ขนมอาลัวกุหลาบพลังงานต่ำจากมะพร้าวน้ำหอม
Main Article Content
บทคัดย่อ
ขนมอาลัวเป็นขนมที่มีรสชาติหอมหวาน มีรูปลักษณ์ และสีสันสวยงาม แต่ให้พลังงานสูงเนื่องจากมีกะทิเป็นส่วนประกอบหลัก ดังนั้นงานวิจัยนี้ จึงสนใจศึกษาการใช้มะพร้าวน้ำหอม ซึ่งเป็นพืชเศรษฐกิจหลักของ จ.นครปฐม ทดแทนกะทิบางส่วนเพื่อลดพลังงานลง โดยใช้สูตรมาตรฐานขนมอาลัว 3 สูตร ทดสอบการยอมรับทางประสาทสัมผัส จากผู้ทดสอบชิม 30 คน พบว่า สูตรมาตรฐานที่ประกอบด้วย แป้งสาลีอเนกประสงค์ น้ำตาลทราย และกะทิ ร้อยละ 10.35, 34.48 และ 55.17 ตามลำดับ นำไปอบแห้งที่อุณหภูมิ 70 องศาเซลเซียส 14 ชั่วโมง ได้รับการยอมรับมากที่สุด เพราะมีสีสวยและมีเนื้อสัมผัสที่ดี จากนั้นนำสูตรดังกล่าวมาปรับลดปริมาณกะทิลง โดยใช้มะพร้าวน้ำหอมทดแทนร้อยละ 25 50 และ 75 ทดสอบการยอมรับทางประสาทสัมผัส โดยผู้ทดสอบชิม 30 คน พบว่า สูตรที่ใช้มะพร้าวน้ำหอมทดแทนกะทิร้อยละ 75 ได้รับการยอมรับมากกว่าสูตรอื่น ๆ และให้พลังงานต่อชิ้นลงร้อยละ 40 (22.76 กิโลแคลอรี) ซึ่งเดิมสูตรมาตรฐานให้พลังงาน 37.70 กิโลแคลอรีต่อชิ้น ดังนั้น ขนมอาลัวกุหลาบที่ใช้มะพร้าวน้ำหอมทดแทนกะทิร้อยละ 75 สามารถพัฒนาเป็นขนมเพื่อสุขภาพได้
Article Details
ข้อความภายในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารทั้งหมด รวมถึงรูปภาพประกอบ ตาราง เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ การนำเนื้อหา ข้อความหรือข้อคิดเห็น รูปภาพ ตาราง ของบทความไปจัดพิมพ์เผยแพร่ในรูปแบบต่าง ๆ เพื่อใช้ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตจากกองบรรณาธิการวารสารอย่างเป็นลายลักษณ์อักษร
มหาวิทยาลัยฯ อนุญาตให้สามารถนำไฟล์บทความไปใช้ประโยชน์และเผยแพร่ต่อได้ โดยต้องแสดงที่มาจากวารสารและไม่ใช้เพื่อการค้า
ข้อความที่ปรากฏในบทความในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์ และบุคลากร คณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯแต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเอง ตลอดจนความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความเป็นของผู้เขียน ไม่เกี่ยวข้องกับกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
กลุ่มยุทธศาสตร์และแผนงาน สำนักโรคไม่ติดต่อ. (2559). รายงานประจำปี 2558. กรุงเทพฯ:สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์.
กองโภชนาการ กระทรวงสาธารณสุข. (2544). ตารางแสดงคุณค่าทางโภชนาการของอาหารไทย Nutritive Values of Thai Food. กรุงเทพฯ.
กิจติยา แคดี. (2557). ขนมไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แม่บ้าน.
คณาจารย์ ภาควิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอาหาร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. (2539). วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการอาหาร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
จริยา เดชกุญชร. (2549). ขนมไทยเล่ม 1. กรุงเทพฯ: บริษัทวี.พริ้นท์.
ธัญนันท์ อบถม. (2555). ขนมหวานไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์อมรินทร์.
รุ่งทิวา วงศ์ไพศาลฤทธิ์. (2553). ขนมไทยชาววัง. กรุงเทพฯ: บริษัทพิมพ์ดีการพิมพ์ จำกัด.
วันดี ณ สงขลา. (2544). ขนมไทยไม่ง่ายอย่างที่คิด ตอน อาลัว. นิตยสารแม่บ้าน, 25(383), 57-58.
สิริพันธุ์ จุลกรังคะ. (2558). โภชนาการศาสตร์เบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
อบเชย วงศ์ทอง. (2554). หลักการประกอบอาหาร. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
อาฒยา สันตะกุล, อบเชย วงศ์ทอง และกาญจน ลุศนันทน์. (2549). การพัฒนาขนมอาลัวให้ได้สูตรมาตรฐาน. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.