Buddhist Response to Environmental Degradation

Main Article Content

พิชศาล พันธุ์วัฒนา

Abstract

ปัญหาสิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้นกับประชาคมโลกมีอยู่อย่างมากทั้งในอากาศ น้ำ และใต้ดิน เช่น มลพิษทางอากาศ น้ำทิ้งจากแหล่งชุมชน ความเสื่อมโทรมของดิน ซึ่งปัญหาหลักของความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมต่างๆ ที่ไม่ควรมองข้ามนั้นเกิดจากมนุษย์ทั้งทางตรงและทางอ้อม มนุษย์ต่างเพียรพยายามแก้ไขโดยมุ่งเน้นการเรียนรู้และนำ หลักการหรือแนวทางที่เรียนรู้ไปประยุกต์ใช้แก้ไขจวบจนปัจจุบันแต่ยังคงแก้ปัญหาไม่ดีเท่าที่ควร ประเด็นอาจเพราะไม่ใช่หลักการหรือแนวทางแก้ปัญหาที่ถูกต้องมนุษย์ควรลองปรับเปลี่ยนระบบความคิด และการกระทำ โดยการมองย้อนกลับมายังภายในหรือที่ตัวเองและพร้อมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของตนตามพุทธวิธีและแนวทางของผู้เผยแพร่ศาสนาที่นำ เสนอในบทความนี้ สิ่งแวดล้อมที่เสื่อมโทรมจึงจะมีโอกาสฟื้นตัวได้ หรืออย่างน้อยที่สุดก็ไม่เสื่อมโทรมไปมากกว่านี้ ปัญหาความเสื่อมโทรมด้านสิ่งแวดล้อมที่แท้จริงเกิดจากการบริโภคเกินความจำ เป็นซึ่งในแง่ของพุทธศาสนาจะต้องแก้ปัญหาโดยการแก้ไขปรับปรุงความพอดีในจิตสำ นึกของมนุษย์

 

The numerous environmental problems of air, water and underground pollutants have been well documented in the international arena for years. Communities worldwide have suffered from hazardous wastewater and soil degradation of all descriptions. A major cause of these persistent problems, either directly or indirectly, is nothing other than man himself. Men have been trying for years to focus on learning and applying sophisticated principles and guidelines to manage the problem, but the problem seems without end. Men may have to change the system of thinking and action by looking back to the interior or his own mind and adjust his behavior according to the Buddhist way. This is the intent of this article. Environmental degradation has a chance to recover, or at least not become worse than it was now. The real problem of environmental degradation occurs from excessive human consumption, therefore in the Buddhist way, the problem has to solved by improving human sufficiency through the consciousness.

Article Details

Section
Articles (บทความ)