Education for Being Thai-ness among Indigenous Peoples in the North

Authors

  • Prasit Leepreecha Chiang Mai University
  • Mukdawan Sakboon Chiang Mai University

Keywords:

Education, Thai-ness, Nation-state, Indigenous peoples, Technology of power

Abstract

The Thai state has launched an educational policy and implementation for indigenous peoples in northern Thailand for more than a half century. Based on documentary and field work research during the past few years, the authors argue that state’s education for indigenous peoples is based on Thai nationalism which integrates peoples with diverse ethnic and cultural backgrounds to become Thai as part of its national building project. State’s educational implementation toward indigenous peoples has had tremendous achievement. Indigenous youths who had gone through schooling gradually adopted this consciousness of ‘Thai-ness’ and adapted accordingly, thus, altering their ethnic identity. ‘This article argues that state’s education for indigenous peoples in northern Thailand acts as a ‘technology of power’ for assimilating the “others” in Thai society to become “Thai” in its national building project – a reminiscence of Western internal colonialism.

References

Anderson, B. (1983). Imagined Community. London: Verso.

Barme, S. (1993) . Luang Wichit Wathakan and the Creation of a Thai Identity. Singapore: Institute of Southeast Asian Studies.

Bhruksasri, W. (1989) . Government Policy: Highland Ethnic Minorities. In John McKinnon and Bernard Vienne (eds.), Hill Tribes Today: Problems in Change, (pp. 5-31). Bangkok: White Lotus Orstom.

Bowie, K. (1997). Rituals of National Loyalty: An Anthropology of the State and the Village Scout Movement in Thailand. New York: Columbia University Press.

Brown, D. (1994) . Internal Colonialism and Ethnic Rebellion in Thailand. In The State and Ethnic Politics in Southeast Asia (pp. 158-205). London and New York: Routledge.

Buadaeng, K. (2006) . The Rise and Fall of the Tribal Research Institute (TRI) : “Hill Tribe” Policy and Studies in Thailand. Southeast Asian Studies, 44(3), 359-384.

Chaloemtiarana, T. (1974) . The Sarit Regime, 1957-1963, the Formative Years of Modern Thai Politics. (Ph.D. dissertation, Cornell University).

Chayan, V. (2005) . The Thai State and Ethnic Minorities: From Assimilation to Selective Integration. In by Kusuma Snitwongse and W. Scott Thompson, (eds). Ethnic Conflicts in Southeast Asia, (pp. 151-166). Singapore: Institute of Southeast Asian Studies.

Cohn, B. S. & Nicholas B. D. (1988). Beyond the Fringe: The Nation State, Colonialism, and the Technologies of Power. Journal of Historical Sociology, 1(2), 224- 229.

Copeland, M. (1993) . Contested Nationalism and the 1932 Overthrow of the Absolute Monarchy in Siam. (Ph. D. dissertation, Australian National University).

Eriksen, T. H. (1993) . Ethnicity and Nationalism: Anthropological Perspectives. London; Sterling, Va.: Pluto Press.

Furniss, N. (1976). Internal Colonialism: Its Utility for Understanding the Development of Higher Education in Scotland. Development and Change, 7(4), 445–467.

Gramsci, A. (1959). The Southern Question. In The Modern Prince and Other Writings. New York.

Hechter, M. (1975). Internal Colonialism: The Celtic Fringe in British National Development, 1536-1966. Berkeley and Los Angeles: University of California Press.

Keyes, C. F. (1991). The Proposed World of the School: Thai Villagers’ entry into a Bureaucratic State System. In Charles F. Keyes (ed.), Reshaping Local Worlds: Formal Education and Cultural Change in Rural Southeast Asia, (pp. 89-130) . New Haven, Connecticut: Yale University Southeast Asia Studies.

Keyes, C. F. (2002). Presidential Address: "The Peoples of Asia"-Science and Politics in the Classification of Ethnic Groups in Thailand, China, and Vietnam. The Journal of Asian Studies, 61(4), 1163-1203.

