของนักท่องเที่ยว: กรณีศึกษาอ่าวไร่เล อุทยานแห่งชาติหาดนพรัตน์ธารา- หมู่เกาะพีพี จังหวัดกระบี่. วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ, 13(1), หน้า 87-103.
เรวิตา สายสุด, เสรี วงษ์มณฑา, และ ชวลีย์ ณ ถลาง. (2562). ส่วนประสมการตลาด 4.0 จากมุมมองของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่มีต่อภาพลักษณ์และชื่อเสียงของแบรนด์ท่องเที่ยวเมืองหัวหินจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารวิชาการบัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต, 17(1), หน้า 175-192.
ลัดณา ศรีอัมพรเอกกุล และธีระวัฒน์ จันทึก. (2560). การท่องเที่ยวคุณภาพเพื่อนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 4(1), หน้า 12-28.
รชพร จันทร์สว่าง, ยงยุทธ แก้วอุดม, และราณี อิสิชัยกุล. (2565). การศึกษารูปแบบการดำเนินชีวิตของนักท่องเที่ยวสูงอายุชาวไทยที่มีการใช้จ่ายสูง. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทยมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 42(2), หน้า 1-21.
วารีพร ชูศรี, และวรลักษณ์ ลลิตศศิวิมล. (2563). การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ: ความสามารถในการแข่งขันของประเทศไทย. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(2), หน้า 205-226.
สุภัทรา สังข์ทอง, กัญญาพัชร์ พัฒนาโภคินสกุล, และวิภาวี คามวุฒิ. (2564). การศึกษากิจกรรมเพื่อพัฒนาเส้นทางท่องเที่ยวโดยชุมชนเชิงสร้างสรรค์: ตำบลเขาคราม อำเภอเมือง จังหวัดกระบี่. วารสารศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 17(1), หน้า 24-46.
สถาบันทรัพย์สินทางปัญญาแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2560). รายงานการวิเคราะห์แนวโน้มเทคโนโลยีและอุตสาหกรรมอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวกลุ่มรายได้ดี และท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: https://www.ipthailand.go.th/images/3534/web_01052018/Report_CHU/8_Well-being_06.12.2017_CHU.pdf [2567, 12 เมษายน].
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2567). การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2567 (ออนไลน์). เข้าถึง
ได้จาก: https://www.nso.go.th/nsoweb/storage/survey_detail/2025/20241209145003_27188.pdf [2568, 18 กันยายน].
สำนักงานสถิติจังหวัดกระบี่. (2567, 25 มีนาคม). สถานการณ์การท่องเที่ยวจังหวัดกระบี่ พ.ศ. 2561–2566 (ข้อมูล ณ ธันวาคม 2566) (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: https://krabi.nso.go.th/index.php?option=com_content&view=article&id=601:สถานการณ์การท่องเที่ยวจังหวัดกระบี่-พ-ศ-2561-2566-ข้อมูล-ณ-ธันวาคม-2566&catid=36 [2567, 12 สิงหาคม].
อภิญญา ชื่นขำ, และมณฑกาน ติชุบชูวงศ์. (2566). ความคาดหวังและความพึงพอใจต่อคุณภาพการบริการของนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุชาวไทยที่ใช้บริการโรงแรมระดับ 3 ดาว ในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 25(2), หน้า 120-131.
อมรรักษ์ สวนชูผล. (2565). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพเพื่อเสริมสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันด้วยการเพิ่มการบริการมูลค่าสูงของจังหวัดสระแก้ว. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 12(2), หน้า 99-117.
อินโนเวสท์ เอกซ์. (2565). Wellness Tourism Cluster: เทรนด์การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ โอกาสใหม่ทางธุรกิจ (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: https://res.innovestxonline.com/stocks/extra/56911_20230802193743.pdf [2565, 2 สิงหาคม].
Cochran, W. G. (1953). Sampling techniques. New York: John Wiley & Sons.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), pp. 297-334.
https://doi.org/10.1007/BF02310555
Likert, R. (1967). The human organization: Its management and value. New York: McGraw-Hill.
Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Dutch Journal of Educational Research, 2(2), pp. 49-60.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 มหาวิทยาลัยศรีปทุม วิทยาเขตชลบุรี
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี
