A Study of English Learning Achievement of 4th year Students, Phetchaburi Rajabhat University through E-learning: DynEd

Main Article Content

Saowapa Phongphiphat
Jetsadarat Kloumsri Kloumsri

Abstract

The purpose of this research was to compare the English learning achievements of 4th-year students at Phetchaburi Rajabhat University through E-learning: DynEd. The samples were 471 of the 4th year students, semester 2 of the academic year 2020, Phetchaburi Rajabhat University, Muang District, Phetchaburi Province, which was derived from a purposive sampling. The DynEd program was used as a tool and statistically analyzed by mean, standard deviation, and t-test for independent samples. The research finding revealed that after studying through E-learning: DynEd, the English learning achievement of 4th-year students was higher than before studying at a statistical significance level of 0.01.

Article Details

How to Cite
Phongphiphat, S., & Kloumsri, J. K. (2022). A Study of English Learning Achievement of 4th year Students, Phetchaburi Rajabhat University through E-learning: DynEd . Journal of Humanities and Social Sciences Review, 24(2), 7–14. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/hspbruacthjournal/article/view/262450
Section
Research Article

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2564). นโยบายการจัดการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ปีงบประมาณ 2564-2565. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2564, จาก https://moe360.blog/2021/06/30/education-management-policy/.

กุสุมา เลาะเด. (2560). การประเมินผลการใช้งานโปรแกรมเรียนรู้ภาษาอังกฤษด้วยตนเอง “SPEEXX”: กรณีศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 7(2): 30-43.

ประชาชาติธุรกิจ. (2561). EFการสำรวจการใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ 2 ทั่วโลก เผยอันดับของไทยรั้งท้ายในเอเชีย. สืบค้นเมื่อ 6 มกราคม 2564, จาก https://www.prachachat.net/education/news-250827.

พิมพร วัฒนากมลกุล และมโนรัตน์ สมคะเนย. (2564). การพัฒนาทักษะการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาจีน โดยการใช้เกมผ่านแอปพลิเคชัน. กรุงเทพฯ: คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ บพิตรพิมุขจักรวรรดิ.

ภัทรา โหงม่าง. (2543). ปัจจัยที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 กลุ่มโรงเรียนบูรพาประเทืองวิทย์ สังกัดสำนักงานการประถมศึกษา อำเภอแม่อาย จังหวัดเชียงใหม่. การค้นคว้าแบบอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. (2562). ยุทธศาสตร์การพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี ระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560 - 2579). สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2564, จาก https://plan.pbru.ac.th/detail.php?id=

&St=B.

มาลีวัล เลิศสาครศิริ จุรีย์ นฤมิตเลิศ และกิติยา สมุทรประดิษฐ์. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการเรียนผ่านระบบออนไลน์ของนักศึกษาวิทยาลัยเซนต์หลุยส์ จากสถานการณ์โควิด-19. วารสารสุขภาพกับการจัดการสุขภาพ, 7(1): 13-27.

ศิริพร พูลสุวรรณ. (2553). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ในการใช้บทเรียนออนไลน์ประเภทบัตรคํา (Flashcard) เรื่องคําศัพท์เทคนิคภาษาอังกฤษ วิชาสารสนเทศวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. กรุงเทพฯ: สาขาวิชาบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

สุรสิทธิ์ วรรณไกรโรจน์. (2546). การเรียนรู้แบบออนไลน์แห่ง สวทช. สืบค้นเมื่อ 18 มกราคม 2564, จากhttp://www.thai2learn.com.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2564, จาก https://person.mwit.

ac.th/01-Statutes/NationalEducation.pdf.

อนุชา สะเล็ม. (2560). การประยุกต์ใช้ E-Learning ในกระบวนการเรียนการสอนวิทยาลัยเทคโนโลยีบริหารธุรกิจมีนบุรี กรุงเทพฯ. สารนิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ คณะวิทยาการและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร.

EF SET. (2021). The CEFR and EF SET. Retrieved April 5, 2021, from https://www.efset.org/cefr.

Inal, M. and Korkmaz, O. (2019). The effect of web based blended learning on students’ academic achievement and attitudes towards English course. Education and Information Technologies, 24: 2603-2619.