รูปแบบธุรกิจเพื่อพัฒนาองค์กรในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเชิงการแพทย์ในประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • สุปราณี วรรณรุณ และคณะ* ภาควิชาบริหารธุรกิจและศึกษาทั่วไป คณะอุตสาหกรรมบริการ วิทยาลัยดุสิตธานี กรุงเทพฯ

คำสำคัญ:

รูปแบบธุรกิจ, อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเชิงการแพทย์

บทคัดย่อ

            บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางพัฒนารูปแบบธุรกิจองค์กรการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ    ในประเทศไทย (กรณีศึกษากลุ่มอุตสาหกรรมบริการ: โรงแรม โรงพยาบาล ตัวแทนท่องเที่ยว) โดยเป็นการศึกษาและทบทวนวรรณกรรมถึงตัวแปรที่มีอิทธิพลต่อรูปแบบธุรกิจแนวใหม่เพื่อพัฒนาองค์กรในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเชิงการแพทย์ในประเทศไทย และจากการทบทวนวรรณกรรมและผลงานวิจัยต่าง ๆ ทำให้พบว่ามีตัวแปรหลักที่สำคัญอยู่ 6 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) รูปแบบธุรกิจแบบป้องกัน 2) รูปแบบธุรกิจแบบแข็งแกร่ง 3) รูปแบบธุรกิจดิจิทัล 4) รูปแบบธุรกิจแบบปรับตัว 5) รูปแบบธุรกิจแบบให้การสนับสนุน และ 6) รูปแบบธุรกิจนวัตกรรม โดยใน 6 องค์ประกอบ มีแกนหลักคือรูปแบบธุรกิจ ที่จะต้องเป็นนวัตกรรมใหม่ที่มีการประยุกต์ใช้แนวคิดเกี่ยวกับการนำเทคโนโลยีที่พัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วและมีวิธีการดำเนินงานใหม่ ๆ ที่ยังไม่เคยมีนำมาใช้หรือเป็นองค์กรที่บุกเบิก กล้าคิด กล้าทำภายในอุตสาหกรรมและเป็นการรวมคุณค่าหลักขององค์กร เพื่อเพิ่มศักยภาพในการสร้างรายได้ เพิ่มยอดขาย ดึงดูดลูกค้าและดึงดูดนักลงทุนในอนาคต

ประวัติผู้แต่ง

สุปราณี วรรณรุณ และคณะ*, ภาควิชาบริหารธุรกิจและศึกษาทั่วไป คณะอุตสาหกรรมบริการ วิทยาลัยดุสิตธานี กรุงเทพฯ

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ภาควิชาบริหารธุรกิจและศึกษาทั่วไป คณะอุตสาหกรรมบริการ วิทยาลัยดุสิตธานี กรุงเทพฯ

เอกสารอ้างอิง

ไทยพาณิชย์. (2565). 6 เหตุผลส่ง “ไทย” ให้ปังในอุตสาหกรรม Medical Tourism (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: https://www.scb.co.th/th/personal-

banking/stories/business-maker/6-reasons-thailand-the-best-in-medical-tourism.html [2566, 12 มิถุนายน].

ทีทีบี. (2565). ttb analytics คาดอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเชิงการแพทย์ของไทยฟื้นเร็วโตเฉียด 2.5 หมื่นล้าน บาทในปี 2566 (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:

https://www.ttbbank.com/th/newsroom/detail/medical-tourism-2566 [2566, 10 มิถุนายน].

พุทธชาด ลุนคา. (2565). แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2562-2564: ธุรกิจโรงแรม (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:

https://www.krungsri.com/th/research/industry/industry-outlook/services/hotels/io/hotel-2022-2024 [2566, 9 มิถุนายน].

สุปราณี วรรณรุณ. (2565). รูปแบบการจัดการแนวใหม่ที่ส่งผลต่อการพัฒนาองค์กรในประเทศไทยในยุค New Normal. วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี, 18(3),

หน้า 181-192.

สุปราณี วรรณรุณ และภัทศา ภารัตนวงศ์. (2556). รูปแบบการจัดการแนวใหม่ที่มีความสัมพันธ์ต่อการพัฒนาองค์กรในประเทศไทยในยุค NEW NORMAL.

วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี, 19(2), หน้า 35-48.

สถาบันทรัพย์สินทางปัญญาแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2560). รายงานการวิเคราะห์แนวโน้มเทคโนโลยีและอุตสาหกรรม อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว

กลุ่มรายได้ดี และท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก:

https://www.ipthailand.go.th/images/3534/web_01052018/Report_CHU/8_Well-being_06.12.2017_CHU.pdf. [2566, 8 มิถุนายน].

สำนักประสานและบริหารโครงการ. (2565). การส่งเสริมคลัสเตอร์ท่องเที่ยวเชิงการแพทย์เพื่อเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยวของเอเชีย(ระยะที่ 2) (ออนไลน์).

เข้าถึงได้จาก: https://www.sme.go.th/upload/mod_download/18.บทความ1-ท่องเที่ยวเชิงการแพทย์2 (ปบ.).pdf [2566, 10 มิถุนายน].

Chen, Y., & Biswas, M. I. (2021). Turning crisis into opportunities: how a firm can enrich its business operations using artificial

intelligence and big data during COVID-19. Sustainability, 13(22), 12656. pp. 1-17.

Corvello, V., Verteramo, S., & Giglio, C. (2023), "Turning crises into opportunities in the service sector: how to build antifragility in small

and medium service enterprises". The TQM Journal, 35(5), pp. 1211-1223.

Indeed. (2022). 51 Innovative Business Models To Consider (Plus Benefits) (Online). Available: https://www.indeed.com/career-

advice/starting-new-job/innovative-business-models [2023, June 12].

Ivanov, D. (2021). Digital supply chain management and technology to enhance resilience by building and using end-to-end visibility

during the COVID-19 pandemic. IEEE Transactions on Engineering Management.

Lanzolla, G., Lorenz, A., Miron-Spektor, E., Schilling, M., Solinas, G., & Tucci, C. L. (2020). Digital transformation: What is new if anything?

Emerging patterns and management research. Academy of Management Discoveries, 6(3), pp. 341-350.

Munoz, A., Todres, M., & Rook, L. (2021). Empowering organisations to gain from uncertainty: a conceptualisation of antifragility

through leveraging organisational routines in uncertain environments. Australasian accounting, business and finance journal,

(3), pp. 23-42.

Ritter, T., & Pedersen, C. L. (2020). Analyzing the impact of the coronavirus crisis on business models. Industrial Marketing

Management, 88, pp. 214-224.

Rosenstock, T. S., Lubberink, R., Gondwe, S., Manyise, T., & Dentoni, D. (2020). Inclusive and adaptive business models for climate-

smart value creation. Current Opinion in Environmental Sustainability, 42, pp. 76-81.

Trischler, M. F. G., & Li-Ying, J. (2023). Digital business model innovation: toward construct clarity and future research directions.

Review of Managerial Science, 17(1), pp. 3-32.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-01-02

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