การจัดการโลจิสติกส์และโซ่อุปทานสมุนไพรสำหรับกลุ่มวิสาหกิจชุมชน กรณีศึกษา อำเภอดอนตูม จังหวัดนครปฐม

Main Article Content

อุทัย แก้วกลม
เนรัญชลา กำไลทอง
น้ำฝน เสนางคนิกร

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวัดประสิทธิภาพการจัดการโลจิสติกส์และโซ่อุปทานสมุนไพร สำหรับกลุ่มวิสาหกิจชุมชน ในอำเภอดอนตูม จังหวัดนครปฐม โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล จากนั้นวิเคราะห์ประสิทธิภาพด้วยแบบจำลองอ้างอิงการดำเนินงานโซ่อุปทาน ผลการศึกษาพบว่า ด้านการวางแผน มีรอบระยะเวลาการจัดซื้อเฉลี่ย 5 วันต่อครั้ง ด้านการจัดซื้อจัดหาวัตถุดิบ มีปริมาณวัตถุดิบคงคลังเฉลี่ย 15,250 กิโลกรัม ระยะเวลานำในการสั่งซื้อวัตถุดิบเฉลี่ย 4 วันต่อครั้ง ด้านการผลิต มีรอบเวลาการแปรรูป 10 กิโลกรัมต่อชั่วโมง กำลังการผลิตเฉลี่ย 6,300 กิโลกรัมต่อเดือน ด้านการจัดส่งมีระยะเวลาส่งมอบสินค้าให้กับลูกค้าหลังได้รับคำสั่งซื้อ 5 วันต่อคำสั่งซื้อ มีค่าใช้จ่ายในการจัดส่ง 20 บาทต่อกิโลกรัม และด้านการส่งคืน มีอัตราการส่งสินค้าคืนจากลูกค้า คิดเป็นร้อยละ 8.30 ผลการศึกษาอภิปรายได้ว่า กลุ่มวิสาหกิจชุมชนควรพัฒนารูปแบบการดำเนินงาน ส่งเสริมการผลิต การแปรรูปสมุนไพรให้มีประสิทธิภาพสูงขึ้นจะทำให้เกิดรายได้และเกิดความยอมรับอย่างแพร่หลายต่อผู้บริโภคทั้งในและต่างประเทศ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
แก้วกลม อ., กำไลทอง เ., & เสนางคนิกร น. (2022). การจัดการโลจิสติกส์และโซ่อุปทานสมุนไพรสำหรับกลุ่มวิสาหกิจชุมชน กรณีศึกษา อำเภอดอนตูม จังหวัดนครปฐม. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์แห่งรัตนโกสินทร์, 4(2), 16–25. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RJSH/article/view/261361
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรุงเทพธุรกิจ. (2563). ตลาดสมุนไพร เศรษฐกิจหลักของไทย. สืบค้นเมื่อ 8 มกราคม 2564 จากhttps://www.bangkokbiznews.com/news/detail/914569.

กฤษณ์ชาคริส ณ วัฒนประเสริฐ. (2559). การประยุกต์การจัดการโลจิสติกส์และโซ่อุปทานในงานอุตสาหกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 1 กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ปัญญาชน.

กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน กรมส่งเสริมการเกษตร. (2563). รายชื่อวิสาหกิจชุมชน/เครือข่ายวิสาหกิจชุมชน. สืบค้นเมื่อ 5 สิงหาคม 2563 จาก http://smce.doae.go.th/Product Category/SmceCategory.php? page_size=10&PAGE=1&province_id=73&region_id=&amphur_id=04&key_word=&startPage=1&endPage=3

เกษตรก้าวไกล. (2562). พืชเศรษฐกิจ. สมุนไพรขึ้นแท่นตลาดระดับโลกส่งออกแสนล้าน เกษตรฯ เร่งยกระดับมาตรฐาน. สืบค้นเมื่อ 10 กรกฎาคม 2563 จากhttps://www.kasetkaoklai.com/home/2019/07/สมุนไพรผงานดขึ้นแท่นตลา/.

จีรวรรณ ทองยืน. (2560). การวิเคราะห์แนวทางเพื่อเพิ่มมูลค่าให้กับอุตสาหกรรมยาจากสมุนไพรไทย. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ไทยวินเนอร์. (2563). โลจิสติกส์และโซ่อุปทาน ต่างกันอย่างไร?. สืบค้นเมื่อ 16 กรกฎาคม 2563 จาก https://thaiwinner.com/logistics-supply-chain/.

สันติ ศรีสวนแตง, ประสงค์ ตันพิชัย และทิพวัลย์ สีจันทร์. (2563). สถานการณ์ ศักยภาพ และแนวทางในการจัดการสุขภาพชุมชนเพื่อเศรษฐกิจฐานราก : กรณีศึกษาสมุนไพรพื้นที่ลุ่มแม่น้ำนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม. วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก, 18(2), 406-419.

Andarini, D. & Adhiutama, A. (2013). Supply Chain Performance Measurement: The Case of a State-Owned Pharmaceuticals Company (BFM). Global Journal of Business and Social Science Review. 1(1), 33-49.

Booker, A., Johnston, D., & Heinrich, M. (2012). Value chains of herbal medicines-Research needs and key challenges in the context of ethnopharmacology. Journal of ethnopharmacology, 140(3), 624-633.

Supply Chain Council. (2011). What is SCOR?. Retrieved on August 31, 2020, from http://supplychain.org/scor.