การศึกษาเปรียบเทียบคำรื่นหูในภาษาไทยและจีนด้านโครงสร้างภาษา
คำสำคัญ:
คำรื่นหู,, คำต้องห้าม,, โครงสร้างด้านภาษา,, ภาษาไทย,, ภาษาจีนบทคัดย่อ
การเปรียบเทียบคำรื่นหูในภาษาไทยและภาษาจีนด้านโครงสร้างภาษา มีจุดมุ่งหมายเพื่อเปรียบเทียบกลวิธีการสร้างคำรื่นหูด้านโครงสร้างภาษาในรูปแบบต่าง ๆ ว่ามีความเหมือนหรือความต่างกันอย่างไร ในด้านใดบ้าง โดยรวบรวมจากสื่อสิ่งพิมพ์ บทความ งานวิจัยที่เกี่ยวข้องทั้งในภาษาไทยและภาษาจีน ตลอดจนการใช้ภาษาในสถานการณ์จริง โดยภาษาไทยสืบค้นจาก Facebook, Twitter, Instagram รวมทั้งจากเว็บไซต์ Pantip.com ภาษาจีนสืบค้นจาก Wechat, Weibo, Douyin, Kuaishou, Taobao และจากเว็บไซต์ Tieba.baidu.com พบว่าการสร้างคำรื่นหูด้านโครงสร้างภาษาของทั้งสองภาษามีทั้งความเหมือนและความต่างกัน โดยมีวิธีการสร้างคำรื่นหูทั้งหมด 4 ด้าน ได้แก่ ด้านการออกเสียง ด้านไวยากรณ์ ด้านคำศัพท์ และด้านวาทศาสตร์ ซึ่งมีความพิเศษแตกต่างกันไป โดยภาษาไทยมีการสร้างคำรื่นหูโดยการผวนคำ และการตัดเสียงพยัญชนะต้น ภาษาจีนมีการดึงบุคคลในประวัติศาสตร์มาเปรียบเปรยดัดแปลงเป็นคำรื่นหูอย่างหลากหลาย
เอกสารอ้างอิง
ทัศนีวัลย์ ศรีมันตะ และธนานันท์ ตรงดี. (2556). กลวิธีสร้างถ้อยคำรื่นหูในภาษาไทยและภาษาจีนกลางในปัจจุบัน. มหาสารคาม: ภาควิชาภาษาตะวันออก มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ประคอง นิมมานเหมินท์ และคณะ. (2552). หนังสืออุเทศภาษาไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์องค์การค้า สกสค.
ประภาศรี สีหอำไพ. (2550). วัฒนธรรมทางภาษา. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดสามลดา.
พิมพาภรณ์ บุญประเสริฐ. (2550). คำที่แสดงความสุภาพในภาษาไทย. กรุงเทพฯ: คณะมนุษศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ..
มลฤดี ลาพิมล. (2553). ภาษาเพศในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: สุทธิสารการพิมพ์.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2550). พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
_______. (2552). พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
_______. (2561). พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 3 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
รัชดา ธิยะใจ. (2536). คำรื่นหูในภาษาไทย: การวิเคราะห์ค่านิยม. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ลินจง จันทรวราทิตย์. (2542). วรรณคดีวิจารณ์. นครปฐม: ภาควิชาภาษาไทย สถาบันราชภัฏนครปฐม.
วิศัลย์ศยา รุดดิษฐ์. (2555). ความเกี่ยวข้องระหว่างวัฒนธรรมกับภาษา (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: https://curadio.chula.ac.th/Images/Class-Onair/th/2012/th-2012-06-14.pdf [2562, 1 มีนาคม]
Hayakawa, S. I. (2522). Language in thought and action. New York, NY: Harper and Row.
Stern, G. (2527). Meaning and change of meaning. London, UK: Indiana University Press.
常敬宇. (2009年). 汉语词汇文化. 北京: 北京大学出版社.
陈望道. (2008年). 修辞学发凡. 上海: 复旦大学出版社.
黄伯荣、廖序. (2007年). 东现代汉语. 北京: 高等教育出版社.
李军华. (2010年). 汉语委婉语研宄. 北京: 中国社会科学出版社.
刘瑞琴、韩淑斧. (2017年). 英汉委婉语对比与翻译. 银川: 宁夏人民出版社.
陈氏碧香. (2018年). 汉越委婉语对比研究. 上海: 华东师范大学.
庞兆勒. (2019年). 汉语委婉语构成方式研究. 新疆: 新疆师范大学.
贾建梅. (2016年). 汉日委婉语对比研究. 黑龙江: 黑龙江大学.
李红华. (2011年). 泰语语言禁忌研究. 广西: 广西民族大学.
王宁. (2007年). 委婉语使用的社会语言学研究. 北京: 北京.北京交通大学.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี
