ข้อพิจารณาความรับผิดของผู้ประกอบธุรกิจแพลตฟอร์มดิจิทัลต่อผู้ขายหรือ ผู้ให้บริการ ผู้ขนส่ง และผู้บริโภค เพื่อการคุ้มครองผู้บริโภค

Abstract

          การพัฒนาอย่างต่อเนื่องของเทคโนโลยีดิจิทัลทำให้แพลตฟอร์มออนไลน์ถูกนำมาใช้เป็นสื่อกลางในกิจกรรมทางธุรกิจอย่างแพร่หลาย การพึ่งพาแพลตฟอร์มดิจิทัลที่เพิ่มมากขึ้นนี้ส่งผลให้มีการใช้แพลตฟอร์มเพื่อการค้าและการให้บริการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ในฐานะที่แพลตฟอร์มดิจิทัลทำหน้าที่เป็นสื่อกลางระหว่างผู้ขาย ผู้ให้บริการ ผู้ขนส่ง และผู้บริโภค การกำหนดความสัมพันธ์ทางกฎหมายระหว่างคู่สัญญาเหล่านี้อย่างชัดเจนจึงเป็นสิ่งสำคัญ เพื่อให้ได้รับความคุ้มครองทางกฎหมายอย่างเหมาะสม และกำหนดความรับผิดชอบในกรณีที่มีข้อพิพาทหรือความเสียหาย โดยเฉพาะในด้านการคุ้มครองผู้บริโภค

          งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความรับผิดของผู้ประกอบธุรกิจแพลตฟอร์มดิจิทัลต่อผู้ขายหรือผู้ให้บริการ ผู้ขนส่ง และผู้บริโภค โดยมุ่งเน้นการคุ้มครองสิทธิของผู้บริโภคเป็นสำคัญ นอกจากนี้ยังศึกษาความสัมพันธ์ทางกฎหมายของคู่สัญญา และวิเคราะห์กฎหมายที่เกี่ยวข้องทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา แคนาดา ญี่ปุ่น และราชอาณาจักรสเปน ผ่านการศึกษากฎหมายเชิงเปรียบเทียบ งานวิจัยนี้ชี้ให้เห็นถึงแนวทางการปรับปรุงกฎหมายของไทยเพื่อให้สามารถกำกับดูแลแพลตฟอร์มดิจิทัลได้อย่างมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น และสามารถคุ้มครองสิทธิของผู้มีส่วนได้เสียทุกฝ่าย โดยเฉพาะผู้บริโภค

          งานวิจัยนี้ครอบคลุมสามประเด็นหลัก ได้แก่ (1) ความรับผิดของผู้ประกอบธุรกิจแพลตฟอร์มดิจิทัลต่อผู้ขายหรือผู้ให้บริการ (2) ความรับผิดชอบทางกฎหมายของผู้ประกอบธุรกิจแพลตฟอร์มต่อผู้ขนส่ง และ (3) ขอบเขตความรับผิดในการคุ้มครองผู้บริโภค นอกจากนี้ยังกล่าวถึงความท้าทายใหม่ ๆ ที่เกิดจากธุรกรรมดิจิทัล เช่น การฉ้อโกง การออกแบบอินเทอร์เฟซ (Interfaces) ที่ชี้นำอย่างไม่เหมาะสม และกลไกการคุ้มครองผู้บริโภคที่ไม่เพียงพอ ผลการวิจัยเน้นถึงความจำเป็นในการปรับปรุงกรอบกฎหมายให้ชัดเจนยิ่งขึ้น เพื่อกำกับดูแลความรับผิดของแพลตฟอร์มดิจิทัลอย่างเป็นธรรมและโปร่งใสในทุกภาคส่วน