Applied GEO Information System to Manage Community Tourism in Laem Phak Bia Community, Ban Laem District, Phetchaburi Province
Main Article Content
Abstract
This research aimed to apply the geo-informatics system in the preparation of tourist and community product maps in Laem Phak Bia Subdistrict, Ban Laem District, Phetchaburi Province. The samples used in the research were: 1) 12 government officials, academics, and private sector entrepreneurs selected by purposive sampling; and 2) 20 people in Laem Phak Bia Sub-district used a snowball sampling method or a chain sampling method to represent the population in the area. The research tools were in-depth interviews. The data were analyzed by using descriptive statistics to find frequency, percentage, and mean.
The research results found that the geo-informatics system showed the potential of community tourism in the Laem Phak Bia Subdistrict, Ban Laem District, Phetchaburi Province (100%). First of all, the Laem Phak Bia area has a variety of tourist attractions. Both natural attractions and man-made attractions can be developed into new tourist attractions. There are community sources for the distribution of products, such as sea grape farms, processed seafood, and other products. Secondly, accessing Laem Phak Bia is convenient (87.50%) because it is on an easily accessible route. However, there is still no bus service. Thirdly, in the Laem Phak Bia area, there are hotel facilities, accommodations, and restaurants ready to welcome visitors (87.50%). The survey found that Laem Phak Bia Subdistrict, Ban Laem District, Phetchaburi Province had a total of 22 tourist attractions, 14 important places, 18 places of accommodation, 32 places of food and drink and shops and services, and 16 places of production and distribution of community products. The spatial database and the map of the data were set, namely the administrative boundary, transport routes, attractions, landmarks, hotels and accommodations, and facilities. They were combined with satellite imagery maps, special maps, and the location of the Navigation Satellite System (GNSS). These were used to create a spatial database before using the ArcGIS geospatial program to analyze the network using the best route command to create a tourist and Laem Phak Bia community products map and a ready-made travel program. Tourist routes were mixed to show the attractiveness of the area. There were three routes under the conditions of time and distance: 1) mangrove nature study route (Fragrant of Mangrove Forest), a half-day program with a distance of 4.4 kilometers, taking about 3 hours and 51 minutes; 2) the royal initiative project in the community study route (Following the King), the 1-day program, a distance of 4.4 kilometers, taking about 5 hours and 42 minutes; and 3) a nature and community way of life study route (Charm of Laem Phak Bia), the 2-day, 1-night program with a distance of 22.3 kilometers, taking about 20 hours and 4 minutes.
Article Details
1. Any views and comments in the article are the authors’ views. The editorial board has not to agree with those views and it is not considered as the editorial board’s responsibility. In case, there is any lawsuit about copyright infringement, it is considered as the authors’ sole responsibility.
2. The article copyright belonging to Faculty of Humanities and Social Sciences, Phetchaburi Rajabhat University are copyrighted legally. Republication must be received direct permission from the authors and Phetchaburi Rajabhat University in written form.
References
เกษตร สุเตชะ และวิโรจน์ องค์อนันต์. (2563). เพชรบุรี เมืองหลวงแห่งการดูนก. สืบค้นเมื่อ 21 มิถุนายน 2565, จาก https://www.bangkokbiznews.com/social/2167.
ณรงค์ พลีรักษ์. (2556). ระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์เพื่อจัดการการท่องเที่ยวชุมชนในจังหวัดชลบุรี.วารสารวิจัยและพัฒนา มจธ., 36(2): 235-248.
พจนา สวนศรี. (2546). คู่มือการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน. กรุงเทพฯ: โครงการท่องเที่ยวเพื่อชีวิตและธรรมชาติ.
พิมพ์ระวี โรจน์รุ่งสัตย์. (2553). การท่องเที่ยวชุมชน. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
วนิชญา ลางคุลเกษตริน และนาถนเรศ อาคาสุวรรณ. (2561). การประยุกต์ใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวโดยชุมชน: ตำบลเกาะยอ อำเภอเมืองสงขลา จังหวัดสงขลา ใน เอกสารประกอบการประชุมวิชาการด้านมนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์ระดับชาติ ครั้งที่ 1 มนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์: พลังปัญญาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. (หน้า 521-530). สงขลา: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.
ศศิชา หมดมลทิล. (2566). การท่องเที่ยวชุมชน. สืบค้นเมื่อ 8 มิถุนายน 2566, จาก https://www.gsb.or.th/ getattachment/36295a2d-169a-4bc4-8ecc-38d3769b1211/GR_report_travel_internet_ detail.aspx.
สุเพชร จิรขจรกุล. (2551). เรียนรู้ระบบภูมิสารสนเทศด้วยโปรแกรม ArcGIS Desktop 9.3.1. นนทบุรี: เอส.อาร์ พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2565). รายงานสถิติรายปี ประเทศไทย 2564. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
อาคีรา ราชเวียง. (2561). การพัฒนาระบบสารสนเทศทางภูมิศาตร์เพื่อส่งเสริมอุตสาหกรรมท่องเที่ยวลุ่มแม่น้ำท่าจีน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 12(28): 37-50.
Wei, W. (2012). Research on the Application of Geographic Information Systems in tourism management. Procedia Environmental Sciences, 12(B): 1104 – 1109. Retrieved October 25, 2020, from https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S187802961200395712.