Tourism Logistics Model Management: Cycling for Health Along the Railway Line, Thung Song District, Nakhon Si Thammarat Province

Main Article Content

Tiranan Wattanayotin
Nuchakorn Kongyarit

Abstract

The research aimed to study the logistics model for health tourism cycling and to propose a tourism logistics model for health tourism cycling along the railway route in Thung Song District, Nakhon Si Thammarat Province, to promote tourism. The study involved collecting data from 400 cyclists, focusing on seven components. The statistical methods used in the research included percentage, mean, and standard deviation, analyzed using the SPSS program. The findings indicated six proposed cycling routes, with most involving medium-distance cycling between 11-20 kilometers. These routes feature good road conditions and beautiful natural scenery throughout, including streams, waterfalls, and lush mountains. From the distribution of questionnaires, cyclists showed a high level of satisfaction. An urgent improvement suggested is enhancing the communication
of information so that cyclists can accurately study the tourist sites they plan to visit, ensuring that their cycling trips are well-planned.

Article Details

How to Cite
Wattanayotin, T. ., & Kongyarit, N. . (2025). Tourism Logistics Model Management: Cycling for Health Along the Railway Line, Thung Song District, Nakhon Si Thammarat Province. Rattanakosin Journal of Social Sciences and Humanities, 6(3), 13–27. retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RJSH/article/view/274369
Section
Research Articles

References

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2560). รางวัลอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. https://www.tat.or.th/th.

จิราพรณ์ พรหมเทพ. (2561). แนวทางการพัฒนาการตลาดเส้นทางท่องเที่ยวริมฝั่งโขง อำเภอเมือง จังหวัดนครพนม. วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชน

แห่งประเทศไทยในพระราชูปถัมก์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี. 7 (ฉบับพิเศษ), 10-17.

โชติพงษ์ บุญฤทธิ์ และคณะ. (2560). การพัฒนาเส้นทางจักรยานเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวในเขตเทศบาลนครสงขลาโดยกระบวนการมีส่วนร่วม. วารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร, 14(1), (89-227).

ทรรศนะ บุญอยู่. (2548). แนวทางการวางแผนการพัฒนาระบบจักรยานในเมืองภูมิภาค (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.

ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2557). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. วีอินเตอร์พริ้นทร์.

ธิรนันท์ วัฒนโยธิน และคณะ. (2560). แนวทางการพัฒนาศักยภาพระบบโลจิสติกส์การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ จังหวัดนครศรีธรรมราช. Thai Value Chain Management & Logistics Conference (Thai VCML) ครั้งที่ 17 (หน้า 549-557). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

บุษบา สิทธิการ และคณะ. (2552). การพัฒนาบทบาทองค์การปกครองส่วนท้องถิ่นในการส่งเสริมและสนับสนุนความพร้อมของเส้นทางเชื่อมโยงการท่องเที่ยวโดยชุมชนในกลุ่มภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย (รายงานวิจัย). สำนักงานคณะวิจัยแห่งชาติ.

มิ่งสรรพ์ ขาวสะอาด และคมสัน สุริยะ. (2551). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงบูรณาการที่ยั่งยืนในกลุ่มแม่น้ำโขง3 (รายงานวิจัย). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

รวีวรรณ วิโรจน์วรรณ. (2561). แนวทางในการพัฒนาเส้นทางการปั่นจักรยานสำหรับนักท่องเที่ยวบริเวณพื้นที่บางกระเจ้า อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 10(3), (96-109).

สุถี เสริฐศรี. (2557). แนวทางการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนในชุมชนคลองโคน อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสงคราม (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

อมลิณรัศมิ์ ศรีบัวนา. (2559). การจัดการโลจิสติกส์สำหรับการท่องเที่ยวในวัดศรีสุพรรณ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

อัจฉรี จันทมูล. (2557). การพัฒนาเส้นทางท่องเที่ยวเพื่อเชื่อมโยงแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมลุ่มน้ำโขง(วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.