LOGISTICS MANAGEMENT STRATEGY WITH COMPETITIVE ADVANTAGE IN NEW ECONOMY ERA OF OTOP BUSINESS IN CHIANG RAI PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study logistics management strategy with competitive advantage in new economy era of OTOP business in Chiang Rai province. A questionnaire was used as the research instrument to collect the data from 288 OTOP entrepreneurs in Chiang Rai province. The statistics employed for data analysis were the percentage, mean, standard deviation, multiple correlation, and multiple regression analysis. The results of the study showed that logistics management strategy in terms of transportation, inventory and warehouse management, transportation, goods distribution, and customer service had positive effects on competitive advantage of OTOP business in Chiang Rai province at the .05 level of statistical significance; while procurement of raw material did not have any positive effect on competitive advantage of OTOP business in Chiang Rai province.
Therefore, the results of this research can be used as the guidelines for planning and developing logistics management strategy of OTOP business in Chiang Rai province to increase its competitiveness in the future.
Article Details
1. กองบรรณาธิการสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาและตัดสินการตีพิมพ์บทความในวารสาร
2. บทความทุกเรื่องจะได้รับการตรวจสอบทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ แต่ข้อความและเนื้อหาในบทความที่ตีพิมพ์เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว มิใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยศรีปทุม
3. การคัดลอกอ้างอิงต้องดำเนินการตามการปฏิบัติในหมู่นักวิชาการโดยทั่วไป และสอดคล้องกับกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
References
ฐาปนา บุญหล้า และนงลักษณ์ นิมิตภูวดล. 2555. การจัดการโลจิสติกส์ : มิติซัพพลายเชน. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ทวีศักดิ์.เทพพิทักษ์...2550. “การเพิ่มขีด ความสามารถในการแข่งขันโดยใช้เทคนิค การจัดการโลจิสติกส์และซัพพลายเชน ในวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม: กรณีศึกษาสำหรับผลิตภัณฑ์โอทอปของ ประเทศไทย”. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย. 27 (2), 173-182.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. 2553. การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. กรุงเทพฯ : บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
พจนีย์.ธีระกุล.และคณะ. 2555..“ความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการโลจิสติกส์เชิงกลยุทธ์กับความได้เปรียบทางการแข่งขันของธุรกิจอุตสาหกรรมยานยนต์ในประเทศไทย”. วารสารการบัญชีและการจัดการ. 4 (4), 116-126.
พรเทพ.ผดุงถิ่น. 2552..“การวิเคราะห์แนวทางพัฒนาประสิทธิภาพการดำเนินงานด้าน โลจิสติกส์ และโซ่อุปทานสำหรับผู้ประกอบการ SMEs.ในพื้นที่จังหวัดปทุมธานี”..วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมอุตสาหการ คณะวิศวกรรมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
รุธิร์ พนมยงค์. 2554. “โลจิสติกส์ไทยในกรอบประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน”. วารสาร BIZ Circle. 6 (2), 8-11.
ศูนย์บริการข้อมูลประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. 2555. “โลจิสติกส์ในบริบทที่เกี่ยวข้องกับ AEC..กรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ กระทรวงพาณิชย์”. สืบค้นเมื่อวันที่.28 ตุลาคม 2556.
สิทธิชัย ฝรั่งทอง. 2553. ขับคลื่อนโลจิสติกส์ด้วยการตลาด. กรุงเทพฯ : เอ็กซเปอร์เน็ท.
สุนทรี เจริญสุข. 2555..“การจัดการโลจิสติกส์เพื่อ สร้างความได้เปรียบทางการแข่งขัน :กรณีศึกษา บริษัท วี-เซิร์ฟ โลจิสติกส์ จำกัด”. วารสารมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติวิชาการ. 15 (30), 119-137.
สุรัสวดี.เทียนทอง..2552. “ผลสัมฤทธิ์การดำเนินงานของผู้ผลิตสินค้าสุดยอดหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ไทยระดับประเทศของจังหวัดแพร่ภายใต้แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง”. การค้นคว้าแบบอิสระปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์การเมือง คณะสังคมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ..2556..“แผนยุทธศาสตร์การพัฒนาระบบโลจิสติกส์ของประเทศไทย ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2556-2560)”.
สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดเชียงราย. 2556. ข้อมูลที่ผ่านการคัดสรรผลิตภัณฑ์หนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์. เชียงราย : สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดเชียงราย กรมการพัฒนาชุมชน.
Nunnally, J..C..and Bernstein, I. H. 1994. Psychometric Theory. New York, NY: McGraw-Hill.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. and Tatham, R. L. 2006. Multivariate Data Analysis. 6th Edition, New Jersey, Pearson Education International.