Kunstadter, P (ed.). (1967). Southeast Asian Tribes, Minorities, and Nations. N.J.: Princeton University Press.

Leepreecha, P. (2001) . Kinship and Identity among Hmong in Thailand. (Ph. D. Dissertation, Department of Anthropology, University of Washington, Seattle).

Lenin, V. I. (1956). The Development of Capitalism in Russia. Mosco.

Manndorff, H. (1967). The Hill Tribe Program of the Public Welfare Department, Ministry of Interior, Thailand: Research and Socio-Economic Development. In Peter Kunstadter (ed.), Southeast Asian Tribes, Minorities, and Nations, (pp. 525-552). Princeton, NJ: Princeton University Press.

McCaskill, D., & Kampe, K. (eds.). (1997). Development or Domestication?: Indigenous Peoples of Southeast Asia. Chiang Mai: Silkworm Books.

McKinnon, J., & Bhruksasri, W. (eds.). (1983). Highlanders of Thailand. Kuala Lumpur: Oxford University Press.

McKinnon, J., & Vienne, B. (eds.). (1989). Hill Tribes Today: Problems in Change. White Lotus-Orstom (TRI-ORSTOM PROJECT).

Morgan, L. H. (1964). Ancient Society. Leslie A. White, (Ed.). Cambridge, Mass.: Belknap Press of Harvard University Press.

Sheaffer, S. (2006). Minority Predicament in Thailand. Bangkok Post, October 22, p. 3.

Vandergeest, P. (1992). Siam into Thailand: Constituting Progress, Resistance, and Citizenship. (Ph.D. dissertation, Cornell University).

Vella, W. (1957). Siam under Rama III (1824-1851). New York: Association for Asian Studies.

Winichakul, T. (1994). Siam Mapped: A History of the Geo-body of a Nation. Chiang Mai: Silkworm Books.

Winichakul, T. (2000). The Others Within: Travel and Ethno-Spatial Differentiation of Siamese Subjects 1885-1910. In Andrew Turton, (ed.) Civility and Savagery: Social Identity in Tai States, (pp. 38-62). Curzon.

กรมประชาสงเคราะห์. (2509). ชาวเขาในประเทศไทย โดย พลเอกประภาส จารุเสถียร รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ประธานคณะกรรมการสงเคราะห์ชาวเขา. กรุงเทพฯ: กรมประชาสงเคราะห์ กระทรวงมหาดไทย.

กองทัพภาคที่ 3 และ กระทรวงศึกษาธิการ. (ม.ป.ป.). สื่อการเรียนรู้ภาษาไทย เพื่อปลูกฝังอุดมการณ์ รักชาติ รักภาษาไทย. โครงการความร่วมมือปลูกฝังอุดมการณ์รักชาติ รักภาษาไทย กองทัพภาคที่ 3 ร่วมกับสำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงศึกษาธิการ.

ขจัดภัย บุรุษพัฒน์. (2518). ชาวเขา. กรุงเทพฯ: แพร่พิทยา.

ขจัดภัย บุรุษพัฒน์. (2526). ชนกลุ่มน้อยในไทยกับความมั่นคงของชาติ. กรุงเทพฯ: แพร่พิทยา.

ขวัญชีวัน บัวแดง. (2550). พัฒนาการการจัดการศึกษาของรัฐในชุมชนชาติพันธุ์บนพื้นที่สูง. เชียงใหม่: ศูนย์ศึกษาชาติพันธุ์และการพัฒนา สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ณรงค์ พ่วงพิศ. (2517). พระวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยลาภพฤฒิยากร และการด าเนินนโยบาย เกี่ยวกับโรงเรียนจีนในประเทศไทย เมื่อครั้งทรงดำรงตำแหน่งเสนาบดีกระทรวงธรรมการ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์พระจันทร์.

