The Values toward Males and Females: The Reflections from Thai and Chinese Idioms
Keywords:
Values, Males, Females, Thai idioms, Chinese idiomsAbstract
This research aimed to 1) study the values toward males and females from Thai and Chineseidioms and 2) compare the values toward males and females in Thai and Chinese societies. It was found that the Thai idioms reflected four values toward males: 1) honor and prestige, 2) family or lover honesty, 3) diligence, knowledge, and ability, and 4) marriage and partner selection. With regard to the Chinese idioms, they reflected six values toward males: 1) marriage and partner selection, 2) paying more attention to males than females, 3) gratitude, 4) honor and prestige, 5) family or lover honesty, and 6) diligence, knowledge, and ability. The Thai idioms reflecting the values toward females included being a virtuous lady, woman’s beauty, marriage and partner selection respectively. The Chinese idioms reflecting three values toward females were the woman’s beauty, marriage and partner selection, and being a virtuous lady. The Thai idioms that could reflect values for both males and females were partner suitability and family honesty. The Chinese idioms that could reflect the values toward males and females were partner suitability and love between a wife and husband or lovers. When comparing the two societies, the study revealed that both societies shared four values toward males. However, Thai society put the most emphasis on honor and prestige while Chinese society paid the most attention to marriage and partner selection. The values only found in Chinese society were paying more attention to males than females and the gratitude importance. Both societies had the same three values toward females. Being a virtuous lady gained the most attention from Thai society while Chinese society paid the main attention to the woman’s beauty. Both societies had the same values toward males and females regarding suitable partner selection. However, both societies had different values: Thai society had family honesty value while Chinese society had love value of couples or lovers.
References
กรมศิลปากร. (2555). ไตรภูมิกถาฉบับถอดความ. https://vajirayana.org
กรมศิลปากร. (2564). ประชุมกลอนนิราศต่าง ๆ ภาคที่ 1 นิราศสุนทรภู่ 4 เรื่อง. https:// vajirayana.org
กระทรวงศีกษาธิการ. (2543). สำนวนไทย. กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ.
เกษม ปราณีธยาศัย. (2554). ผู้ชายในครอบครัวจีน กรณีศึกษา: ครอบครัวคนจีนแต้จิ๋วในตำบล มหาชัย อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสาคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
โชษิตา มณีใส. (2558). อาวาสโวหารภาษิตสอนชาย: ชะตากรรมในอุ้งมือสตรี. วารสารวรรณวิทัศน์, 15, 81-104.
ดวงพร รื่นเรืองฤทธิ์ และ Huang Guomei. (2561). ภาพสะท้อนชีวิตรักและการแต่งงานของชาวจีนผ่านคำสแลงในแต่ละยุค. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า, 5(1), 87-94.
ธัญญารัตน์ มะลาศรี. (2562). เปรียบเทียบทัศนคติที่เกี่ยวกับความรักและการแต่งงาน กรณีศึกษาสำนวนสุภาษิตไทย-จีน. วารสารวิจัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น(ฉบับบัณฑิตศึกษา) สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(2), 135-144.
บารนี บุญทรง. (2554). ค่านิยมของญี่ปุ่นที่สะท้อนจากสุภาษิตของคนญี่ปุ่นในสังคมปัจจุบัน. รายงานการวิจัย (ทุนอุดหนุนการวิจัยจากงบประมาณรายได้กองทุนงานวิจัย). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
“แม่ร้อยชั่ง” ถึง “งามทั้งห้าไร่” สำนวนชมสาวๆ ในอดีต. (2562). ศิลปวัฒนธรรม. https://www.silpa-mag.com/culture/article_22096.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2551). ภาษิต คำพังเพย และสำนวนไทย (พิมพ์ครั้งที่ 13). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
ศิริวรรณ วรชัยยุทธ. (2559). “แม่ และ เมีย” บทบาทของผู้หญิงในสังคมจีน ใน พลังหญิง แม่ เมียและเทพสตรี: ความจริงและภาพแทน. (น.249-259). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
สง่า กาญจนาคพันธุ์. (2543). สำนวนไทย (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: โรงเรียนภาษาและวัฒนธรรมสมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี(ไทย-ญี่ปุ่น).
สุวรรณา สถาอานันท์. (2562). หลุนอี่ว์: ขงจื่อสนทนา: กรุงเทพฯ: โอเพ่น โซไซตี้.
อติชาติ คำพวง. (2563). คติด้านความกตัญญู (孝) ในวัฒนธรรมจีน: ภาพสะท้อนจริยศาสตร์ครอบครัวจีนผ่านสำนวน. มนุษยศาสตร์สาร, 21(1), 137-157.
อรวี บุนนาค. (2561). ภาพสะท้อนหลักและศิลปะการพูดจากสำนวนไทย. วารสารมนุษยสังคมปริทัศน์, 20(1), 149-163.
อำนาจ ปักษาสุข. (กรกฎาคม-ธันวาคม 2562). สำนวนไทยที่ใช้เฉพาะกับเพศชาย: ภาพสะท้อนสังคมไทย. วารสารวรรณวิทัศน์, 19, 87-103.
อุบล เทศทอง. (2558). ค่านิยมของคนไทยและคนเขมร: ภาพสะท้อนจากภาษิต. วารสาร วรรณวิทัศน์, 15, 105-134.
Min Mei, ปฏิพันธ์ อุทยานุกูล และ ยุพิน จันทร์เรือง. (2561). การศึกษาวิเคราะห์ค่านิยมในสำนวนไทย. พิฆเนศวร์สาร, 14(1), 135-147.
孔夫庆. (2019). 浅析儒家思想传播对中国的影响.传播力研究, 29.
历振依编写. (2010). 常用汉语谚语词典(第三版). 上海: 上海大学出版社.
刘青衢. (2021). 儒家《诗》教视域下的夫妇之道. 天府新论, 4, 74-83.
马柯南. (2014). 论中国古代婚姻中“门当户对”的社会学意义.法制与社会, 6,15-16.
孟志中,向亚云编著. (2014). 孝,不能等待. 北京: 新华出版社.
秦朋. (2017). 我国古代婚姻年龄问题研究及当代意义.法律硕士学位论文. 郑州大学.
编委会. (2004). 成语大词典(双色缩印版). 北京: 商务印书馆国际有限公司.
王杜. (2014). 汉泰婚姻爱情类成语比较研究. 硕士学位论文. 南京师范大学.
王锡琴. (2017). 中国古代婚姻之礼与法. 山东工会论坛, 23(1), 96-99.
孙红德编著. (2011). 汉语俗语词典(修订本). 北京: 商务印书馆.