PERCEPTION SOCIAL CARRYING CAPACITY: SMALL BUSINESS FOR REAL ESTATE DEVELOP CASE STUDY: HAT CHA-AM AREA
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Hat Cha-am area, Petchaburi province is one of the most beautiful and popular beaches in Thailand. The increasing numbers of tourists every year results in the continuous demand on real estate business. This research study was undertaken in order to identify the levels of people density on the beach that are most satisfied by the tourists. It was hypothesized that the tourist characteristics, pattern of recreation, and types of activities are variables affecting the level of density desired by the tourists. They, in turn, can lead to the determination of duration of staying, characteristics of tourist facilities, accessibility to tourist attractions, and surrounding environment. The research conclusion can provide information in support of the Project for Development of Had Cha-am Area in terms of policy formulation to develop the area to be more relevant to the needs of tourists in the future.
Article Details
1. กองบรรณาธิการสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาและตัดสินการตีพิมพ์บทความในวารสาร
2. บทความทุกเรื่องจะได้รับการตรวจสอบทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ แต่ข้อความและเนื้อหาในบทความที่ตีพิมพ์เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว มิใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยศรีปทุม
3. การคัดลอกอ้างอิงต้องดำเนินการตามการปฏิบัติในหมู่นักวิชาการโดยทั่วไป และสอดคล้องกับกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
References
กอบกุลวิวิธมงคลไชย. (2542). แนวทางการลดผลกระทบต่อการพัฒนาโครงการงานก่อสร้าง ส่วนช่วงเตรียมงานก่อสร้าง (Pre-construction). วิทยานิพนธ์ สถ.ม., จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
จิราภา เต็งไตรรัตน์ และสุชาวดี มิตรผล (2547). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เฉลิมสุจริต. (2543). รูปแบบการพัฒนาโครงการสถาปัตยกรรม. (3). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชุมพล งามผ่องใส. (2545). รูปแบบการสร้างความสัมพันธ์ของการวางแผนสภาพแวดล้อมในเขตเมือง. (2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชุมพล งามผ่องใส(ผู้บรรยาย)(12 มกราคม 2549). วิทยาศาสตร์และการบริหารจัดการสิ่งแวดล้อม. คณะวิทยาศาสตร์: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ชุมพล งามผ่องใส(ผู้บรรยาย)(20 เมษายน 2549). สมรรถนะการยอมให้มีได้สูงสุดในระบบสิ่งแวดล้อม. คณะวิทยาศาสตร์: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ผุสดี ทิพทัส. (2538). สถาปนิกสยาม: พื้นฐาน บทบาท ผลงาน และแนวคิด (พ.ศ.2475-2537). (1). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภราเดช พยัฆวิเขียร. (2545). เกณฑ์การวางแผนพัฒนาโครงการด้านสิ่งแวดล้อม. (10). กรุงเทพฯ: เมฆาเพรส.
ภราเดช พยัฆวิเชียร. (2545). จิตวิทยาสังคมร่วมสมัย. วารสารการท่องเที่ยวไทย. ปีที่ 12, หน้า 24-36.
โยธิน ศันสนะยุทธ และ จุมพล พูลภัทรชีวิน. (2540). จิตวิทยาสังคมและสิ่งแวดล้อม. (1).กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เลอสม สถาปิตานนท์. (2549). แนวคิดสถาปัตยกรรม: พื้นฐานการออกแบบเพื่อตอบสนองสภาพแวดล้อม. (2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิมลสิทธิ์ หรยางกูร. (2540). มูลฐานทางพฤติกรรมเพื่อการออกแบบและวางแผน (พฤติกรรมมนุษย์กับสภาพแวดล้อม). (5).กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศรินทรา เตชะวีรยุทธ. (2545). แนวทางและองค์ระกอบการวางสวนสาธรณะและสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ. (2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ศรีเรือน แก้วกังวาล. (2548).จิตวิทยาพัฒนาการชีวิตทุกวัย: Lifespan Human Development.(6). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุรศักดิ์นานานุกุล. (2548). การวางแผนโครงการและศึกษาความเป็นไปได้ Project Planning and Feasibility Study. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เอื้อมพร วีสมหมาย. (2539). เกณฑ์การบริหารจัดการพื้นที่สวนสาธารณะและที่พักผ่อนหย่อนใจ. วิทยานิพนธ์ กษ.ม., มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. กรุงเทพฯ.
Abbott, D. and Pollit, K. (1982).Hill Housing. New York: Witney Library of Design.
Lynch, K. (1980).Site Planning. Massachusetts: M.I.T.
O’Reilly, A. M. (1994). Tourist Charring Capacity Concept and Issues. New York: F.A. Praeger.
Pearce, D.G. and Kirk, R.M. (1968).Charring Capacities for Coastal Tourism.London: The Industry and Environment.
Robert, C. K. and Floyd, M. B. (1978).Property Management. New York: McGraw – Hill.
Snyder, J. C. (1980). Introduction of Architecture & Environment. New York: McGraw-Hill.