การวิเคราะห์ความเต็มใจจ่ายของผู้บริโภคที่มีต่อสินค้าอุตสาหกรรมประเภทเครื่องประดับและอัญมณี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัย เรื่องการวิเคราะห์ความเต็มใจจ่ายของผู้บริโภคที่มีต่อสินค้าอุตสาหกรรมประเภทเครื่องประดับและอัญมณี มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาระดับความเต็มใจจ่ายของผู้บริโภคที่มีต่อสินค้าอุตสาหกรรมเครื่องประดับและอัญมณี 2) เพื่อศึกษาทัศนคติที่มีผลต่อพฤติกรรมผู้บริโภค ความเต็มใจจ่ายสินค้าอุตสาหกรรมเครื่องประดับและอัญมณีในเขตกรุงเทพฯและปริมณฑล 3) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรคและทัศนคติที่มีผลต่อความเต็มใจจ่ายสินค้าอุตสาหกรรมเครื่องประดับและอัญมณี ในเขตกรุงเทพมหานคร และปริมณฑล กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ กลุ่มผู้บริโภคสินค้าอุตสาหกรรมประเภทเครื่องประดับและอัญมณีในเขตกรุงเทพมหานครและเขตปริมณฑล จำนวน 300 คน โดยการใช้แบบสอบถามและเก็บรวบรวมข้อมูลแบบออนไลน์ผ่าน google form เพื่อนำมาวิเคราะห์ สถิติที่นำมาใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ และค่าเฉลี่ย ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มผู้บริโภคสินค้าอุตสาหกรรมประเภทเครื่องประดับและอัญมณี มีความเต็มใจจ่ายที่ระดับราคา 5,001-10,000 บาท และเป็นเพศหญิง อายุระหว่าง 31-40 ปี ในระดับการศึกษา ปวส./ปริญญาตรี และอาชีพพนักงานบริษัทเอกชน รายได้เฉลี่ยที่ระดับ 30,0001 บาทขึ้นไป ซึ่งทัศนคติ ที่มีอิทธิพลต่อความเต็มใจจ่ายของผู้บริโภคที่มีต่อสินค้าอุตสาหกรรมประเภทเครื่องประดับและอัญมณี โดยทัศนคติที่มีผลกระทบ ได้แก่ ทัศนคติด้านราคา ทัศนคติด้านผลิตภัณฑ์ ทัศนคติด้านการส่งเสริมการตลาด และด้านลักษณะประชากร ซึ่งจะพบว่า เพศ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพและรายได้เฉลี่ยต่อเดือน ซึ่งถ้าทัศนคติเหล่านี้มีความแตกต่างกันก็จะส่งผลกระทบต่อความเต็มใจจ่ายของผู้บริโภคในการซื้อสินค้าอุตสาหกรรมประเภทเครื่องประดับและอัญมณีด้วยเช่นกัน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความภายในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารทั้งหมด รวมถึงรูปภาพประกอบ ตาราง เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ การนำเนื้อหา ข้อความหรือข้อคิดเห็น รูปภาพ ตาราง ของบทความไปจัดพิมพ์เผยแพร่ในรูปแบบต่าง ๆ เพื่อใช้ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตจากกองบรรณาธิการวารสารอย่างเป็นลายลักษณ์อักษร
มหาวิทยาลัยฯ อนุญาตให้สามารถนำไฟล์บทความไปใช้ประโยชน์และเผยแพร่ต่อได้ โดยต้องแสดงที่มาจากวารสารและไม่ใช้เพื่อการค้า
ข้อความที่ปรากฏในบทความในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์ และบุคลากร คณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯแต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเอง ตลอดจนความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความเป็นของผู้เขียน ไม่เกี่ยวข้องกับกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
กชพร สุขจิตภิญโญ และ กาญจนา โชคถาวร. (2555). การศึกษาความเต็มใจจ่ายเพื่อการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมโบราณสถานเวียงกุมกาม. วารสารวิจัยศึกษาศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(2), 59-72.