ดุสิต น้ำฝน. (2526). การผสมผสานของคนจีนในสังคมไทย. ใน คนจีน 200 ปภายใตพระบรมโพธิ สมภาร. กรุงเทพฯ: ศิริชัยการพิมพ์

โดม ไกรปกรณ์. (2556). คุ้มหลวงและเวียงแก้วของเจ้าเชียงใหม่ในสมัยรัชกาลที่ 5: เรื่องราวที่ไม่ถูกเล่าถึงในพงศาวดารสยามและร่องรอยที่พบในหลักฐานอื่น. หน้าจั่ว, 10, 10-25.

ธงชัย วินิจจะกูล. (2544). ประวัติศาสตร์ไทยแบบราชาชาตินิยม จากยุคอาณานิคมอำพรางสู่ราชาชาตินิยมใหม่ หรือลัทธิเสด็จพ่อของกระฎุมพีไทยในปัจจุบัน. ศิลปวัฒนธรรม, 23(1), 57-61.

ธเนศวร์ เจริญเมือง. (2536). มาจากล้านนา. กรุงเทพฯ: ผู้จัดการ.

บือพอ (นามแฝง). (2540). ชีวิตข้า ปกาเกอะญอ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สารคดี.

โบตั๋น (นามแฝง). (2542). จดหมายจากเมืองไทย. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน์. (พิมพครั้งแรก พ.ศ. 2511-2512 ในสตรีสาร).

ปนัดดา บุณยสาระนัย. (2544). กลุ่มชาติพันธุ์ส่วนน้อยในภูมิภาคเอเชียอาคเนย์. เชียงใหม่: สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ประสิทธิ์ ลีปรีชา. (2556). พหุวัฒนธรรมนิยมจากรากหญ้า: ขบวนการเคลื่อนไหวของชนพื้นเมือง และชาติพันธุ์ในประเทศไทย. สังคมศาสตร์, 25(2), 59-108.

ประสิทธิ์ ลีปรีชา. (2558). การศึกษากลุ่มชาติพันธุ์ในภาคเหนือของประเทศไทย. ใน สุริชัย หวันแก้ว (บก.), รหัสวัฒนธรรม: บททบทวนความเข้าใจว่าด้วย “คนไทย” และสังคมไทย, (หน้า 22- 64). เชียงใหม่: ศูนย์ศึกษาชาติพันธุ์และการพัฒนา และศูนย์ภูมิภาคด้านสังคมศาสตร์และ การพัฒนาอย่างยั่งยืน คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ประสิทธิ์ ลีปรีชา. (2560). นามสกุลกับกระบวนการทำให้กลายเป็นไทยในกลุ่มชาติพันธุ์บนพื้นที่สูง. สังคมศาสตร์, 29(1), 85-124.

ประสิทธิ์ ลีปรีชา และปนัดดา บุณยสาระนัย. (2548). สถาบันวิจัยชาวเขากับการศึกษากลุ่มชาติพันธุ์ บนพื้นที่สูงในภาคเหนือ. สังคมศาสตร์, 17(1), 204-307.

ประสิทธิ์ ลีปรีชา และยรรยง ตระการธำรง. (2548). ปิดตนสร้างฐาน: อคติทางชาติพันธุ์กับการไม่ กล้าแสดงตนของคนบนที่สูง. วัฒนธรรมไร้อคติ ชีวิตไร้ความรุนแรง. เอกสารวิชาการลำดับ ที่ 52 ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร, (หน้า 183-220). กรุงเทพฯ: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร.

ปิ่นแก้ว เหลืองอร่ามศรี (บก.). (2546). อัตลักษณ์ ชาติพันธุ์และความเป็นชายขอบ. กรุงเทพฯ: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร.

พระมหารัชมังคลาจารย์, สมเด็จ และคณะ. (2549). ๘๐ ปี จิรายุวัฒนา ปวัทฒกานุสรณ์. เชียงใหม่: บุณย์ศิริการพิมพ์.

ม.ป.ช. (2550). ๗๒ ปี พระราชวิมลเมธี สิริสมมังคลานุสรณ์. เชียงใหม่: บุณย์ศิริการพิมพ์.

