COMMUNITY PARTICIPATION IN TOURISM MANAGEMENT OF AYUTTHAYA HISTORICAL PARK

Main Article Content

อัชฌา ชื่นบุญ
ธิปัตย์ โสตถิวรรณ์
รุ่งฤดี โลลุวิวัฒน์
วริทธ์นันท์ ช่วยพิทักษ์

Abstract

The objectives of this research are (1) to study the satisfaction of tourists who came to visit Ayutthaya Historical Park; (2) to study the community participation in tourism management of Ayutthaya Historical Park; and (3) to study the problems of community participation in tourism management of Ayutthaya Historical Park. The researchers employed a questionnaire and interviews to collect research data from the research sample consisting of 145 representatives of state agencies, representatives of sub-district administrative organizations, community leaders, vendors, people and youths in the historical park area, and 400 foreign tourists visiting Ayutthaya Historical Park. Qualitative research data were analyzed with content analysis for description and connection of information; while quantitative research data were statistically analyzed using the frequency, percentage, mean, and standard deviation. The findings were as follows:
Findings from analysis of quantitative data: (1) the satisfaction of tourists with visiting Ayutthaya Historical Park was at the moderate level; (2) the overall participation of community in tourism management of Ayutthaya Historical Park was at the low level, as perceived by representatives of state agencies, representatives of sub-district administrative organizations, community leaders, vendors, people, and youths in the historical park area; and (3) the overall problem of community participation in tourism management of Ayutthaya Historical park was at the low level, as perceived by representatives of state agencies, representatives of sub-district administrative organizations, community leaders, vendors, people, and youths in the historical park area.
Findings from analysis of qualitative data: the community leaders, representatives from educational institutions, representatives from state agencies, vendors, and people perceived that they lacked participation in tourism management; there was a lack of coordination and cooperation among work agencies; and a lot of problems on tourism management of Ayutthaya Historical Park were not remedied resulting in tourism management of Ayutthaya Historical Park being difficult to manage.
The suggested guidelines for tourism management of Ayutthaya Historical park were the following: every sector should participate in bringing the strengths of the Historical part to attract the tourists to visit it on a continuous basis; the state sector should put more efforts in promotion of tourism and remedying the existing weaknesses by allocating more budgets, personnel, and encouraging the people to mutually take care of historical sites to prevent them from deteriorating, and mutually restore historical sites after the occurrence of natural disasters in order to achieve continuous and sustainable development.

Article Details

How to Cite
ชื่นบุญ อ., โสตถิวรรณ์ ธ., โลลุวิวัฒน์ ร., & ช่วยพิทักษ์ ว. (2018). COMMUNITY PARTICIPATION IN TOURISM MANAGEMENT OF AYUTTHAYA HISTORICAL PARK. Sripatum Review of Humanities and Social Sciences, 14(2), 53–63. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/spurhs/article/view/116235
Section
บทความวิจัย

References

กระทรวงวัฒนธรรม. (ม.ป.ป.). มรดกโลกอยุธยาในปัจจุบัน.

กระทรวงศึกษาธิการ, กระทรวงวัฒนธรรม และบริษัท ปตท. สำรวจและผลิตปิโตรเลียม จำกัด (มหาชน). (ม.ป.ป.). นครประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา.

ธานินทร์ ศิลป์จารุ. 2548. การวิจัยและการวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: บริษัท วี.อินเตอร์ พริ้นท์.

นรินทร์ชัย พัฒนพงศา. 2547. การมีส่วนร่วมหลักการพื้นฐาน เทคนิคและกรณีตัวอย่าง.พิมพ์ครั้งที่2. เชียงใหม่: สิริลักษณ์การพิมพ์.

ปวริศา สิทธิสาร. 2551. การศึกษาพฤติกรรมและความพึงพอใจของผู้มาเที่ยวชมนครประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

พิชยจันทร์ ทิพย์ประภา. 2549. ศึกษาการมีส่วนร่วมของประชาชนต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวมรดกโลกเชิงประวัติศาสตร์อย่างยั่งยืน: กรณีศึกษาบริเวณเกาะเมืองจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

พัชรี สิโรรส. 2546. คู่มือการมีส่วนร่วมของประชาชน. กรุงเทพมหานคร: คณะรัฐศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ภัทรานิษฐ์ ศุภกิจโกศลและคณะ. 2550. การ
มีส่วนร่วมของชุมชนในการบริหารจัดการแหล่งมรดกโลก กรณีอุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา และอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย-ศรีสัชนาลัย-กำแพงเพชร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต

รวีวรรณ เตชะสุวรรณวงศ์. 2549. การมีส่วนร่วมของประชาชนในเขตเทศบาลเมืองอโยธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ต่อการอนุรักษ์มรดกโลกทางวัฒนธรรม. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

วิไลลักษณ์ รัตนเพียรธัมมะ. 2550. การจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชนศึกษากรณีชุมชนท่าคา อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. กรุงเทพมหานคร:มหาวิทยาลัยเกริก.

สินธุ์ สโรบล. 2546. การท่องเที่ยวโดยชุมชน: แนวคิดและประสบการณ์พื้นที่ภาคเหนือ. กรุงเทพมหานคร: วนิดาเพรส.

สุนีย์ ทองจันทร์ และคณะ. 2556. ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายในการบริหารจัดการ โบราณสถาน โบราณวัตถุ และสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ : ศึกษากรณีเกาะเมืองจังหวัดพระนครศรีอยุธยา.

Adhikary, Mc.Kinsey. 1995. “Management of Ecotourism” Ecotourism : Concept, Design and Strategy. Bangkok: Srinakharinwirot.

Erwin, W. 1976. Participation Management: Concept, theory and implemention. Atlanta: Ga. Georgia State University Press.

Keith, D. 1972. Human Behavior at Work-Human Relations and Organization Behavior 4th ed. New York: McGraw Hill Book Company. อ้างถึงใน ธวัช สิทธิกิจโยธิน, พ.ต.ต. 2543. การมีส่วนร่วมของประชาชนในการอนุรักษ์และฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติป่าชายเลน: ศึกษาเฉพาะกรณี ตำบลคลองโคน อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสงคราม. วิทยานิพนธ์ปริญญาโท. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

Werthiem, W.F. 1981. The Urgency Factor and Democracy: a theorical contribution to Unrisd’debate on participation. Geneva : UNRISD. อ้างถึงใน ปาริชาติ วลัยเสถียร และคณะ. 2546. กระบวนการและเทคนิคการทำงานของนักพัฒนา. พิมพ์ครั้งที่ 2.กรุงเทพมหานคร: โครงการเสริมสร้างการเรียนรู้เพื่อชุมชนเป็นสุข (สวส.).