THE READINESS PREPARATION TO INCREASE ACADEMIC COMPETITIVENESS OF RAJABHAT UNIVERSITIES IN RATTANAKOSIN GROUP

Main Article Content

วาสนา สุรีย์เดชะกุล
กระมล ทองธรรมชาติ

Abstract

This paper presents an approach to enhance the academic competitiveness of Rajabhat Universities in Rattanakosin group which includes Suan Dusit Rajabhat University, Suan Sunandha Rajabhat University, Ban Somdejchaopraya Rajabhat University, Pranakorn Rajabhat University, Chandrakasem Rajabhat University and Dhonburi Rajabhat University. The approach to increase academic competitiveness must focus on activities for knowledge management, and the creation of various new knowledge, such as personnel development, the addition of courses that are of high standards and up-to-date, the increase of the capability to conduct quality research studies that will yield research findings applicable to learner-centered instructional management. Furthermore, the approach can be used as the prototype for development of Rajabhat universities throughout the country to enhance their efficiency in providing quality education on par with the international standards in order to upgrade Thai education in the world context. It also will enhance the capability of Rajabhat universities to effectively carry out their four missions: provision of instruction, provision of academic services, conducting research, and promotion and enhancement of arts and culture, all of which with the aim to strengthen the local community in order to live up to the resolution for establishment of Rajabhat universities to be the university for sustainable development of the local community.

Article Details

How to Cite
สุรีย์เดชะกุล ว., & ทองธรรมชาติ ก. (2018). THE READINESS PREPARATION TO INCREASE ACADEMIC COMPETITIVENESS OF RAJABHAT UNIVERSITIES IN RATTANAKOSIN GROUP. Sripatum Review of Humanities and Social Sciences, 14(1), 110–118. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/spurhs/article/view/116432
Section
บทความวิชาการ

References

เกษม วัฒนชัย. (๒๕๔๔). การปฏิรูปการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.

ทิพวรรณ หล่อสุวรรณรัตน์. (๒๕๔๙). ทฤษฎีองค์การสมัยใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ ๖). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์รัตนไตร.

รมณีย์ สงสำเภา. (๒๕๔๙). การเปิดรับ ข่าวสารจากสื่อกับการพัฒนาสู่การเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศของบุคลากรอาจารย์ในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สภาสถาบันราชภัฏ. (๒๕๔๕). แนวทางการติดตามผลการประกันคุณภาพการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักมาตรฐานการศึกษา.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (๒๕๔๒). การวิจัยและพัฒนาการประเมินผลภายในของสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: วี ที ซี คอมมิวนิเคชั่น.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (๒๕๔๓). กรอบวิสัยทัศน์และทิศทางแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๙. กรุงเทพฯ: สำนักงาน.

สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา. (๒๕๔๕). กรอบแนวทางการประเมินคุณภาพภายนอกระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงาน.

อรุณ รักธรรม. (๒๕๔๖). ทฤษฎีองค์การ : ศึกษาเชิงมนุษยสัมพันธ์. กรุงเทพฯ : หจก.สหายบล็อกและการพิมพ์.

Huselid, M. (1995). The Impact of Human Resource Management practices on Turnover, Productivity, and Corporate Financial Performance. Academy of Management Journal. 38(3), 635-672.

Nohria, N., Joyce, W., and Roberson, B. (2003). What Really Works. Harvard Business Review (July): 43-52.