การจัดการโลจิสติกส์เพื่อพัฒนาเส้นทางท่องเที่ยวเชิงอาหาร ถนนราชดำเนิน อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาวิจัยนี้เป็นแบบผสมผสาน (Mixed Research) มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาโลจิสติกส์ การท่องเที่ยวเชิงอาหาร ถนนราชดำเนิน อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช 2) เพื่อสร้างเส้นทาง การท่องเที่ยวเชิงอาหาร จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยมุ่งเน้นเส้นทางท่องเที่ยวเศรษฐกิจของจังหวัดนครศรีธรรมราช เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการวิจัยเชิงปริมาณ จากกลุ่มตัวอย่างนักท่องเที่ยวที่เดินทางเข้ามาท่องเที่ยว ในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช 200 คน โดยการเก็บรวบรวมข้อมูลจากแบบสอบถาม โดยสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง จากผู้ประกอบการร้านอาหารในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช จำนวน 5 คน โดยใช้การสัมภาษณ์แบบเชิงลึกโดยสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงบรรยาย ผลการศึกษาพบว่ามีระดับความพึงพอใจในระดับมาก นักท่องเที่ยวที่เดินทางเข้ามาท่องเที่ยวในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช มีความคิดเห็นในด้านการไหลทางกายภาพ ด้านการไหลของข้อมูลข่าวสาร ด้านการไหลทางการเงิน ผลการทดสอบพบว่า มีความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก ผลการศึกษาจากการสัมภาษณ์ผู้ประกอบการ ในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราชมีความพร้อมในการรองรับนักท่องเที่ยว มีสถานที่จอดรถ มีการรองรับนักท่องเที่ยวจำนวนมาก อย่างเช่น กลุ่มทัวร์ นักท่องเที่ยวสามารถติดต่อสอบถามก่อนเข้ามาใช้บริการร้านอาหารได้ มีการเรียนรู้การทำขนมลาและขนมจีนเส้นสด มีการวางแผนพัฒนาร้านและมีการรับมือกับโรคระบาด COVID 19 การประชาสัมพันธ์ผ่านสื่อต่าง ๆ และผู้ประกอบการ เข้าร่วมการอบรมเกี่ยวกับความพร้อมในการให้บริการ เช่น สุขลักษณะ อบรมพนักงานให้มีใจรักในการบริการและพัฒนาร้านอาหารให้มีประสิทธิภาพมากที่สุด
Article Details
ข้อความภายในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารทั้งหมด รวมถึงรูปภาพประกอบ ตาราง เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ การนำเนื้อหา ข้อความหรือข้อคิดเห็น รูปภาพ ตาราง ของบทความไปจัดพิมพ์เผยแพร่ในรูปแบบต่าง ๆ เพื่อใช้ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตจากกองบรรณาธิการวารสารอย่างเป็นลายลักษณ์อักษร
มหาวิทยาลัยฯ อนุญาตให้สามารถนำไฟล์บทความไปใช้ประโยชน์และเผยแพร่ต่อได้ โดยต้องแสดงที่มาจากวารสารและไม่ใช้เพื่อการค้า
ข้อความที่ปรากฏในบทความในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์ และบุคลากร คณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯแต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเอง ตลอดจนความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความเป็นของผู้เขียน ไม่เกี่ยวข้องกับกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
ชาคริต อ่องทน และพิทักษ์ ศิริวงศ์. (2560). ศักยภาพการท่องเที่ยวเพื่อการเรียนรู้เกี่ยวกับอาหารริมทางบนถนนเยาวราช. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก, 6(1), 129-137.
ญาดา ชอบทำดี. (2562). รูปแบบการท่องเที่ยวเชิงอาหารพื้นถิ่นชายฝั่งทะเลภาคตะวันออก. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 13(2), 403-413.
หทัยชนก ฉิมบ้านไร และ รักษ์พงศ์ วงศาโรจน์. (2558). ศักยภาพอาหารพื้นเมืองและแนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวผ่านอาหารพื้นเมืองจังหวัดน่าน. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 11(1), 37-53.
Cohen, E. & Avieli, N. (2004). Food in tourism. Attraction and Impediment. Annals of Tourism Research, 31(4), 755-778.
Hall, C.M. (2003). Wine, food and tourism marketing. The Haworth Hospitality Press: New York.
National Geographic. (2019). Gastronomy: การท่องเที่ยวเชิงอาหาร. Retrieved on December 20, 2020, from https://ngthai.com/news-activity/20864/gastronomy/
OECD. (2012). Food and the Tourism Experience: The OECD-Korea Workshop. OECD Studies on Tourism, OECD Publishing.
Rand, G.E. du & Heath, E. (2006). “Towards a framework for food tourism as an element of destination marketing”. Current Issues in Tourism, 9(3): 206-234.
Taro Yamane. (1973). Statistics: an introductory analysis. New York: New York: Harper & Row.
Tourism Authority of Thailand. (2017). Food on the move. TAT Review. Retrieved on December 23, 2020 from https://etatjournal.files.wordpress.com/ 2017/01/tat12017-rev2.pd.
