เซฟโซน : อุปสรรคต่อการพัฒนาศักยภาพเด็กพิการซ้อน

Main Article Content

ทรงกลด จารุนนทรากุล
รัชนีกร ทองสุขดี

บทคัดย่อ

การหันมาทำไร่กาแฟของสมาชิกชุมชนตำบลดอยช้างและตำบลวาวี อำเภอแม่สรวย จังหวัดเชียงราย ได้สร้างความมั่นคงเป็นอย่างดีแก่สภาพเศรษฐกิจของท้องถิ่นและยังช่วยให้สมาชิกอันประกอบไปด้วยชาวเขา 8 ชนเผ่าสามารถสร้างครอบครัวขนาดใหญ่อยู่รวมกันเป็นหลักแหล่งในพื้นที่ปลอดภัย (Safe zone) ในอีกทางหนึ่ง ความมั่นคงนี้กลับทำให้ความกระตือรือร้นของผู้ปกครองบางคนต่อการพัฒนาศักยภาพเด็กพิการซ้อนถดถอยลงไป ยิ่งเมื่อรวมเข้ากับพฤติกรรมการปกป้องจนเกินพอดี (Overprotective) ด้วยแล้ว นับว่าเป็นอุปสรรคสำคัญประการหนึ่งต่อการทำงานร่วมกันอย่างหนักของครอบครัวคนพิการ อาสาสมัคร และหน่วยงานราชการที่เกี่ยวข้องที่มุ่งมั่นจะยกระดับชีวิตของคนพิการในชุมชนแห่งนี้ให้ดีขึ้น การลดอุปสรรคดังกล่าวจึงอยู่ที่การสร้างทัศนคติเชิงบวกของผู้ปกครองต่อศักยภาพของเด็กพิการซ้อนและการรับรู้ถึงบทบาทหน้าที่ของตนในการสร้างสภาพแวดล้อมที่มีอิทธิพลต่อการเกิดแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ (Achievement Motive) ซึ่งจะช่วยทำให้เด็กพิการซ้อนสามารถพัฒนาตนเองได้เต็มศักยภาพของตนในที่สุด

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จารุนนทรากุล ท., & ทองสุขดี ร. . (2019). เซฟโซน : อุปสรรคต่อการพัฒนาศักยภาพเด็กพิการซ้อน. สิกขณา, 6(7), 1–15. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/JSikkhana/article/view/241009
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2543). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ: บริษัทพิมพ์ดีจำกัด
ศรีเรือน แก้วกังวาน. (2556). จิตวิทยาเด็กและผู้ใหญ่ที่มีลักษณะพิเศษ. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์หมอชาวบ้าน
Psycho OK. (2561). พ่อแม่เฮลิคอปเตอร์. [เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก www.psycho-ok.blogspot.com