ยศ สันตสมบัติ. (2542). ความหลากหลายทางชีวภาพและภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน . เชียงใหม่ : ภาควิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา คณ ะสังค มศาสต ร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ศุภรา มณีรัตน์. (2548). โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์: พื้นที่สร้างความเป็น “พลเมืองไทย” ในกลุ่มคนชายขอบ กรณีศึกษาโรงเรียนศึกษาสงเคราะห์พนมทวน จังหวัดกาญจนบุรี. (วิทยานิพนธ์ สังคมวิทยาและมานุษยวิทยามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).

สกินเนอร์, จี. วิลเลียม. (2529). สังคมจีนในไทย: ประวัติศาสตร์เชิงวิเคราะห์. กรุงเทพฯ: มูลนิธิ โตโยต้า และมูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.

สมัย เทียนชัย. (2520). ประวัติการศึกษาไทย. เชียงใหม่: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สมัย เทียนชัย. (2528). เอกสารคำสอนประวัติการศึกษาไทย (Survey of Thai Education). เชียงใหม่: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สรัสวดี อ๋องสกุล. (2529). ประวัติศาสตร์ล้านนา. เชียงใหม่: โครงการส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สุเทพ สุนทรเภสัช. (2540). มานุษยวิทยากับประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.

สุเทพ สุนทรเภสัช. (2548). ชาติพันธุ์สัมพันธ์: แนวคิดพื้นฐานทางมานุษยวิทยาในการศึกษาอัต ลักษณ์กลุ่มชาติพันธุ์ ประชาชาติ และการจัดองค์กรความสัมพันธ์ทางชาติพันธุ์. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2530). รายงานการวิจัยเรื่อง นโยบายและการจัดการศึกษาสำหรับชาวเขาในประเทศไทย. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.

สำนักงานสภาชนพื้นเมืองแห่งประเทศไทย. (2558). เอกสารสรุปข้อมูลพื้นฐานและเหตุผล ประกอบการเสนอร่างพระราชบัญญัติสภาชนเผ่าพื้นเมืองแห่งประเทศไทย พ.ศ. ... เชียงใหม่: สำนักงานสภาชนเผ่าพื้นเมืองแห่งประเทศไทย.

อัศวพาหุ. (2528). พวกยิวแห่งบูรพทิศ: และเมืองไทยจงตื่นเถิด. กรุงเทพฯ: มูลนิธิพระบรมราชา นุสรณ์พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว.

อานันท์ กาญจนพันธุ์. (2552). คิดอย่างมิเชล ฟูโกต์ คิดอย่างวิพากษ์: จากวาทกรรมของอัตบุคคลถึง จุดเปลี่ยนของอัตตา. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

ผู้ให้สัมภาษณ์และเอื้อเฟื้อภาพถ่าย

ประสิทธิ์ สุขสวัสดิ์. อดีตลูกจ้างศูนย์พัฒนาและสงเคราะห์ชาวเขา จังหวัดน่าน. (สัมภาษณ์ 8 เมษายน 2558).

ประสงค์ (นามแฝง). อดีตนักเรียนโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนแห่งหนึ่ง อำเภอแม่สรวย จังหวัดเชียงราย. (สัมภาษณ์28 กันยายน 2551).

รักชาติ (นามแฝง). ปลัดอำเภอประจำอำเภอแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่. (สัมภาษณ์ 5 กรกฎาคม 2559).

เหมยเจียม แซ่จ๋าว. หญิงชาวอิ้วเมี่ยน(เย้า) ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง อำเภอปัว จังหวัดน่าน . (สัมภาษณ์ 15 กันยายน 2550).

อิทธิพล (นามแฝง). ผู้อำนวยการโรงเรียนแห่งหนึ่งในหมู่บ้านม้ง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. (สัมภาษณ์ 22 พฤษภาคม 2558).

Imogene Williams. อดีตมิชชันนารีชาวสหรัฐอเมริกา ผู้ดูแลหอพักคริสเตียนในอำเภอปัว จังหวัด น่าน. ถ่ายเมื่อปี พ.ศ. 2511

Downloads

Published

2021-08-11

Issue

Section

บทความวิจัย