เปรียบเทียบการเมืองการปกครองไทยกับอินเดีย

บทคัดย่อ

การวิจัยมีวัตถุประสงค์
 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันของพรรคการเมืองไทยและพรรคการเมือง
ของอินเดีย
2) ศึกษาปัญหาและอุปสรรคของการพัฒนาประชาธิปไตยของทั้งสองประเทศ
3) เสนอการบริหารพรรคการเมืองสู่ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่
การวิจัยเชิงเอกสาร วิเคราะห์ข้อมูลโดยการเหนี่ยวนาเชิงวิเคราะห์และการตีความสาหรับรูปแบบเฉพาะ
เรื่อง
การค้นพบที่สาคัญของการวิจัยมีดังนี้
1. ในอินเดียพรรคการเมืองอาจเป็นพรรคแห่งชาติหรือรัฐภาคี การจะได้รับการพิจารณาให้
เป็นพรรคแห่งชาติ พรรคการเมืองจะต้องได้รับการยอมรับในสี่รัฐขึ้นไป และจะเป็นพรรคร่วมหรือฝ่าย
ค้านในรัฐเหล่านั้น พรรคคองเกรสเดิมสนับสนุนสังคมนิยมในระดับปานกลางและมีการวางแผน
เศรษฐกิจแบบผสม แม้จะมีปัญหาทั้งหมด แต่อินเดียก็ยังคงเป็นประชาธิปไตยที่มีชีวิตชีวาและทาหน้าที่
ส่งสัญญาณให้กับนักประชาธิปไตยในหลายประเทศโดยรอบ
พรรคการเมืองไทยโดยทั่วไปเป็นพรรคการเมืองที่ตั้งขึ้นโดยเอกชนที่มีแนวคิด อุดมการณ์และ
ผลประโยชน์ร่วมกันหรือความสนใจที่คล้ายคลึงกัน ในความเป็นจริงการจัดตั้งพรรคการเมืองของไทย
เรามีหน้าที่ควบคุมกระบวนการหลักการและวิธีการจัดตั้ง ไม่ใช่แนวคิดเดียวกับที่มีความสนใจร่วมกันใน
การจัดตั้งพรรคการเมือง
2. ปัญหาและอุปสรรคของการพัฒนาประชาธิปไตยของทั้งสองประเทศ ได้แก่ อุดมการณ์ทาง
การเมืองการมีส่วนร่วมทางการเมืองปัจจัยภายนอก รวมถึงการมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหาร
พรรคการเมือง
3. รูปแบบความมุ่งหมายของทั้งสองประเทศเกี่ยวกับพรรคการเมืองเพื่อประชาธิปไตยแบบมี
ส่วนร่วมต้องใช้แนวทาง 4 ประการดังนี้ การพัฒนาประชาชนให้เป็น “พลเมือง” ที่ดี การพัฒนาพรรค
การเมืองให้เป็น “สถาบันทางการเมือง” ที่เหมาะสมมีแนวทางในการเสริมสร้างประชาธิปไตย การ
พัฒนาวัฒนธรรมทางการเมืองในแนวทางที่เหมาะสมสาหรับ การพัฒนาดุลยภาพทางการเมืองระดับมห
ภาคควรได้รับการพัฒนาโดยใช้เศรษฐกิจสังคมไปสู่ดุลอานาจของนโยบายสาธารณะที่เท่าเทียมกัน