ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการขออนุญาตมีปืนตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. 2490

Abstract

          งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประวัติ แนวคิด ทฤษฎี หลักการ รวมทั้งกฎหมายควบคุมอาวุธปืนและปัญหาทางกฎหมาย ตลอดจนหาแนวทาง และข้อเสนอแนะ เนื่องจากกฎหมายนี้ได้ใช้บังคับมาเป็นเวลานานแล้ว แม้ได้มีการแก้ไขเพิ่มเติมไปบ้างแล้วก็ตาม ทั้งนี้ เพื่อให้มีความรัดกุม และมีประสิทธิภาพ
มากยิ่งขึ้น
          จากการวิจัยพบว่า มีปัญหากฎหมาย 11 ประการ คือ ปัญหาเกี่ยวกับจำ นวนการครอบครองอาวุธปืนของบุคคลแต่ละคน ปัญหาเกี่ยวกับบุคคลซึ่งมีประวัติการใช้ความรุนแรงต่อบุคคลในครอบครัวปัญหาเกี่ยวกับบุคคลซึ่งมีความประพฤติชั่วอย่างร้ายแรง อันอาจกระทบกระเทือนถึงความสงบเรียบร้อยของประชาชน ปัญหาเกี่ยวกับวัตถุประสงค์ในการอนุญาตให้มีปืน ปัญหาเกี่ยวกับอายุของใบอนุญาตปัญหาเกี่ยวกับอายุของผู้ขออนุญาต ปัญหาเกี่ยวกับปืนสวัสดิการข้าราชการ และเจ้าหน้าที่ของรัฐปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพจิตของผู้ขออนุญาต ปัญหาเกี่ยวกับการอบรม และทดสอบความรู้เบื้องต้นเรื่องอาวุธปืน ปัญหาเกี่ยวกับอัตราค่าธรรมเนียม ปัญหาเกี่ยวกับการดัดแปลงสิ่งเทียมอาวุธปืน
          ผู้วิจัยมีข้อเสนอแนะว่าควรมีกฎหมายให้มีอาวุธปืนเพียงคนละ 2 กระบอก เว้นแต่เป็นนักกีฬายิงปืน ควรห้ามบุคคลซึ่งมีประวัติการใช้ความรุนแรงในครอบครัวได้รับใบอนุญาต ควรแก้ถ้อยคำในมาตรา 13(9) ใหม่เป็นห้ามออกใบอนุญาตแก่บุคคลซึ่งมีความประพฤติไม่ดี ควรห้ามออกใบอนุญาต เพื่อการยิงสัตว์ ควรกำหนดอายุของใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืน และเครื่องกระสุนปืนมีอายุ 3 ปี นับแต่วันออก ควรกำ หนดอายุของผู้ขอใบอนุญาตต้องมีอายุครบ 25 ปีบริบูรณ์ ควรให้ข้าราชการ และเจ้าหน้าที่ของรัฐ ซึ่งซื้อปืนสวัสดิการโอนปืนแก่ผู้อื่นได้เมื่อลาออกจากราชการหรือเกษียณอายุราชการแล้ว และกำหนดให้ซื้อได้คนละไม่เกิน 2 กระบอกด้วย ควรห้ามออกใบอนุญาตแก่บุคคลซึ่งไม่มีใบรับรองจากจิตแพทย์ ควรให้มีการฝึกอบรม และทดสอบความรู้เกี่ยวกับอาวุธปืนเบื้องต้น ควรปรับอัตราค่าธรรมเนียมจากฉบับละ 200 บาท เป็นฉบับละ 1,000 บาท และปืนอื่น ๆ จากฉบับละ 1,000 บาท เป็นฉบับละ 3,000 บาท รวมทั้งบัญญัติความหมายของอาวุธปืนให้ครอบคลุมถึงสิ่งเทียมอาวุธ
ปืนที่ได้ดัดแปลงจนสามารถทำ ให้เกิดการบาดเจ็บทางร่างกายอย่างรุนแรงหรือเสียชีวิตได้