บูรณาการสุนทรียศาสตร์ในทางโลก และ ทางธรรม เพื่อปรับใช้ในชีวิต

บทคัดย่อ

 สุนทรียศาสตร์ทางโลก หรือ ความงามอย่างสมมติสัจจะ อันเป็นความงามตามภาษาโลกที่เกิดขึ้นจากการปรุงแต่งของประสาทสัมผัสทั้ง๕ ได้แก่ ตา หู จมูก ลิ้น และ กาย แม้ความงามเหล่านี้จะวิจิตรเพียงใดก็มิใช่สิ่งยั่งยืน จึงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น แต่ที่พรรณนาความงามอย่างพิศดารก็เพื่อให้มนุษย์เกิดศรัทธาในการให้ทาน รักษาศีล และ เจริญภาวนา
 ส่วนสุทรียศาสตร์ทางธรรม หรือ ความงามอย่างปรมัตถสัจจะ อันเป็นความงามจริงแท้ เป็นเรื่องของการปฏิบัติตามธรรมวินัย คือ การละเว้นชั่วด้วย กาย วาจา ใจ เรียกว่า ศีลงาม การเพียรพยายามปฏิบัติธรรม เรียกว่า ธรรมงาม การหลุดพันจากอาสวะกิเลส เรียกว่า ปัญญางาม
 สุนทรียศาสตร์ทางโลก และ สุนทรียศาสตร์ทางธรรม จะเกื้อกูลกันและกัน ฉะนั้น ในการนำสุนทรียศาสตร์ทางโลก และ ทางธรรม มาปรับใช้ในชีวิตจึงต้องให้เป็นไปอย่างสมดูลย์