กรมศุลกากร สถาบันวิจัยและพัฒนาอัญมณีและเครื่องประดับแห่งชาติ (องค์การมหาชน). (2565). มูลค่าการส่งออกเครื่องประดับและอัญมณีไทยรายสินค้าในช่วงเดือนมกราคม-กันยายน ปี 2564 และปี 2565. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2566 จาก https://infocenter.git.or.th/article/article-20221104
ก้องภพ โนนสืบเผา. (2558). การศึกษาความเต็มใจจะจ่ายเพื่อการปรับปรุงความสะอาดและความ ปลอดภัยบนขบวนรถไฟของผู้โดยสารชั้น 2. วิทยานิพนธ์เศรษฐศาสตร์ธุรกิจ, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
เก นันทะเสน และวราภรณ์ นันทะเสน. (2563). ความเต็มใจจ่ายต่อกล้วยหอมเขียวคาเวนดิชอินทรีย์ในบรรจุภัณฑ์ฉลากอัจฉริยะของผู้บริโภคชาวไทยจังหวัดเชียงใหม่. มหาวิทยาลัยแม่โจ้. เครื่องประดับและ
อัญมณี. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2566 จาก https://www.bot.or.th/Thai/ResearchAndPublications.
จุมทิพย์ เสนีย์รัตนประยูร. (2554). การประเมินมูลค่าความเต็มใจจ่ายและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริจาค. วารสารวิจัยเกษตรศาสตร์ ฉบับพิเศษ, 37(3): 24-32.
ชิดศุภางค์ ตัจฉนีกุล. (2554). ความพึงพอใจในสุขภาพและความเต็มใจจ่ายค่ารักษาพยาบาลสำหรับโรคติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนบนของผู้ป่วยในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารพยาบาลแห่งชาติ, 24(3), 40-48.
Andersson, H. (2013). Consistency in preferences for road safety: An analysis of precautionary and stated behavior. Research in transportation economics, 43(1), 41-49.
Collantes, G. (2010). Do green tech policies need to pass the consumer test? The case of ethanol fuel. Energy Economics, 32(6), 1196-1204.
Dianc, H., Patricia, D., David, B., & Christa, S. (2008). Consumer willingness to pay for biopower: Results from focus groups. Biomass and Bioenergy, 32, 11-17.
Giraldo, L., Gracia, A., & do Amaral, E. (2010). Willingness to pay for biodiesel in Spain: a pilot study for diesel consumers. Spanish Journal of Agricultural Research, 4, 887-894.
Jensen, K.L., Clark, C.D., English, B.C., Menard, R.J., Skahan, D.K., & Marra, A.C. (2010). Willingness to pay for E85 from corn, switchgrass, and wood residues. Energy Economics, 32(6), 1218-1224.
Johnston, A. (2014). Consumer Preference Study: Consumer willingness-to-pay for hotel
room amenities (Doctoral dissertation, Arizona State University). ProQuest Dissertations Publishing. (Accession No. 3662964)
Jonh, P.B. (2016). Envision your own line of fine jewelry. Retrieved on March 20, 2023, from http://www.gia.edu/gem-education.
Judy, D. (2015). Examining the role of wine brand love on brand loyalty: A multi country comparison. International Journal of Hospitality Management, 49(1), 47-55.
Kin, M.S., & Chris, C. (2015). Online consumer decision-making styles for enhanced understanding of Macau online consumer behavior. Asia Pacific Management Review, 20(1), 100-107.
Petrolia, D. R., Bhattacharjee, S., Hudson, D., & Hendon, C. W. (2010). Do Americans want ethanol? A comparative contingent-valuation study of willingness to pay for E-10 and E-85. Energy Economics, 32, 121-128.
Takada, K., & Fujiu, M. (2010). Study of Willingness to Pay for Reducing Lost Time of Railways. Journal of the Eastern Asia Society for Transportation Studies, 8, 1687-1702.