State and Needs for Learning Management in Next Era of Phrapathom Witthayalai School’s Teachers in Secondary Educational Service Area Office Nakhon Pathom
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were 1) to study the current conditions of learning management among teachers at Phra Pathom Witthayalai School under the Secondary Educational Service Area Office Nakhon Pathom and 2) to examine the needs for next-generation learning management of the teachers. This study employed a mixed-methods research approach (Mixed Methods). The sample consisted of 127 teachers selected through stratified random sampling based on subject groups, with the sample size determined using the Krejcie and Morgan table. Participants in the focus group discussion included 10 individuals: one deputy director and nine teachers. The research instruments included a 5-point Likert scale questionnaire, with items having an index of item-objective congruence (IOC) of 0.50 or higher. All items in the questionnaire had IOC values ranging from 0.67 to 1.00. The reliability value, measured using Cronbach's alpha coefficient method, was found to be 0.98. The focus group was guided by prepared discussion topics. Data were analyzed using mean, standard deviation (S.D.), and content analysis. Findings: 1) the current conditions of next-era learning management among teachers at Phra Pathom Witthayalai School were rated at a high level overall. Among the specific aspects, the supporting factors, structure, and learning atmosphere received the highest mean score, followed by curriculum and instruction and assessment of learning management, 2) the needs for learning management were also rated at a high level overall. Among the specific aspects, the supporting factors, structure, and learning atmosphere received the highest mean score followed by assessment of learning management and curriculum and instruction.
Article Details
1. Any views and comments in the article are the authors’ views. The editorial board has not to agree with those views and it is not considered as the editorial board’s responsibility. In case, there is any lawsuit about copyright infringement, it is considered as the authors’ sole responsibility.
2. The article copyright belonging to Faculty of Humanities and Social Sciences, Phetchaburi Rajabhat University are copyrighted legally. Republication must be received direct permission from the authors and Phetchaburi Rajabhat University in written form.
References
กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.
จตุรงค์ พยอมแย้ม. (2564). การศึกษาไทยในยุค next normal. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 13, 2566, จาก https://il.mahidol.ac.th/th/newsletter64-page-9/.
จรัสพร บัวเรือง. (2563). การจัดการเรียนรู้ที่เอื้ออำนวยต่อทักษะการคิดขั้นสูง. วารสารการพัฒนาการศึกษา, 12(3): 45-56.
ฉัตรชัย สุกสิ, ธีรังกูร วรบำรุงกุล, พุธิตา กีรติมงคลชัย, เริงวิชญ์ นิลโคตร, วัยวุฒิ บุญลอย และอรุณเกียรติ จันทร์ส่งแสง. (2565). ผู้บริหารมืออาชีพยุคชีวิตวิถีถัดไป Professional executives in the Next normal age. วารสารคุณภาพชีวิตกับกฎหมาย, 18(2): 6.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2558). ศิลปะการสอนเพื่อผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: วีพรินท์.
ณัฐพัชร์ บุญเกตุ. (2565). การบริหารการจัดการเรียนรู้ในยุคฐานวิถีชีวิตใหม่ของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัยเขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฎอุตรดิตถ์.
นภัค วุฒิคลาด. (2566). การประเมินตนเองและการประเมินโดยเพื่อนร่วมชั้นเพื่อเสริมสร้างทัศนคติที่ดีและพัฒนาทักษะการคิดสร้างสรรค์ในผู้เรียน. วารสารพัฒนาการศึกษา, 15(2): 123-135.
พิชญา ดีมี และเอื้อมพร หลินเจริญ. (2560). การพัฒนาแนวทางการประเมินทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรมของผู้เรียน ตามแนวคิดการประเมินผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. วารสารการศึกษามหาวิทยาลัยนเรศวร, 24(2): 123-145.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพเยาว์ ยินดีสุข. (2558). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 (พิมพ์ครั้งที่ 2).กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
พิมลพรรณ เพชรสมบัติ. (2558). การพัฒนาหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต ตามหลักปรัชญาการศึกษาทางพระพุทธศาสนา. บทความในรายงานการประชุมวิชาการครั้งที่ 54 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ยืน ภู่วรวรรณ. (2564). รูปแบบการเรียนรู้วิถีใหม่ ชีวิตวิถีใหม่และความฉลาดทางดิจิทัล. สืบค้นเมื่อ มีนาคม 27, 2566, จาก https://learningdq-dc.ku.ac.th/course/?c=3&l=3.
สุภัทรา เอื้อวงศ์. (2554). การวิจัยเพื่อการพัฒนาการเรียนรู้(online). สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 12, 2566, จาก http://www.moe.go.th /wijai/RE%20learn.doc.
สุภางค์ จันทวานิช. (2552). การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิธิดา จรุงเกียรติกุล. (2561). ทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 (The Twenty-First Century Skills) (online). สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 12, 2566, จาก https://www.trueplookpanya.com/education/content/66054/.
สุวิมล มธุรส. (2565). การจัดการศึกษาในระบบออนไลน์ในยุค NEW NORMAL COVID-19. วารสารรัชต์ภาคย์, 15(40): 33-42.
เสกสันต์ พันธุ์บุญมี. (2564). Digital Transformation จาก New Normal สู่ Next Normal (online). สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 1, 2566, จาก https://www.depa.or.th/th/article-view/digital-transformation-new-normal-next-normal.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2563). 75 ปี สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล. (2565). Digital Transformation จาก New Normal สู่ Next Normal (online). สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 1, 2566, จาก https://www.depa.or.th/th/article-view/digital-transformation-new-normal- next-normal.
Black, P., and Wiliam, D. (1998). Assessment and classroom learning. Assessment in Education: Principles, Policy & Practice, 5(1): 7–74.
Krejcie, R.V., and D.W. Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3): 607 – 610.
Stiggins, R. (2005). Assessment for learning: An action guide for school leaders. Assessment Training Institute.