ความเครียดและความฉลาดทางอารมณ์ของนักศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์หลักเพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างความเครียด และความฉลาดทางอารมณ์ของนักศึกษาในสามกลุ่มสาขาของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ กระบวนการเริ่มต้นด้วยการคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างจากนักศึกษาจำนวน 3 กลุ่มสาขาคือ สายสังคม สายเทคโนโลยี และสายการออกแบบ รวมทั้งสิ้น 360 คน จากนั้นให้นักศึกษาทำแบบประเมินความเครียด และแบบประเมินความฉลาดทางอารมณ์ ก่อนจะนำคำตอบจากแบบประเมินดังกล่าวมาวิเคราะห์ค่าสถิติเชิงพรรณนา และสถิติสหสัมพันธ์อย่างง่ายของเพียร์สัน  ผลการวิจัยพบว่า 1) นักศึกษาโดยส่วนใหญ่มีภาวะความเครียดเล็กน้อย โดยนักศึกษาสายเทคโนโลยีมีความเครียดน้อยที่สุดเมื่อเทียบกับอีกสองกลุ่มสาขา 2) นักศึกษาส่วนใหญ่มีความฉลาดทางอารมณ์อยู่ในเกณฑ์ปกติ โดยนักศึกษาสายเทคโนโลยีมีความฉลาดอารมณ์ในระดับสูงเป็นจำนวนมากที่สุดเมื่อเทียบกับอีกสองกลุ่มสาขา และสายการออกแบบมีความฉลาดทางอารมณ์ในระดับต่ำกว่าปกติเป็นจำนวนมากที่สุดเมื่อเทียบกับอีกสองกลุ่มสาขา 3) ความเครียดมีความสัมพันธ์ตรงข้ามกับความฉลาดทางอารมณ์ในทุกด้าน โดยความเครียดที่เพิ่มขึ้นจะส่งผลกระทบต่อความฉลาดทางอารมณ์ด้านดีของนักศึกษาสายสังคมมากที่สุด นอกจากนี้ ยังส่งผลกระทบน้อยที่สุดต่อความฉลาดทางอารมณ์ด้านเก่ง และความฉลาดทางอารมณ์ด้านสุขของนักศึกษาสายการออกแบบอีกด้วย