EVOLUTION OF LOGISTICS AND SUPPLY CHAIN MANAGEMENT

Main Article Content

ยงยุทธ ชัยรัตนาวรรณ

Abstract

Logistics and supply chain management is an important factor that enhances competitiveness in business and supports the upgrading of the country’s competitive capability in international trade and investment. This is because logistics and supply chain are considered as the core capital of entrepreneurs in operations of agricultural, industrial, and service industry sectors. The main functions of logistics management can be defined as the management of transfer of goods, service and Information from the point of origin to the destination. With integration of supply chain management, the system shall comprise the process of collection, planning and management of all activities involving the producers and the sellers of production resources. All business operational processes are connected as the chain or network in order to create continuous coordination resulting in lowering the operational cost and increasing the operational efficiency. If the logistics and supply chain management is efficiently implemented with full cooperation from all stakeholders from both the state and private sectors, it will lead to the increase of sustainable economic competitive capability of the country.

Article Details

How to Cite
ชัยรัตนาวรรณ ย. (2018). EVOLUTION OF LOGISTICS AND SUPPLY CHAIN MANAGEMENT. Sripatum Review of Humanities and Social Sciences, 14(2), 129–138. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/spurhs/article/view/116291
Section
บทความวิชาการ

References

กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่. 2549. “รายงานฉบับที่ 1 โครงการพัฒนาระบบกระจายสินค้าและบริการ (Logistics Center) ขององค์การคลังสินค้า กระทรวงพาณิชย์ ของศูนย์วิจัยโลจิสติกส์ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ปี 2549”.

กระทรวงพาณิชย์. 2555. ธุรกิจบริการโลจิสติกส์. กรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ กระทรวงพาณิชย์.

ชัยณรงค์ ไผ่รุ่ง. 2553. ผลกระทบของการจัดการความร่วมมือและคุณภาพสารสนเทศที่มีต่อประสิทธิผลโซ่อุปทานของอุตสาหกรรมการผลิตในประเทศไทย. บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ดวงพรรณ ศฤงคารินทร์และคณะ. 2554. รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์โครงการร่างยุทธศาสตร์วิจัยโลจิสติกส์แห่งชาติ ฉบับที่ 2พ.ศ.2555-2559. สกว.

ภัชรี นิ่มศรีกุล. 2552. การประยุกต์ใช้การตัดสินใจแบบหลายหลักเกณฑ์เพื่อคัดเลือกศูนย์กลางโลจิสติกส์ด้านการขนส่งสินค้าในประเทศไทยบนแนวระเบียงเศรษฐกิจ.วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิศวกรรมอุตสาหกรรม. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ธนิต โสรัตน์, 2550. การประยุกต์โลจิสติกส์และโซ่อุปทาน. กรุงเทพฯ : วี-เซิร์ฟโลจิสติกส์.

รุธิร์ พนมยงค์ . 2550. การพัฒนาเครื่องมือสำหรับการวินิจฉัยความสามารถทางด้านโลจิสติกส์ของผู้ประกอบการธุรกิจ SME ของไทย.การประชุมเชิงวิชาการประจำปี 2550 การจัดการโลจิสติกส์และโซ่อุปทาน (GTT) ครั้งที่ 7 .กรุงเทพฯ.

เรืองเทพ รุ่งโรจน์สาคร. 2551. ลอจิสติกส์ของโรงสีข้าวทรัพย์เจริญ. บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต.มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

วิทยา สุหฤทดำรง. 2546. ลอจิสติกส์และการจัดการโซ่อุปทานอธิบายได้ง่ายนิดเดียว. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

ศิริขวัญ ขุนรัตนโรจน์. 2551. การศึกษากระบวนการโซ่อุปทานของบริษัท จอลลี่ เท็กซ์ไทล์ อินดัสตรี จำกัด. บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สถาบันนานาชาติเพื่อเอเชียแปซิฟิกศึกษา. 2553. รายงานการเปิดเสรีโลจิสติกส์อาเซียน โอกาส ผลกระทบ และการปรับตัวของผู้ประกอบการไทย. โครงการพัฒนาศักยภาพผู้ให้บริการโลจิสติกส์ไทยสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. สถาบันนานาชาติเพื่อเอเชียแปซิฟิกศึกษามหาวิทยาลัยกรุงเทพ. ธันวาคม 2553 .

สมนึก สมชัยกุลทรัพย์. 2549. การพัฒนาระบบโลจิสติกส์ในประเทศไทย. นิตยสาร Logistics Digest .Vol. 01 No. 01 April 2005. สภาผู้ส่งสินค้าทางเรือแห่งประเทศไทย.

Deepen, J. M. 2007. Logistics outsourcing relationships: Measurement, antecedents, and effects of logistics outsourcing performance. Heidelberg, Gerrrwny: Physlca-Verlag,: 38.

Stock, James R. and Lambert, Douglas M. (2001). Strategic Logistics Management. (4th ed). :McGraw-Hill.

The Council of Logistics Management, 1992-3, USA.