Value in Local Wisdom of Lakhon Chatri of Phetchaburi Province

Main Article Content

Chinchutha Suwankhamphira
Hatairath Tubporn
Akwit Ruangrong

Abstract

The purpose of this research is to analyze the value of Cha-Tri drama wisdom in Phetchaburi. There are 5 Chatri drama performing troupes which were Phromsuwan, Por Thepprasit, Phromsuwan Tida, Pathumsilp, and Benjasit Chalongsri by selecting the study of a specific areas using purposive sampling method where the troupes usually perform which were at Wat Mahathat Worawihan temple, the host's places, places with sacred things and the residence of a Cha-Tri drama performers in Phetchaburi. The study analysis used the principle of value theory (Axiology), which consists of aesthetic values ​​(Aesthetics) and ethical values ​​(Ethics). The results were found that an analysis of the wisdom values of the Cha-Tri drama in Phetchaburi were aesthetic value in performance literature and rituals, beliefs, and ethical values that represents morality. Other values ​​such as culture and identity with specific characteristics and local characters were the features of Phetchaburi’s Cha-Tri drama which demonstrated a knowledge that indicated how to solve problems according to the social and cultural context that still entertain and nourish the people’s mind. These have become an artistic and cultural heritage that have been applied to suit the contemporary life creating values and great benefit to the development of the local area as a source of learning and cultural tourist attractions.

Article Details

How to Cite
Suwankhamphira, C. ., Tubporn, H. ., & Ruangrong, A. . (2024). Value in Local Wisdom of Lakhon Chatri of Phetchaburi Province. Journal of Humanities and Social Sciences Review, 26(1), 182–204. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/hspbruacthjournal/article/view/274065
Section
Research Article

References

จันทิมา แสงเจริญ. (2539). ละครชาตรีเมืองเพชร. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต ศิลปกรรมศาสตร์ (ดุริยางไทย) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ทักษิณา พิพิธกุล. (2559). สุนทรียศาสตร์กับศิลปะ : จากการเสนอภาพตัวแทนถึงสุนทรียะเชิงสัมพันธ์. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 17(2): 18-24.

นาวี สาสงเคราะห์, จินตนา สายทองคำ และสุรัตน์ จงดา. (2560). วิเคราะห์อัตลักษณ์ตัวนายโรงละครชาตรีเมืองเพชร. Veridian E-Journal: ฉบับภาษาไทย มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(1): 666-678.

บุญมี แท่นแก้ว. (2539). จริยศาสตร์. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

เบญจา แก้วอิน. (2566). หัวหน้าคณะ เบญจาศิษย์ฉลองศรี. สัมภาษณ์ 16 ธันวาคม 2566.

บุญธรรม จันทรสุข. (2566). หัวหน้าคณะ พรมสุวรรณ. สัมภาษณ์ 14 สิงหาคม 2566.

ประทินทิพย์ โถสกุล. (2566). หัวหน้าคณะประทินทิพย์. สัมภาษณ์ 16 สิงหาคม 2566.

ประภาพรรณ ภุมริน. (2564). นักแสดงละครชาตรีและคณะจัดการแสดงบริเวณศาลากลางหมู่บ้านตำบลหนองจอก อำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี จังหวัดเพชรบุรีเมื่อ พ.ศ.2505. สัมภาษณ์ 16 สิงหาคม 2566.

ประเวศ วะสี. (2547). ภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมกับการพัฒนา. ราชบัณฑิตยสถาน, 29(2): 275-280.

พาณี สีสวย. (2527). สุนทรียะของนาฏศิลป์ไทย. เอกสารประกอบการเรียนการสอนของภาควิชานาฏศิลป์ คณะวิชามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ วิทยาลัยครูธนบุรี, หน้า 1-14.

ไพบูลย์ โสภณสุวภาพ. (2562). ละครเพื่อการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลงตัวตนภายใน. วารสารดนตรีและการแสดง คณะดนตรีและการแสดงมหาวิทยาลัยบูรพา.

พระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตโต). (2539). การควบคุมสัญชาตญาณ. กรุงเทพฯ: สหธรรมิก, ก.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

วนิดา อินทรอำนวย. (2560). พระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษามรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม พ.ศ. 2559. สืบค้นเมื่อ สิงหาคม 15, 2566 จาก https://www.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/elaw_parcy/ewt_dl_link.php?nid=1544

วิฑูรย์ คุ้มหอม. (2566). หัวหน้ากลุ่มสาระสังคมศาสนาและวัฒนธรรม โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. สัมภาษณ์ 15 สิงหาคม 2566.

ส.ศิวรักษ์. (2545). ปรัชญาการศึกษา: ศาสตร์และศิลป์แห่งการปฏิรูปการเรียนรู้ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: มูลนิธิเด็ก.

สุรพล วิรุฬห์รักษ์. (2549). นาฏยศิลป์ไทยรัชกาลที่ 9. กรุงเทพฯ: ธรรมดาเพรส.

สุรศักดิ์ ปานลักษณ์ และภัทระ คมขำ. (2562). ระเบียบวิธีการบรรเลงปี่พาทย์ประกอบละครชาตรี

คณะสุดประเสริฐ ในชุมชน เกาะบางปลา จังหวัดสมุทรปราการ. หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาดุริยางค์ไทย คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุมน จันทร์สุข. (2566). หัวหน้าคณะ พ เทพประสิทธิ์. สัมภาษณ์ 15 สิงหาคม 2566.

สะอาด จันทร์สุข. (2566). หัวหน้าคณะ ธิดาพรมสุวรรณ. สัมภาษณ์ 17 สิงหาคม 2566.

เสน่ห์ จามริก. (2537). แนวทางการพัฒนาการศึกษาไทย : บทวิเคราะห์เบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : มูลนิธิ,

หทัยรัตน์ ทับพร. (2566). ภูมิปัญญาไทยกับพัฒนศึกษา. กรุงเทพฯ: พรรณีพริ้นติ้งเซ็นเตอร์

หน่วยส่งเสริมจริยธรรม วัดมหาธาตุวรวิหาร จังหวัดเพชรบุรี. (2528). บทละครศีลธรรมเรื่องพญามัจจุราชและเพลงตับชุดพระไตรลักษณ์. เพชรบุรี: วัดมหาธาตุวรวิหาร.